สวัสดีค่ะ เราเป็นลูกสาวคนเดียว เรียนจบปริญญาตรี เราได้มาเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด พอจบ เราก็หาทำงานอยู่ที่นี่เลย พ่อแม่อยู่กรุงเทพ เราอาศัยอยู่หอพัก ก่อนหน้านี้เราทำงานได้เงินเดือนน้อยมาก15K เราต้องโดนหักค่าประกันการทำงานประกันสังคมและหักกยศ เหลือ13K ไหนจะต้องจ่ายค่าห้องค่าน้ำค่าไฟค่าของใช้อื่นๆ ไหนจะค่ารถ ค่ากิน ไปเที่ยวเราไม่ได้ไปเลยค่ะ เงินก็เดือนชนเดือน เราก็บอกพ่อแม่นะคะว่าเราโดนหักค่าอะไรบ้าง บางเดือน เราไม่มี หรือเราต้องเผื่อเงินไว้เราก็จะ ขอยืมพ่อแม่ไม่เกิน 1,000 บาทพอเงินออกเราก็คืน
พ่อแม่เราเคยบอกเขาว่าอย่าปล่อยให้ตัวเองลำบากนะถ้าไม่มีก็บอก
(ถ้าสงสัยว่าทำไมเรา ไม่ไปอยู่กับพ่อแม่ คือตอนนี้พ่อแม่อยู่บ้านเช่า เพียงเพราะว่าพ่อแม่แค่ทำงานอยู่ตั้งแต่เราเกิดแล้วค่ะ จริงๆมีบ้านของตัวเอง อยู่ต่างจังหวัด ถ้าพ่อแม่ปลดเกษียณแล้วพ่อแม่ก็จะย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด แล้วจังหวัดที่เราอยู่ตอนนี้มันก็ติดกับ จังหวัดบ้านเกิดตัวเอง พ่อแม่เลยโอเคที่เราอยู่ตรงนี้ ตอนนี้พ่อแม่ได้ปลดเกษียณแล้วค่ะ แต่ได้ทำงานสัญญาปีต่อปี แม่เรายังอยากทำงานอยู่ ยังไหวเขาก็เลยทำ แต่น่าจะไม่เกินปี 2 ปีแม่เราก็จะกลับไปอยู่บ้านค่ะ ก็ได้เงินบำนาญประกันสังคม)
ต่อ... พ่อแม่เราชอบเห็นลูกคนอื่นที่เขาให้พ่อแม่เขาหลายบาทแล้วชอบมาเล่าให้เราฟัง แล้วก็แบบว่าลูกคนนั้นทำบ้านให้แม่อะไรแบบนี้ ซึ่งสายงานในการทำงานของเขากับของเรา มันคนละแบบซึ่งงานเขาเติบโตกว่า เขาได้เงินเดือนที่มากกว่าเรา ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่เราจะตัดพ้อ พิมพ์ Line มาหาเรายาวๆตลอด ประมาณว่าทำไมแม่ไม่เห็นอนาคตลูกแม่ส่งเรียนสูง ไม่เคยส่งให้พ่อแม่ แม่หวังว่าเราจะเลี้ยงแม่ได้ บลาๆ
ซึ่งเราได้คิดแล้วค่ะว่าเรามีค่าใช้จ่ายสูงกับเงินเดือนที่ได้รับไม่พอ เราก็เลยหาที่ทำงานใหม่ซึ่งที่นี่พ่อแม่อยากให้ได้มากๆ เพราะว่าเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียง แต่ด้วยพื้นฐานเดิมที่ทำงานเก่าความรับผิดชอบหน้าที่มันแตกต่างจากที่ใหม่มากๆเราไม่มีประสบการณ์เราเลยเลือกเงินเดือนไป 16 K มากกว่าที่เก่า 1,000 บาท แล้วเราก็ได้งานนี้ จนตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงทดลองงาน หากผ่านโปร เราก็จะได้ปรับเงินเดือนอีก
