“เราอายุ 19 และเป็นคนที่เด็กที่สุดในกลุ่มเพื่อน กลุ่มเรามีหลายช่วงวัย ตั้งแต่ 20+ ไปจนถึง 45 ซึ่งเราสังเกตว่าพี่ที่อายุเยอะกว่ากลับเข้าใจเรา แต่เพื่อนที่โตกว่าเรานิดหน่อย (ช่วงอายุ 20+) กลับคาดหวังให้เราต้องเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง ทำให้เราเริ่มสงสัยว่า นี่เป็นเพราะนิสัยของเราจริงๆ หรือเป็นเพราะช่องว่างของวัยที่ทำให้พวกเขามองเราแบบนี้?”
“ข้อเสียที่เพื่อนบอกว่าเรามี”
• พูดไม่คิด – เราไม่ได้ตั้งใจให้ใครเสียใจ แต่บางครั้งสิ่งที่เราพูดไปอาจฟังดูแรงเกินไปสำหรับบางคน เพื่อนบางคนเลยรู้สึกไม่โอเค ทั้งที่เราไม่ได้มีเจตนาจะว่าหรือดูถูกใคร
• ไม่รอบคอบ ไม่วางแผน – เช่น นัดไปกินข้าววันวาเลนไทน์ เราคิดว่าถึงวันก็ค่อยไป แต่ลืมว่าต้องจองร้านล่วงหน้า แล้วสุดท้ายร้านเต็ม ทำให้เพื่อนไม่พอใจ เพราะเขาคาดหวังว่าเราควรคิดเผื่อไว้
• ไม่ใส่ใจเพื่อนมากพอ – เราคิดว่าเราใส่ใจเพื่อนแล้ว แต่เพื่อนกลับมองว่าเราไม่ได้สังเกตรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ตัวอย่างเช่น
• เวลานัดกัน เพื่อนต้องเป็นฝ่ายคิดรายละเอียดทั้งหมด เช่น จะไปที่ไหน ต้องเตรียมอะไร แต่เรากลับเป็นคนที่ “ตามไปทีหลัง” มากกว่าช่วยวางแผน
• เวลาที่เพื่อนมีปัญหา เราอาจแสดงความเป็นห่วง แต่ไม่ได้ถามลึกว่าเขาต้องการอะไรจริงๆ เพื่อนเลยรู้สึกว่าเราไม่ได้เข้าใจเขาจริงๆ
• ทำบางเรื่องมากไป แต่บางเรื่องก็น้อยไป
• บางเรื่องที่ควรคิดเยอะ เรากลับคิดน้อยเกินไป เช่น การจองร้านอาหาร, การเตรียมตัวล่วงหน้าสำหรับบางสถานการณ์ เรามักปล่อยให้ถึงวันจริงก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ
• แต่บางเรื่องที่ไม่ควรคิดเยอะ เรากลับให้ความสำคัญเกินไป เช่น ตอนปีนเขา เพื่อนบอกว่า ‘ถ้าร่างกายไม่ไหวก็อย่าหิ้วกระเป๋าไป’ แต่เราคิดว่า ‘ไม่เอากระเป๋าไปแล้วจะใส่ของยังไง’ แล้วสุดท้ายเราก็แบกไม่ไหว จนกลายเป็นลำบากเพื่อนแทน
• ขาดประสบการณ์ เลยคิดน้อยเกินไปในบางเรื่อง – เช่น การเดินทาง, การเตรียมตัว, การคิดเผื่อให้เพื่อน เรามองข้ามรายละเอียดบางอย่างที่เพื่อนคิดว่าสำคัญ
“เรายอมรับว่าสิ่งที่เพื่อนพูดก็มีเหตุผล และเรารู้ว่าเรายังเด็กและขาดประสบการณ์จริงๆ แต่บางครั้งเราก็สงสัยว่า…”
• ทำไมพี่ที่อายุเยอะกว่าเราเข้าใจเรา แต่เพื่อนที่โตกว่าเรานิดหน่อยกลับคาดหวังว่าเราต้องเปลี่ยนขนาดนี้?
• นี่เป็นเพราะวัยที่ต่างกันจริงๆ หรือเป็นเพราะเราเองที่ยังคิดไม่รอบคอบพอ?
