เกรินกอนนะคะเราคบกันมหาลัย ตอนนี้อยู่ด้วยกันมา 6-7 เดือนย้ายมาอยู่ด้วยกันทางพ่อแม่เขาก็รับรู้ค่ะ ช่วงแรหๆเราตัดสินใจมาอยู่เพราะเขาดีมากๆมึวามคิดเป็นผู้นำดูแลเราได้ระบเราได้ทุกอย่างเราไปเที่ยวกันบ่อยมากจนมันทำให้เราจากเหมือนเหงาๆมีเขาแล้วมันดีมากๆค่ะและ ช่วงหลังมาเราทะเลาะกันบ่อยมากด้วยความที่เราเอาแต่ใจเขาบอกว่าเราเอาเหตุผลตัวเองไม่ฟังเหตุผลเขาพูดอะไรไปก็ไม่ฟังเหตุผลเขาจนเขาอึดอัดแล้วเก็บกดสะสมเรื่อยมา ซึ่งจริงๆเราพยายามที่จะทำความเบ้าใจเหตุเขาและเราให้มีตรงกลาง เขาเครียดจนไปเจอเพื่อนเก่าที่มียากล่อมประสาที่เขาเคยใช้เขาไปงานเลี้ยงรุ่นและได้มันมีตั้งแค่วันนั้น เขาก็แอบซื้อยากล่อมประสาท ยานอนหลับ ยาหลายตัวมากๆเราก็ไม่แน่ใจมีอะไรบ้าง ที่เเพทย์เบิกไม่ได้มากินระหว่างกันบ้างมากินตอนดึกบ้างแถมมีโปรเข้ามาอีก เราเห็นสภาพเขาตอนกินเขาบอกมันทำให้เขาไม่คิดอะไรไม่คิดมาก เขาเลยต้องพึ่งมันเพื่อให้รู้วึกเพื่อให้ใช้กับดนตรีได้ 

เราเห็นเขาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มาติดโปร กิรยากล่อมประสาทระหว่างวัร ช่วงก่อนนอนตบเม็ด ไปหาเพื่อนเขาที่มีของพวกนี้ไปทำอะไรกันไม่รู้กลับมารถชนจนแม่เขายึดรถ แลพ่อแม่เขาแฃะเราพยายามช่วยสอนเขาช่วยให้เขาออกมาจากสิ่งนี้ให้ได้ และเราเห็นเขาเปฌรแบบนี้ที่ทุกวันด้วยความที่อยู่กับเขาเราจึงรับไม่ไหว เราร้อวไห้ยกมือไหว้เขาให้เลิกกินเลิกทำแบบนี้เราคุยกับเขาไม่รู้เรื่องตาเขาเบลอเขาลอยไปหมดเหมือนไม่ใช่คนแรกที่เรารู้จักเรารัสึกเสียใจมาก
เขากลายเป็นใครไปไม่รัเมื่อใช้ยา เขาเปลี่ยนคนไปทำให้เราไม่ไหว เราเลยบอกว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ทำให้กันไม่ได้เราจะไม่อยู่ 

ซึ่ง พอเราเหมือนจะบอกเลิกและแยกกันอยู่ เขาพูดว่า เขาจะฆ่าตัวตาย ซึ่งเราคิดว่าเขาไม่ขู่เขาคนทำมาก่อนหน้านั้นแฃ้ว4-5ตอนที่เรายังไม่รู้จักกันนะคะ แต่เขามาเล่าปมชีวิตให้เราฟังตอนเขาดีขึ้นแล้วเราเลยรู้เรื่องครอบครัวหรือปมเขามาอยู่บ้าง แต่ตอนแรกที่มีเราเขาไม่เคยกลับมาเป็นแบบนี้เลยนะคะเขาดีมาตลอดเขช่วยเราแก้ปัญหาทุกอย่างมตฃอด จนตอนยี้ถ้าเราจะบอกเลิกเขาเขาจะลาออกจากมอ ไม่รู้จะจบชีวิตตัวเองไหมเราไม่กล้าออกมาเราเครียดว่าถ้าเขาทำมันจะทำให้เรารู้สึกผิดเป็นตราบาปไปตลอดชีวิต เรากลัวพ่อแม่เขารับไม่ได้ด้วย ความคิดเขารักเรามากกว่าตัวเองมาก ๆ เราอยู่กับเขาก็รอวันที่เขาหายนะะคะ แต่เราก็เหนื่อยมากๆเราไม่โฟกัสชีวิตตัวเองเลยช่วงนี้ เราเครียดแต่คำพูดเขาเราบอกเราเหนื่อยหัวจะแตกจะระเบิดเขาก็บอกเขาเหนื่อนแฃ้วเขาบอกว่างั้นให้เราอยากตายไปด้วยกันไหม เราโกรธมากแต่เขาบอกว่าพูดด้วยความที่มันอารมณ์ชั่ววูปของโรคซึมเศร้า เขานัดจิตย์แพทย์จองคิวไว้เขาก็อยากดีขึ้นนะคะและทิ้งโปรไปทุกขวดแล้วจะเลิกกันแล้ว แต่เขาแอบเป็นคนใส่อารมณ์ตอนโมโหเราก็เลยแอบกลัวเพราคบกันแีก ๆ เราไม่เคยเป็นเลย เรากลัวเราไม่รู้เราจะอออกมาจากคสพ.นี้ยังไง พ่อกับแม่เขาก็คอยโทรหาเขาสอนเขาทุกอย่างบอกว่ารักษาจิตใจคนที่อยู่ข้างๆด้วยเราก็ร้ิงไห้เราอยากช่วยเให้เขาดีขึ้นจริงๆค่ะเราอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมที่เรามีความสุขกันจริงๆค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไง แต่ระหว่างทางเราเหนื่อยและจิตใจเราย่ำปย่จนกลัวจะเป็นโรคซึมเศร้าแบบเขาเลยค่ะ ขอคำแนะนำจากพี่ๆหน่อยได้ไหมคะว่าควรทำยังไง พอดีเขาเรีนกับเราเลย เขาดรอปมาสอปีที่อื่นแฃะมาเรียนกับเราเขาบอกอยาปจบไปพรัอมเรา แต่วันนึงถ้าเลิกกันมาเขาก็คงไม่อยากเรียนแล้ว เรา็ห่วงเขาเรื่องนี้อยู่นะคะ