บางคน แค่ธุรกิจกำไร ไม่ค่อยดี ก็บอกว่าตนเองต้องเจ๊งแน่ ๆ ที่บ้านก็เป็น มีกำไรทุกเดือน แต่แค่หลักหมื่น หักค่ากินอยู่และใช้จ่ายแล้ว 

เจ็งในความคิดส่วนตัว คือ ไม่สามารถชำระหนี้ได้ เมื่อถึงเวลาชำระหนี้ 

มีบริษัทที่จดในตลาดหลักทรัพย์หลาย ๆ บริษัท หนี้สินก็ไม่มี หรือมีน้อย พอมีกำไร ลุ่ม ๆ ดอน ๆ ทรง ๆ ไปเรื่อย ๆ ก็มีคนทักว่าต้องเจ๊ง มีหลายบริษัทด้วย หลายบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ของไทย มีหลายบริษัทที่ทรง ๆ กินบุญเก่า ไม่ได้ทำอะไรใหม่ ๆ ฐานลูกค้าเดิม ๆ แต่ก็ยังหาลูกต้าใหม่ ๆ บ้าง ของเรานี่ตันสนิท ฐานลูกค้ามีแต่จะลด ตอนนี้ก็เหลือขายส่ง รายใหญ่เจ้าเดียวแล้ว

ถามว่าร้านของเราจะเจ๊งไหม บอกเลยว่าไม่ มีแต่จะเลิกทำ เพราะกำไรน้อย ไม่คุ้มทำ แต่ก็ดีกว่าหายใจทิ้ง ก็เปิดร้านไปอย่างนั้น ใครให้ไปส่งของไกล ๆ ถ้าไม่คุ้มค่าแรง ค่าน้ำมัน ก็บอกปัดไป

มันก็ดีอย่าง เป็นร้านซื้อมาขายไป เราสามารถคุมได้ อาจทำเป็นแบบ dropship ไม่แน่ใจเรียกถูกหรือเปล่า หาคนซื้อก๋อน แล้วค่อยเอาสินค้าไปขาย คำถามตามมา แล้วใครจะบ้ามาซื้อ ในเมื่อซื้อออนไลน์ได้ ก็มีคนบ้ามาซื้อจริง ๆ (เอ้ย ไม่ใช่ผู้มีอุปการะคุณ) ให้เงินกับเรา คนแก่ คนเฒ่า มาซื้อ ลูกหลานไม่ว่าง ดูแล เพราะต้องไปทำงาน เขาอยากได้อะไร เขาก็สั่งเรา เราก็สั่งทาง net ไปขายให้เขานี่แหละ กำไรนิ่ม ๆ 

โดนลูกหลานเขามาต่อว่าบ้าง บอกว่าขายมากกว่าทางเน็ท ชาร์จเกินไป เอากำไรแค่ 5 บาท 10 บาท ต่อชิ้นก็พอแล้ว เราก็ตอบว่าเราบอกราคาชัดเจนแล้ว พอใจซื้อก็ซื้อ ไม่ได้โกงนะ

ร้านของเราบ้าจี้มาก สั่งของโลตัส กับเซเว่นมาขาย