สวัสดีครับทุกคนผมอยากมาแชร์ประสบการณ์ครอบครัวคือพ่อของผมชอบที่จะกินเหล้าทุกวันแต่เขาก็ทำงานนะครับแต่ว่าวันไหนที่เขากินเหล้าเขาจะปากเสียมากเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่ก่อนที่ผมจะเกิดซะอีก ผมเป็นลูกคนที่2 สมัยที่ผมอยู่อนุบาลพ่อผมรุนแรงมากๆ ผมเห็นแม่โดนทำร้ายแทบจะทุกวันผมเห็นอะไรแบบนี้มานานจนผมมีอาการติดตัวมานิดหน่อยก็คือว่าจะคิดมาก มากๆเลยโดยเฉพาะช่วงม.4 ผมจะคิดมาก มากๆ เวลาที่พวกเขาจะเลิกงานมาเพรราะมะนเป็นช่วงที่พ่อผมบ้าทุกคืนโยนของตีแม่ด่าเสียงดังและคำที่เขาใช้จะรุนแรงมากเลยด่ายันพ่อแม่ของแม่ผมหรือหาว่าแม่ผมเป็น และอีกอาการนึงที่ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่คืออาการตัวสั่นทุกครั้งที่เขาเมามาตัวผมจะสั่นจะมีบางครั้งที่มันสั่นแรงๆมากครับแต่ส่วนใหญ่จะสั่นไม่แรงมากสั่นบริเวณมือมันก็คืออาการกลัวนั่นละครับผมไม่ชอบเลย ทุกวันนี้เวลาผมเหม่อๆหรือไม่ได้ทำอะไรอยู่ในหัวผมมันจะย้อนภาพที่แม่โดนทำร้ายมาเรื่อยๆ แม่ผมเคยหนีแล้วนะครับให้ญาติช่วยแต่สุดท้ายก็กลับมาลงเอยแบบนี้เพราะว่าแม่รักพ่อ แต่พ่อผมแทบไม่คิดหรือปรับปรุงตัวอะไรเลยครับ เขาเลิกงานมาบางวันเลิกดึกซึ่งมันเป็นเวลานอนแล้ว ผมที่กำลังนอนอยู่ก็ต้องสดุ้งตื่น จะมีวันนึงวันนั้นเป็นวันสอบปลายภาคม.5ของผม และวันนั้นเป็นวันที่เขาเมาหนักมากผมบอกเขาขอนอนพรุ่งนี้สอบ เเต่เขาไม่ฟังอะไรเลย เขาด่าแม่ผมจนตี5 ผมก็เลยไม่นอนแต่งตัวออกไปโรงเรียนตี4กว่าๆ ผมคิดว่าอยากให้เขาตายๆไปซะก็ดีคิดงี้อาจจะรู้สึกบาปแต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่เขาทำมาทั้งหมดในชีวิตผมและแม่มันไม่มีอะไรจะลงโทษเขาได้นอกจากตายๆไปแล้วครับ ผมเคยปวดท้องผูกมากๆ พ่อก็ด่าแม่ที่กำลังนอนอยู่ให้ลงไปซื้อยาพอผมพูดว่าจะว่ากันทำไมเขาก็มาว่าผมต่ออีกว่าให้ผมตาย ผมอัดกลั้นความคิดแย่ๆใส่เขามาตลอด เป็นคนอื่นผมคงลงมือไปแล้ว แต่เห็นว่าเป็นพ่อผมเลยเลือกที่จะเงียบเอาไว้จะมีพูดให้คิดบางโอกาส แต่ยิ่งพูดก็เหมือนเป็นการยิ่งยุ เพราะเขาจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเขาจะด่าอย่างเดียว เขาคงติดเป็นนิสัยจนแก้ไม่ได้แล้วจริงๆ ตอนนี้ผมม.6แล้ว แต่เขาก็ดูเหมือนจะยังคิดอะไรไม่ได้สักอย่างเงินเดือนเขาออกมา เขาก็จะเอาไปใช้อะไรไม่รู้หมดคนเดียว และก็จะสร้างหนี้ให้แม่ไปตามจ่าย ค่ารถ ค่าห้อง ค่าไฟ ค่าน้ำ แม่ผมหาจ่ายคนเดียวหมด งานบ้าน นอกจากผมก็จะมีแม่ พ่อผมนี่ไม่เคยคิดจะทำอะไรเลยเห็นเยี่ยวแมวในห้องก็ไม่เช็ดเอาแต่สั่งบอกให้แม่ผมไปเลีย เวลานอนๆอยู่เขาก็ชอบเบ่งตดให้ดังๆ และก็จะชอบไปโดนตัวแม่ให้ตื่น พอแม่หงุดหงิดเขาก็จะหาว่าแม่มีกิ๊กแล้วก็จะด่าแม่ผมไม่หยุด บางเช้าเขาก็จะไม่มีเหตุผลบทจะหงุดหงิดก็จะหงุดหงิดไม่ไปส่งแม่ ไล่แม่นั่งรถเมล์ไปเอง แต่กลับกันถ้าเขาไม่เมาเขาก็ดูเป็นคนปกตินะครับ 
เพราะส่วนที่เขาปกติมันเลยทำผมไม่อยากอะไรกับเขา
แต่มันไม่ไหวจริงๆครับที่จะอดคิดอะไรแย่ๆใส่เขา เพราะส่วนดีของเขามันแทบจะเป็น1%ในชีวิตผมและแม่เลย

เพื่อนๆที่เคยมีคุณพ่อแบบนี้มีความคิดยังไงบ้างครับ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับขอบคุณครับ