หนูเรียนสายอาชีพ เมื่อกลางปีที่แล้ว หนูไปแข่งโครงงานวิทย์มา แต่ได้ไปแค่ระดับภาค ได้เหรียญเงินเอง หนูไปมาหลายสนามแล้ว ตั้งแต่ ม.ต้น ได้มากสุดก็แค่ระดับภาค แต่พอมาปลายปี 67 ช่วงเดือน ตุลา-ธันวาคม เป็นฤดูของการแข่งทักษะ หนูไปแข่งประวัติศาสตร์แต่ได้แค่ระดับสถานศึกษา (หนูไม่ชอบวิชานี้ แต่ต้องไปแข่งให้ครู) แต่มีเพื่อนในห้องหนู 2 คนได้ไปแข่ง STEM กับพี่ๆ ช.3 เขาแข่งชนะได้ไปถึงระดับชาติ ทั้งๆที่เขาเพิ่งเคยแข่งครั้งแรก แบบครั้งแรก เขาถึงได้ระดับชาติเลย หนูเลยไปให้กำลังใจเขา แต่มีเพื่อนคนนึงที่ได้ไปแข่ง เขามาดูถูกหนูอีก ว่าหนูยังไม่ได้ครึ่งเขาเลย หนูอ่อนบ้าง สมน้ำหน้าบ้างที่หนูไม่ได้ไป STEM ด้วย หนูแค่ไปบอกเขาเองว่า "เก่งจัง เพิ่งมาครั้งแรก ก็ได้ไประดับชาติเลย แต่ดูกูดิ ไปมาหลายสนามแล้วไม่เคยไปถึงระดับชาติเลย" แล้วเขาก็ดูถูกหนูต่างๆนาๆ หนูทนความรู้สึกนี้มาหลายเดือนแล้ว แต่ทนไม่ไหว ร้องไห้ทุกครั้งเวลาที่เขาได้รางวัล ซึ่งครั้งนี้เขาได้ top ระดับประเทศเลย ซึ่งหนูไม่เคยทำได้  แต่หนูก็รู้สึกภูมิใจที่เขาทำได้ แต่อีกใจนึงหนูรู้สึกว่าทำไมหนูทำไม่ได้แบบนั้นบ้าง แล้วก็โดนเพื่อนที่ได้ระดับชาติมาดูถูกอีก หนูทนไม่ไหวจริงๆ เวลาที่หนูไปแข่งอะไรหนูตั้งใจ และ พยาบามมากๆ หนูไม่เคยดูถูกใครเลยเพราะหนูเข้าใจคนอื่นๆ แต่ทำไมหนูกลับมาโดนแบบนี่

หนูอยากเข้ามหาลัย อยากเอาผลงานเข้า port แต่ผลงานหนูไม่เคยไปชาติเลยแม้แต่ครั้งเดียว ถ้าเพื่อนคนนั้นหนูยื่น port บ้าง มหาลัยคงจะรับเพื่อนคนนั้น ไม่รับหนูแน่ๆเลย
จนถึงตอนนี้หนูต้องร้องไห้ไปพร้อมกับพิมพ์ข้อความนี้อยู่