เห็น link นี้พูดถึงการสูญเสียสุนัข-แมว แล้วเศร้าใจจัง
https://forum.munkonggadget.com/detail.php?id=204229

นึกเปรียบเทียบเป็นคน ก็คงเศร้าใจ เสียใจไม่ต่างกัน หรือยิ่งมากกว่า
( แต่มีบางคนบอกว่า สัตว์เลี้ยงตายยิ่งเศร้ากว่า เพราะความรักที่สัตว์เหล่านี้ให้เรามันเป็นรักที่บริสุทธิ์ ปราศจากเงื่อนไข
ไม่เหมือนคนในบางกรณีที่ยังต้องมีข้อแลกเปลี่ยนตอบแทน  )

ที่พูดมาซะยืดยาว ก็เพราะจะขอความเห็น/คำแนะนำตามหัวข้อเลยค่ะ ว่า
" จะวางใจอย่างไรให้มองความตาย-ความพลัดพรากเป็นเรื่องปกติ ทั้งในกรณีของคน และสัตว์เลี้ยงที่ผูกพันกันมา "

กรณีสัตว์เลี้ยง บางคนบอกจะไม่เลี้ยงอีก เพราะจะได้ไม่ต้องเศร้าเสียใจเพราะความผูกพัน
( แต่สุดท้ายก็อดไปหามาเลี้ยงใหม่ไม่ได้อยู่ดี ตามประสาคนรักสัตว์ คนขี้สงสาร  555 )

คิดๆขึ้นมา เกิดเป็นคนยุคนี้น่าสงสารนะคะ  ไหนจะปัญหาสารพัดรอบตัว แล้วยังต้องมาเศร้าเสียใจกับสิ่งรอบตัวทั้งคน สัตว์ สิ่งของ 
ตราบที่ยังไม่หลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร

ขอบคุณค่ะ ( ปลงจังนิ 555 )