ประมาณว่า เรากับน้องชายห่างกันเก้าปีค่ะ พ่อแม่มีลูกสองคน เราเป็นพี่สาว พ่อแม่จะเลี้ยงน้องกับเราต่างกันสุดๆ ตอนเราจะต้องอยู่ในกรอบทุกอย่าง ห้ามเที่ยว ห้ามกลับบ้านค่ำ ทำงานที่โรงเรียนก็ไม่ได้ ต้องอยู่ในสายตา ออกแนวหวงขึ้นสมองมากกว่า ไม่ค่อยปลอบโยน ให้กำลังใจอะไร เหมือนเราโตมาแบบที่ต้อฝเข้มแข็งให้กำลังใจตัวเองมากๆ ส่วนน้องจะเหมือนกับเพิ่งรู้ตัวว่าเลี้ยงเรามาแบบแข็งเกินไป เลยมาอ่อนกับน้อง จนกลายเป็นอ่อนเกินไป จนน้อง ไม่สนใจเรียน  ติด 0 ติดร แต่ก็ไม่ได้เกเรมาก แต่ก็คิดอะไรเองไม่ค่อยได้เหมือนกัน ไม่รู้จะทำอาชีพอะไร เรียนต่ออะไร ซึ่งล่าสุดก็แม่คิดให้ว่าไปสอบทหารเพราะอย่างอื่นไม่น่าจะทำอะไรได้ เพราะไม่มีความรับผิดชอบพอ(แต่ก็ไม่สอน) สปอยมาก กระโชกโฮกฮากใส่พ่อแม่ ขี้เกียจ งานบ้านไม่เคยแตะ เพราะเป็นผู้ชาย ขอช่วยอะไรไม่ค่อยได้ เวลาทำอะไรได้นิดๆหน่อยๆ พ่อแม่ก็จะชมจะยกยอแบบเวอร์มาก ซึ่งถ้ามาเล่าให้เราฟัง หรือเวลาคุยโทรศัพท์ เหมือนจะอยากให้เราชมด้วย แต่เรามักจะขัดตลอด เช่น เหมือนช่วงนี้น้องจะจบม.6  เพิ่งมาคิดได้ว่าคสรตั้งใจ ที่โรงเรียนก็มีติวแล้วเหมือนเค้าจะตอบคำถามได้เลยเอากลับมาโม้พ่อแม่ (เนื้อหาก็เป็นพวกความรู้รอบตัวที่เราพยายามหาส่งไปให้อ่าน) เราก็บอกว่า มันก็เป็นแค่เรื่องพื้นฐานที่คนในระดับการศึกษานี้ควรรู้ ไม่ได้พิเศษอะไร พ่อแม่กับน้องก็จะหน้าเจื่อนๆเสียงอ่อนๆ จนมันไม่มีอะไรจะคุยต่อกันได้