ตอนนี้อยู่ในช่วงที่เรา เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อไปต่อยอดที่อื่นจะได้อัพเงินเดือนตัวเองได้สูงขึ้น แต่ในระหว่างนี้ พ่อแม่เราก็กดดันไม่หยุดเช่นกัน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ เงินเดือนออกมาเราก็ต้องโดนหักเหมือนเดิมเงินที่เหลือ ก็จะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายของเราเอง
เรารู้นะคะ พ่อแม่ส่งเสียเราเรียนมา เราก็ต้องตอบแทนท่านบ้าง เราก็อยากให้เงินนะคะ แต่เราก็มีเงินไม่พอที่จะส่งท่าน ส่งได้แต่เราจะต้องหายืมเพื่อน เงินออกก็คืน ก็จะเป็นหนี้ไปอีก แต่ที่ผ่านมาเราก็เป็นเด็กดีของพ่อแม่ตลอดไม่ได้ทำอะไรเสียหาย มีแต่แค่พ่อแม่คาดหวังเรามากพอไม่ได้ดั่งใจก็จะมาว่าเราจนเรารู้สึกผิดว่าเราเป็นลูกที่ไม่ดีหรือเปล่า
บางครั้งพ่อแม่ก็เหมือนเข้าใจเรา แต่บางครั้งก็ไม่เข้าใจเราก็ไม่รู้ว่ายังไง พอเห็นคนอื่น ก็จะพิมพ์ตัดพ้อกับเรา ถ้าเราเงินเดือนเยอะๆเราจะส่งให้แบบไม่คิดอะไรเลย
แม่เราเคยพิมพ์มาประมาณว่าถ้าแม่กลับไปอยู่บ้านแล้ว แม่หวังให้ลูกจะส่งเสียแม่บ้างแต่ตอนนี้ลูกยังไม่เคยให้พ่อแม่สักบาท แม่ผิดหวังที่ส่งเราเรียนสูง
เราไม่ใช่ไม่คิดที่จะไม่ส่งเลย ระหว่างที่ทำงานที่ใหม่ก็หวังว่าเงินเดือนจะอัพขึ้นก็พอดี กับที่แม่กลับไปอยู่บ้านแล้ว เราก็จะส่งให้พ่อแม่ปกติไม่มากก็น้อย ก็ยังได้ส่ง
เพียงแค่ตอนนี้เราขอตั้งตัวก่อน เราเคยอธิบายให้พ่อแม่นะ แต่แม่หาว่าเรา พูดไปเรื่อยบ้าง
เราอึดอัดมากๆเลยค่ะ จนทำให้เราไม่อยากคุยกับพ่อแม่ เพราะเราได้แต่พลังงานลบๆ ไม่มีชมเราเลย เราไม่เคยรู้สึกว่าพ่อแม่ มีพลังบวกให้เราบ้างเลย พอเราเปิดใจพูดตรงๆเราก็โดนด่า ทำยังไงเราก็ไม่ดี
พ่อแม่น้อยใจที่เราไม่เคยส่งเสียให้ เขาเลย เรารู้สึกผิดแต่....
พ่อแม่เราเคยบอกเขาว่าอย่าปล่อยให้ตัวเองลำบากนะถ้าไม่มีก็บอก
(ถ้าสงสัยว่าทำไมเรา ไม่ไปอยู่กับพ่อแม่ คือตอนนี้พ่อแม่อยู่บ้านเช่า เพียงเพราะว่าพ่อแม่แค่ทำงานอยู่ตั้งแต่เราเกิดแล้วค่ะ จริงๆมีบ้านของตัวเอง อยู่ต่างจังหวัด ถ้าพ่อแม่ปลดเกษียณแล้วพ่อแม่ก็จะย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด แล้วจังหวัดที่เราอยู่ตอนนี้มันก็ติดกับ จังหวัดบ้านเกิดตัวเอง พ่อแม่เลยโอเคที่เราอยู่ตรงนี้ ตอนนี้พ่อแม่ได้ปลดเกษียณแล้วค่ะ แต่ได้ทำงานสัญญาปีต่อปี แม่เรายังอยากทำงานอยู่ ยังไหวเขาก็เลยทำ แต่น่าจะไม่เกินปี 2 ปีแม่เราก็จะกลับไปอยู่บ้านค่ะ ก็ได้เงินบำนาญประกันสังคม)
