เมื่อต้องพลัดพลากจากคนที่รัก
สัตว์ที่รัก สิ่งของที่รัก

จากตาย ก็ร้องไห้ เศร้า เสียใจ
จะมากน้อยแค่ไหน
จะเจ็บในอกแค่ไหน
จะนานแค่ไหน
ก็ขึ้นกับความผูกพัน

จากเป็นก็ไม่ต่างกัน เจ็บเจียนตาย
ร้องไห้เข้าไปให้รู้สึกดี

แต่สุดท้าย
มันก็จะผ่านไป

ร้องไห้สักเดือน ร้องให้สักปี
ร้องมันทุกคืน ร้องมันเข้าไป

คิดได้ว่าเหนื่อยจะร้อง
หรือมีอะไรต้องทำ
มันก็จะหยุด จะลืมไปเอง

แค่ใครจะเสียเวลา
ให้รู้สึกว่ามันคุ้มกับความรักแค่ไหน
ใครอยากร้อง ก็ร้องไห้ไปเถอะ
เพราะการร้องไห้ ก็ช่วยให้ผ่อนคลาย
ให้รู้สึกเสียใจลดลงบ้าง

ให้รู้สึกว่า อย่างน้อย
เรายังมีน้ำตา
เรายังมีหัวใจ
ยังมีความรู้สึกดีๆ
ที่จะเก็บไว้ในความทรงจำ

แล้วมันก็จะผ่านไป

อีก 10 ปี กลับมานึกถึงไหม
ร้องไห้ใหม่ แต่น้ำตาคงไม่เท่าเดิมแล้ว

เพราะมันผ่านมาแล้ว

ชีวิต มีอะไรอีกมาก
ที่ต้องผ่านมา แล้วก็ผ่านไป