ผมปีนี้ 37 แล้ว ทำงานตั้งแต่อายุ 20 งานพาร์ทไทม์ในช่วงเรียนมหาวิทยาลัย
จนถึงตอนนี้ 16 ปีแล้วที่ไม่ได้ขอเงินที่บ้าน
แปลกไหมครับ มีคิดเหมือนผมไหม สังเกตเหมือนผมไหม
เราจะเก่งขึ้นทุกครั้งเมื่อได้ทำงานที่เครียดและกดดัน 
เมื่อเจอเจ้านายที่เคี่ยวเข็ญ ทำให้เราเหนื่อย ลำบาก เราจะเก่งขึ้น แต่เราก็จะไม่ชอบเจ้านายแบบนี้
กับงานที่สบายๆ เจอเจ้านายไม่เคร่ง ปล่อย เราจะอ่อนแอลง แต่เรากลับชอบเจ้านายแบบนี้
แบบหลังหลายๆคนชอบ และผมก็ชอบ แต่แปลกที่เวลาเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้ผมจะอ่อนแอลง 
สภาพผู้คนที่ทำงานก็มีผลนะครับ
ถ้ามีผู้หญิงเยอะกว่าผู้ชาย จะอีกแบบ
ถ้ามีผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิง จะไปอีกอย่างนึง ไม่เหมือนกัน
แล้วจะส่งผลรวมกันหมด เหมือนทุกคนมีผลต่อกันและกัน อยู่ที่ว่าพลังส่วนไหนมากกว่า
เหมือนว่าทุกสิ่งบนโลกนี้เราต้องแลกมันมา ไม่ว่าด้วยเวลา ชีวิต หรือความตั้งใจ
แล้วถ้าเราตั้งใจจริงๆ ทุกอย่างเป็นไปได้หมด แต่ระหว่างทางมันจะมีขวากหนาม อุปสรรคมาขวางเราตลอด
ผมมาเข้าใจ ตัวเองในวัยตอนนี้ที่กำลังเข้าวัยกลางคนอีกไม่นาน
สิ่งที่มีค่ามากที่สุด คือ เวลา ไม่ใช่เงิน เวลาชีวิตที่เรายังเหลือบนโลก
เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะอยู่ไปจนแก่ตาย 
แล้วก็เวลา นี่ละ เป็นสิ่งที่ควบคุม มนุษย์เราไม่ให้ได้ทุกอย่างที่ต้องการ 
คุณเชื่อเรื่องการทำความดีไหม ผมเคยทำ แล้วได้รับสิ่งนั้นคืนกลับมา หาสาเหตุไม่ได้ 
เหมือนมีสิ่งมองไม่เห็น ควบคุมเราอีก 1 ชั้น
สวัสดีวันมาคะชาบู เฮ้ย.. วันมาฆบูชา วันแห่งความรักทางพระพุทธศาสนานะครับ