ต่อ... พ่อแม่เราชอบเห็นลูกคนอื่นที่เขาให้พ่อแม่เขาหลายบาทแล้วชอบมาเล่าให้เราฟัง แล้วก็แบบว่าลูกคนนั้นทำบ้านให้แม่อะไรแบบนี้ ซึ่งสายงานในการทำงานของเขากับของเรา มันคนละแบบซึ่งงานเขาเติบโตกว่า เขาได้เงินเดือนที่มากกว่าเรา ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่เราจะตัดพ้อ พิมพ์ Line มาหาเรายาวๆตลอด ประมาณว่าทำไมแม่ไม่เห็นอนาคตลูกแม่ส่งเรียนสูง ไม่เคยส่งให้พ่อแม่ แม่หวังว่าเราจะเลี้ยงแม่ได้ บลาๆ
ซึ่งเราได้คิดแล้วค่ะว่าเรามีค่าใช้จ่ายสูงกับเงินเดือนที่ได้รับไม่พอ เราก็เลยหาที่ทำงานใหม่ซึ่งที่นี่พ่อแม่อยากให้ได้มากๆ เพราะว่าเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียง แต่ด้วยพื้นฐานเดิมที่ทำงานเก่าความรับผิดชอบหน้าที่มันแตกต่างจากที่ใหม่มากๆเราไม่มีประสบการณ์เราเลยเลือกเงินเดือนไป 16 K มากกว่าที่เก่า 1,000 บาท แล้วเราก็ได้งานนี้ จนตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงทดลองงาน หากผ่านโปร เราก็จะได้ปรับเงินเดือนอีก
ตอนนี้อยู่ในช่วงที่เรา เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อไปต่อยอดที่อื่นจะได้อัพเงินเดือนตัวเองได้สูงขึ้น แต่ในระหว่างนี้ พ่อแม่เราก็กดดันไม่หยุดเช่นกัน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ เงินเดือนออกมาเราก็ต้องโดนหักเหมือนเดิมเงินที่เหลือ ก็จะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายของเราเอง
เรารู้นะคะ พ่อแม่ส่งเสียเราเรียนมา เราก็ต้องตอบแทนท่านบ้าง เราก็อยากให้เงินนะคะ แต่เราก็มีเงินไม่พอที่จะส่งท่าน ส่งได้แต่เราจะต้องหายืมเพื่อน เงินออกก็คืน ก็จะเป็นหนี้ไปอีก แต่ที่ผ่านมาเราก็เป็นเด็กดีของพ่อแม่ตลอดไม่ได้ทำอะไรเสียหาย มีแต่แค่พ่อแม่คาดหวังเรามากพอไม่ได้ดั่งใจก็จะมาว่าเราจนเรารู้สึกผิดว่าเราเป็นลูกที่ไม่ดีหรือเปล่า
บางครั้งพ่อแม่ก็เหมือนเข้าใจเรา แต่บางครั้งก็ไม่เข้าใจเราก็ไม่รู้ว่ายังไง พอเห็นคนอื่น ก็จะพิมพ์ตัดพ้อกับเรา ถ้าเราเงินเดือนเยอะๆเราจะส่งให้แบบไม่คิดอะไรเลย
แม่เราเคยพิมพ์มาประมาณว่าถ้าแม่กลับไปอยู่บ้านแล้ว แม่หวังให้ลูกจะส่งเสียแม่บ้างแต่ตอนนี้ลูกยังไม่เคยให้พ่อแม่สักบาท แม่ผิดหวังที่ส่งเราเรียนสูง
เราไม่ใช่ไม่คิดที่จะไม่ส่งเลย ระหว่างที่ทำงานที่ใหม่ก็หวังว่าเงินเดือนจะอัพขึ้นก็พอดี กับที่แม่กลับไปอยู่บ้านแล้ว เราก็จะส่งให้พ่อแม่ปกติไม่มากก็น้อย ก็ยังได้ส่ง
เพียงแค่ตอนนี้เราขอตั้งตัวก่อน เราเคยอธิบายให้พ่อแม่นะ แต่แม่หาว่าเรา พูดไปเรื่อยบ้าง
เราอึดอัดมากๆเลยค่ะ จนทำให้เราไม่อยากคุยกับพ่อแม่ เพราะเราได้แต่พลังงานลบๆ ไม่มีชมเราเลย เราไม่เคยรู้สึกว่าพ่อแม่ มีพลังบวกให้เราบ้างเลย พอเราเปิดใจพูดตรงๆเราก็โดนด่า ทำยังไงเราก็ไม่ดี