ดาวดวงหนึ่งเกิดใหม่ปลายฟ้าโพ้น พื้นขาวโพลนหอมไกลไปสวรรค์ ถึงชั้นพรหมสององค์รุดถึงพลัน เสพย์มวลดินหอมหวานเพลินหลับไป รู้สึกองค์หนาขึ้นต้องอยู่ต่อ ไม่สามารถกลับพรหมโลกได้ ยู่อครองคู่นามสรวงแสงสืบพงษ์ไซ้ร ได้ให้กำเหนิดสองกุมาร หมดง้วนดินกินลูกทั้งสองคน ข้าวหอมผุดขึ้นให้กินหายกำสรด ลูกต่อไปได้โตสืบพงษ์พันธ์ สยามคือสายเลือดสืบมาใหม่ กลายเป็นไทยเราทุกกวันนี้ ทุกถิ่นที่คนนอาศัยมีความสุข ไทยคือชาติเก่าแก่ที่สุด จงภูมิใจในบรรพบุรุษ ทุกวันนี้ไทยเกลียยดไทย สงสารบรรพบุรุษบ้างหรือไม่ โปรดพร้อมใจสามัคคีรักษาชาติไทยให้รุ่งเรือง
กระทู้สนทะนา