ผมคบกับเธอมา สามปี
มีเบื่อ บ้าง  ทะเลาะบ้าง
แต่ก็รักกันมาตลอด
จนเข้าปีที่2 เธอไปทำงานไกลด้วยระยะทาง  มันทำไห้ผมมีความเบื่อ ปีนึงเจอกันสักหกครั่ง เดือนเว้นเดือนบางทีสองเดือนเจอครั่ง  จนมันหมดความรักไปพักนึง  ผมเลยเลือกจะเงียบ  ปกติเธอกลับมาจะเป็นจะตายผมต้องไปหา แต่รอบสุดท้ายผมไม่ไป  ผมเลือกจะเงียบไม่ติดต่อ  ไม่ตาม  เพราะช่วงนั้นผมทำกิจการ  เปิด  แฟนชายด์  ห้าดาวเล็กๆ  ยุ่งๆด้วยและใจมันหมดรักไปละด้วย  เลยเลือกจะเงียบ
 จนเธอกบล็อกทุกช่องทาง  เธอเลือกจะไปจากผมและ
ตอนนั้นผมดีใจนะคิดว่าดีละ  คบไปเสียเวลา
ทำใจพักนึง  เปิดใจสรภาพคนที่ชอบ  โดนปฎิเสธ  แบบไม่ใยดี   แต่ยังไม่เข็ด  สองเดือนถัดมามีรุ่นน้องมาขอคบ  ผมกะตกลง  คบง่ายๆเลย
สรุปแล้ว  ศีลไปเสมอกัน  คบกันได้ไม่ถึงอาทิตย์
ทีนี้ละ  ผมเริ่มหาช่องทางติดต่อเธอละกับคนที่คบมาสามปีอะนะ
แต่ผมกลับไปหาเธอช้าไปเธอพึ่งมีคนคุยใหม่  เธอบอกรอผมมาตั้งเกือบปีไม่ติดต่อมา  ทิ้งไห้เธอต้องเดียวดาย  พอเธอมีใหม่   ผมดันไม่ยอม ตามจิกตามกัด จนเธอต้องบล็อกหายไปอีกรอบ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมนี้โง่มากเลย  เพราะคำว่าเบื่อทิ้งคนดีไป  สรุปแล้วมาเจออะไรไม่รู้กว่าจะคิดได้ทุกอย่งกะสายไปหมดแล้ว   (ผมแค่อยากระบายขอพืนที่นะครับ)  อย่าเลิกกันเพราะคำว่าเบื่อเลยรักษากันไว้ดีๆ  B@K  ไปกะเขาไม่รอดกะกลับมานะ