สติคือผู้เห็น แต่ไม่มีผู้ ไม่มีตัวตน อยู่ไกลจากตัวและที่ตัว ล้อมรอบตัว    มีอากาสหรือช่องว่างเป็นที่อยู่ของตัว "สติ"
สติอย่างนี้เรียก"ตา360"องศา เป็นตาปัญญา  ทุกอาการ ทางกาย เวทนา จิต ธรรม จะปรากฏอยู่ในตา360 นี้
        หากวางสติอย่างนี้ได้ อาการที่ปรากฏในตา 360องศานี้ จะปรากฏด้วยความเป็นอนัตตา อาการอะไรปรากฏขึ้นมา 
จะดับหายไปอย่างรวดเร็วดับไปพร้อมตัวสติ แล้วเกิดอาการใหม่ สติใหม่
           สติจึงเป็นผู้เห็นสติ เห็นว่าไม่มีอะไรที่ไปยึดได้ สติจึงเป็นตัวสอนจิต ถึงที่สุดแล้วจิตกับสติ เป็นตัวเดียวกัน อาการเกิดดับอยู่ที่ไหน สติอยู่ที่นั่น