สวัสดีค่ะ อยากฟังความคิดเห็นหลายๆมุมค่ะ
เราคบกับแฟนมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ แฟนเรา เค้าแทบถวายตัวให้เราค่ะ ดูแลดี เป็นมือเป็นเท้า ยอมเราทุกอย่าง รักเรามากค่ะ
แต่เราไม่เคยรู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับเค้าค่ะ เหตุผลคือ เค้ามีความเป็นเด็กอยู่เยอะ ไม่มีแผนอนาคต คิดอะไรใหญ่ๆไม่เป็น ขาดทักษะการแก้ปัญหา
หลายครั้งที่เค้ามีปัญหา หรือ ปัญหาของพวกเรา เราจะเป็นคนแก้ค่ะ เป็นคนใช้ความคิด ตัดสินใจแทน
สิ่งที่เรารู้สึกเลย เวลามีปัญหา หรือเครียด เหนื่อย อะไรก็ตาม เราหันไปหาเค้าไม่ได้เลยค่ะ เพราะเค้าไม่สามารถช่วยแก้ปัญหา
ถึงจะรับฟังได้ ก็ได้แค่รับฟัง ไม่มีคำปลอบใจ หรือทำอะไรให้รู้สึกสบายใจขึ้นซักนิด
ตั้งแต่คบกันมา เราเป็นแพนิคเลยค่ะ เราเป็นคนที่คิดมากอยู่แล้ว กลับคิดมากคูณ2 ค่ะ
ต้องมาคิดเรื่องเค้าด้วย ที่เจอๆมาเราแอบกลัวมาตลอด ถ้าวันนึงเกิดไรขึ้น เค้าคงไม่มีสติพอจะมาช่วยเราค่ะ ปัจจัยหลายๆอย่างทำให้เราไม่มั่นใจในตัวเค้าเลย
ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไงเหมือนกันค่ะ
3ปีที่อยู่ด้วยกันมา เรานอนหลับไม่เคยสนิทเลยค่ะ เพราะเครียดสะสม
ส่วนเค้าหลับแบบสบายใจทุกคืน เพราะมีเราเป็นเซฟโซน
แฟนไม่ใช่เซฟโซน ควรไปต่อหรือพอแค่นี้?
เราคบกับแฟนมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ แฟนเรา เค้าแทบถวายตัวให้เราค่ะ ดูแลดี เป็นมือเป็นเท้า ยอมเราทุกอย่าง รักเรามากค่ะ
แต่เราไม่เคยรู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับเค้าค่ะ เหตุผลคือ เค้ามีความเป็นเด็กอยู่เยอะ ไม่มีแผนอนาคต คิดอะไรใหญ่ๆไม่เป็น ขาดทักษะการแก้ปัญหา
หลายครั้งที่เค้ามีปัญหา หรือ ปัญหาของพวกเรา เราจะเป็นคนแก้ค่ะ เป็นคนใช้ความคิด ตัดสินใจแทน
สิ่งที่เรารู้สึกเลย เวลามีปัญหา หรือเครียด เหนื่อย อะไรก็ตาม เราหันไปหาเค้าไม่ได้เลยค่ะ เพราะเค้าไม่สามารถช่วยแก้ปัญหา
ถึงจะรับฟังได้ ก็ได้แค่รับฟัง ไม่มีคำปลอบใจ หรือทำอะไรให้รู้สึกสบายใจขึ้นซักนิด
ตั้งแต่คบกันมา เราเป็นแพนิคเลยค่ะ เราเป็นคนที่คิดมากอยู่แล้ว กลับคิดมากคูณ2 ค่ะ
ต้องมาคิดเรื่องเค้าด้วย ที่เจอๆมาเราแอบกลัวมาตลอด ถ้าวันนึงเกิดไรขึ้น เค้าคงไม่มีสติพอจะมาช่วยเราค่ะ ปัจจัยหลายๆอย่างทำให้เราไม่มั่นใจในตัวเค้าเลย
ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไงเหมือนกันค่ะ
3ปีที่อยู่ด้วยกันมา เรานอนหลับไม่เคยสนิทเลยค่ะ เพราะเครียดสะสม
ส่วนเค้าหลับแบบสบายใจทุกคืน เพราะมีเราเป็นเซฟโซน