• เราควรปรับตัวยังไงให้ยังเป็นตัวเอง แต่ก็ทำให้เพื่อนโอเคไปด้วย?
“มีใครเคยผ่านช่วงวัยนี้แล้วรู้สึกว่าตัวเองมีข้อเสียเพราะยังเด็กเหมือนกันบ้าง? คุณปรับตัวยังไง?”
เรารู้ว่าเรายังเด็กและขาดประสบการณ์ แต่ข้อเสียของเรามันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?
“ข้อเสียที่เพื่อนบอกว่าเรามี”
• พูดไม่คิด – เราไม่ได้ตั้งใจให้ใครเสียใจ แต่บางครั้งสิ่งที่เราพูดไปอาจฟังดูแรงเกินไปสำหรับบางคน เพื่อนบางคนเลยรู้สึกไม่โอเค ทั้งที่เราไม่ได้มีเจตนาจะว่าหรือดูถูกใคร
• ไม่รอบคอบ ไม่วางแผน – เช่น นัดไปกินข้าววันวาเลนไทน์ เราคิดว่าถึงวันก็ค่อยไป แต่ลืมว่าต้องจองร้านล่วงหน้า แล้วสุดท้ายร้านเต็ม ทำให้เพื่อนไม่พอใจ เพราะเขาคาดหวังว่าเราควรคิดเผื่อไว้
• ไม่ใส่ใจเพื่อนมากพอ – เราคิดว่าเราใส่ใจเพื่อนแล้ว แต่เพื่อนกลับมองว่าเราไม่ได้สังเกตรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ตัวอย่างเช่น
• เวลานัดกัน เพื่อนต้องเป็นฝ่ายคิดรายละเอียดทั้งหมด เช่น จะไปที่ไหน ต้องเตรียมอะไร แต่เรากลับเป็นคนที่ “ตามไปทีหลัง” มากกว่าช่วยวางแผน
• เวลาที่เพื่อนมีปัญหา เราอาจแสดงความเป็นห่วง แต่ไม่ได้ถามลึกว่าเขาต้องการอะไรจริงๆ เพื่อนเลยรู้สึกว่าเราไม่ได้เข้าใจเขาจริงๆ
• ทำบางเรื่องมากไป แต่บางเรื่องก็น้อยไป
• บางเรื่องที่ควรคิดเยอะ เรากลับคิดน้อยเกินไป เช่น การจองร้านอาหาร, การเตรียมตัวล่วงหน้าสำหรับบางสถานการณ์ เรามักปล่อยให้ถึงวันจริงก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ
• แต่บางเรื่องที่ไม่ควรคิดเยอะ เรากลับให้ความสำคัญเกินไป เช่น ตอนปีนเขา เพื่อนบอกว่า ‘ถ้าร่างกายไม่ไหวก็อย่าหิ้วกระเป๋าไป’ แต่เราคิดว่า ‘ไม่เอากระเป๋าไปแล้วจะใส่ของยังไง’ แล้วสุดท้ายเราก็แบกไม่ไหว จนกลายเป็นลำบากเพื่อนแทน
• ขาดประสบการณ์ เลยคิดน้อยเกินไปในบางเรื่อง – เช่น การเดินทาง, การเตรียมตัว, การคิดเผื่อให้เพื่อน เรามองข้ามรายละเอียดบางอย่างที่เพื่อนคิดว่าสำคัญ
“เรายอมรับว่าสิ่งที่เพื่อนพูดก็มีเหตุผล และเรารู้ว่าเรายังเด็กและขาดประสบการณ์จริงๆ แต่บางครั้งเราก็สงสัยว่า…”
• ทำไมพี่ที่อายุเยอะกว่าเราเข้าใจเรา แต่เพื่อนที่โตกว่าเรานิดหน่อยกลับคาดหวังว่าเราต้องเปลี่ยนขนาดนี้?
• นี่เป็นเพราะวัยที่ต่างกันจริงๆ หรือเป็นเพราะเราเองที่ยังคิดไม่รอบคอบพอ?
• เราควรปรับตัวยังไงให้ยังเป็นตัวเอง แต่ก็ทำให้เพื่อนโอเคไปด้วย?
“มีใครเคยผ่านช่วงวัยนี้แล้วรู้สึกว่าตัวเองมีข้อเสียเพราะยังเด็กเหมือนกันบ้าง? คุณปรับตัวยังไง?”