สวัสดีครับ พี่เเจ๊ค. ผมหลุยส์. ครับ

วันนี้ผมจะเล่าเรื่องที่ผมประสบพบเจอด้วยตัวเอง.เมื่อเดือนที่เเล้ว ผมกับจอม จะไปปาตี้ สังสรรค์กับเพื่อนชื่อซูกัส ก็เลยนัดกัน ว่าให้จอม มารับผมที่บ้าน เพราะผมคออ่อนหากดืมหนักผมน่าจะขับรถกลับไม่ไหวเเน่. เเต่ก่อนจะออกจากบ้าน. พ่อผม ได้ ทักว่า. วันนี้วันพระ8ค่ำ พวกขับรถขึ้นเขาเเหลมใหญ่ ดูให้ดี เว้ย เค้าเจอกันหลายคนเเล้ว. สวนจอม เป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรอยุ่เเล้ว. จอมเลยบอกว่า ฮายลุงหมี เรื่องมันนานมาเเล้ว สงสัยเค้าไปเกิดหมดเเล้ว. ต้องบอกพี่เเจ๊คก่อนว่าถนนสายที่พวกผมจะขับผ่าน นี่ เมื่อ40ปีก่อน เคยเกิดเหตุรถมโนราห์พลิกคว่ำ มโนราห์ตายยกคัน 1ในนั้นมีน้องของยายผมด้วย. ชาวสมุยมักรุ้จักถนนเส้นนี้ดี พวกผมก็ขับรถไปกินดื่มปาร์ตี้ เสร็จ เวลาน่าจะประมานตี2 ผมเเละจอมเราไม่ค่อยได้ดืมเพราะต้องขับรถไกล เรากลับจากปาร์ตี้ สักประมาณตี2.ซูกัสขับรถไปส่ง ผมก็ขับรถ มากับจอม.พอกำลัง จะขึ้นเขาเเหมใหญ่ ได้เกิดลมพายุเเละมีกลิ่นเหม็นเน่าเราทั่งคู่ได้ยิน เสียงดนตรีมโนราห์ ทั่งปี่ ทั้งตะโพนกลองทับ. พร้อมด้วยเสียงขับบทกลอนของมโนราห์. ฟังได้ว่า

วันนี้ ครบรอบวันตาย เหล่ามโนราห์เคราะห์ร้ายเห้อครบรอบวันตาย

จอมเลยหยุดรถเเละให้ผมฟังดีๆ จากนั้น เราก็ค่อยๆขับรถต้องบอกพี่เเจ็คก่อนว่า ทางที่เราไปมันเป็นเนินสูง พอเรากำลังขึ้น เห็นมโนราห์นับได้12คน กำลังรำร้อง ผมกับจอมเลยจอดดู จังหวะนั้นพวกผม สองคนเหมือนต้องมนต์สะกดอะไรบางอย่าง ที่ทำให้ พวกผมละสายตาจากมโนราห์ที่กำลังเเสดงอยุ่ไม่ได้. สักพักสิ่งที่ผม กับจอม จำติดตามีมโนราห์คนหนึ่งชี้หน้ามาที่ผมกับจอมเเล้วบอกว่า พวก หลบหลู่กู เเล้วก็รำในท่าเเปลกๆสายตายที่พวกผม ได้เห็นคืออาฆาตมาก เเล้วสิ่งที่หน้าเหลือเชื่อคือซูกัสที่ขับรถตามผมมา จอดรถเเล้วรำมโนราห์ผมกับจอมตัวเเข็งขาตายทำอะไรไม่ถูก ผมเลยเอาเท้าจิกพื้นดินเเล้ว ขอพรจากเเม่ธรณีเจ้าที่เจ้าทางให้ช่วยผมหน่อย. เเต่มโนราห์คนนั้นกลับชี้ด่าพวกผมว่า ไม่มีใครช่วยพวกได้ พวกไม่เชื่อใช่ไหม จงดูกูเเสดง พวกจะได้รุ้ว่ากูยังอยู่

ผมเลยอฐิฐานในใจนึกถึงครูบาอาจาร์พระอุปชา พระบารมีของพระมหากษัติย์เเละสิ่งศักดิ์ ว่าให้ช่วยพวกผม

พี่เเจ๊คเชื่อไหมครับ อยุ่ๆพวกผมหลุดมาจากภวังนันได้ ผมกับจอมเเละซูกัสก็รีบเดินมาที่รถ เเต่มโนราได้เดินตามผมมา จังวะนั้นผมตะโกนสุดเสียงเลยว่า อย่ามาหลอกผม. มโนราห์ที่เดินมา พี่เเจ๊ครู้ไหมว่ามาในลักษณะ อย่างไร. 

บางคนคอหัก เเขนผิดรูป หน้าตาเต็มไปด้วยเลือด. ผมเเละจอม เลย ยกมือพนมไหว้ เเล้วบอกว่า พวกผมขอโทษ ที่เคยหลบลู่อย่าหลอกผมเลย จอมตอนนั้นไม่มีสติเเล้ว. จอมได้พูดออกมาว่า เดียวผมทำบุญไปให้นะ. เเล้วอยู่ไซูกัสรำมโนราห์อีกครั่งเเบบที่ตัวมันเองเหมือนโดนบังคับพี่เเจ๊คเชื่อไหมว่า พอพูดจบ คณะมโนราห์ หายไปหมด พวกผมเลยขับรถมาตั่งสติที่เซเว่น. พนักงานเซเว่นถามว่า เเฟนพี่ไปรำมโนราห์มาหรอเลิกดึกจัง. ผมกับจอมมองหน้ากันงง. พอหันไปดูที่รถมอไชค์เท่านั้นเเหละ มีมโนราห์นั่งอยู่บนรถ ซูกัสที่ขับรถตามมาติดๆ ก็มีผีมโนราห์ซ้อนท้ายตามมาด้วยเเล้วบอกให้ พวกผมว่าอย่าลืมทำตามที่พูดใว้ว่าจะทำบุญ เเล้วมโนราห์ก็หายไป. น้องพนักงานเซเว่นบอก พี่ ผีหลอกเเล้ว. ผมเเละซูกัสเลยฝืนขับรถมาบ้าน พอรุ่งเช้า เราทั่งสามเป็นไข้พ่อผมเลยพาไปหาพระ. ขอสมมุติชื่อเเล้วกันนะว่าหลวงตาเล็ก. พอพวกผมเดินไปหาหลวงตา. อยู่ๆหลวงตา พูดออกมาว่า. ขอบินฑบาตรนะ เด็กมันอาจจะไม่รู้ไร. เเล้วหลวงตาก็เดินมาที่พวกผม เเล้วบอกว่าทำบุญกรวดน้ำ อุทิศส่วนบุญกุศลให้เค้านะ เค้ายืนจ้องทั่ง12คนตอนนี้. พอพวกผมทำบุญกรวดน้ำเสร็จ. กลับมาหลับที่บ้าน เราทั่งคู่ฝันเหมือนกันว่าเจอมโนราห์คนนั้น พูดออกมาว่า จำใว้นะ ว่าอย่าไปหลบหลู่ ไม่ว่าตรงไหน มีผีที่เคยเกิดอุบัติเหตุทั่งนั้น ถ้าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่. ไม่เห็นใช่ว่าไม่มีเสมอไป