ทำไมน้องผู้ชายที่เฟรนลี่คนนี้ถึงทำแบบนี้กับเราคะ

กระทู้คำถาม
แต่ก่อนเคยอ่อยน้อง ตอนที่เรายังไม่รู้ตัวว่าชอบ ก็ทำตัวปกติมาตลอด น้องก็เขินนะเจอหน้าเราก็อมยิ้มตลอด แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร พอน้องย้ายไปที่อื่นแล้วเราพึ่งมารู้ตัวว่าเราชอบ เพราะน้องยิ้มน่ารักด้วยเป็นคนเฟรนลี่ คุยเก่ง แต่เราเป็นคนเงียบ พอเราเจอน้องคนนี้มาคุยมาหยอกชอบแกล้งมันก็ทำให้หวั่นไหว อย่างที่ว่าเจอหน้าน้องตอนนั้นที่รู้ตัวว่าชอบแล้วเหมือนโลกหยุดหมุนไปเลย ทำตัวไม่ถูก 555 ไม่ได้คุยเจอเล่นกันเลย2ปีได้ตั้งแต่ไปอยู่ที่อื่น ในระหว่างนั้นก็มีแวะมาบ้างบังเอิญเจอบ้างน้องก็ทักตลอดและก็ยิ้มให้ เราก็เขินทำตัวไม่ถูกเหมือนนเดิมเพราะชอบน้องอยู่555 จริงๆเรามีเฟซน้องนะแต่ไม่กล้าแอดไป น้องก็ไม่เคยขอแอดเราด้วย กะเพื่อนๆคนอื่นน้องยังแอดไปเลยทักกวนๆอะ ที่เรารู้เพราะมีเฟซเพื่อนน้องอยู่เคยเข้าไปดู ที่กะเพื่อนคนนี้น้องมันแอด แต่กับเราน้องไม่เคยขอไม่เคยถาม แต่กะเพื่อนคนอื่นที่คุยแหย่แอดไปหมด น้องน่าจะเกรงใจเราด้วยแหละเวลาแหย่แกล้งเราไม่ได้เหมือนคนอื่นเท่าไหร่รู้ว่าเราเป็นพี่ควรปฏิบัติตัวยังไง แต่ก็ทำให้เรายิ้มเรารู้สึกสบายใจกับเด็กคนนี้อยู่ด้วยแล้วเป็นตัวของตัวเอง จากเราคนที่ไม่มีชีวิตชีวาเหมือนกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง จนวันนึงเราตัดสินใจลองแอดน้องไปน้องก็รับแอดเรา เราราดีใจมากมาย แต่ไม่กล้าทักไป และถัดมาอีกวันน้องก็ถามว่าแอดผมมาทีอายราย โถ่อยากจะบอกว่าทีกับเพื่อนคนอื่นๆแกยังแอดไปเลย ทีกับพี่ไม่แอด ทีนี้เราก็ตอบไปว่าคิดถึงเฉยๆ และน้องก็ตอบกลับว่า เอาดีๆโครต555 และเราก็บอกว่าใช่ แต่น้องกลับส่งไลค์แล้วเปลี่ยนไปคุยเรื่องที่เราลงโน้ต เราก็ถามนะว่ามีแฟนยัง น้องก็บอกว่ายัง หลังจากนั้นที่คุยกันน้องก็ยืมโทรศัพท์เพื่อนมาเล่นบ้าง เข้าร้านคอมบ้าง เพราะน้องไม่มีโทรศัพท์ มาตอบแทบทุกวัน จากปกติไม่ค่อยเล่น เพราะเล่นแต่เกม ก็ถามเราทำไรๆทุกวันๆ จนเราก็คิดนะเออน้องก็คงอาจจะมีใจบ้างแหละถึงมาตอบเราทุกวัน ทีนี้เรากำลังจะไปดูหนังกะน้องสาวเรา ก็ชวนน้องมามั้ยๆเดี๋ยวเลี้ยง น้องก็โอเคเดี๋ยวไห้รุ่นพี่ไปส่ง และก็บอกเราอีกทีว่าผมเอารุ่นพี่มาดูด้วยนะ เราก็โอเคๆ พอน้องมาถึงแล้ว น้องก็เข้ามาคุยกะเราแล้วถามว่าเพื่อนน้องละอยู่ไหน (เพื่อนน้องคือคนที่เราเองก็รู้จักนี่แหละ) เราก็งงๆทำไมมาถามหาเพื่อนตัวเองกะเรา แทนที่จะทักเรา กลับถามหาเพื่อนตัวเองสะงั้น มีแต่เราที่ทักว่าเอ้านี่เราเองหรอไม่ได้เจอนานจำไม่ได้เลยเปลี่ยนไปเยอะนะ ตอนนั้นน้องเหมือนเดิมเลยนิสัยขี้เล่นยิ้มแย้ม ก็ยังวิ่งเล่นแหย่กะรุ่นพี่เหมือนเดิม (ตอนแรกก็เกร็งนึกว่าคนโต555) แต่รุ่นไม่ห่างกันมาก ทีนี้เรากำลังจะเดินไปซื้อตั๋วหนังใช่ไหม แล้วเดินกลับมาจะถามน้องนี่แหละว่าจะดูเรื่องอะไร และรุ่นพี่ไปไหนละ น้องบอกว่ากลับไปแล้ว เราก็อ้าวทำไม น้องส่ายหน้ามั้งถ้าจำไม่ผิด และตอนนั้นตอบน้องหน้านิ่งมาก เราถามว่าและจะกลับไง น้องบอกใช้โทรศัพท์พี่โทรหาเค้าก็ได้ให้มารับ เราก็โอเคๆ พอกำลังรอหนังฉาย เราก็คุยกับน้องแต่น้องเหมือนไม่อยากคุยกะเรา ไม่มองหน้าเราเลย ถามก็ตอบคำ ปากพูดแต่ตามองไปทางอื่น ทั้งๆที่น้องไม่เคยทำแบบนี้กะเราเลย จะมองตาหน้ามองตาเราตลอดที่คุยกัน น้องใช้สายตาเก่งด้วย กะล่อนนั่นแหละๆง่ายๆ แต่นี่คืออะไรเรางงมาก ถามเป็นอะไรก็ไม่บอกส่ายหน้าๆอย่างเดียว และก็บอกเราว่าย้ายไปอยู่ตจว.แล้วสิ้นเดือนนี้ แม่ทำเรื่องลาออกที่โรงเรียนไห้แล้ว เราตอบว่าอ้าวทำไม น้องบอกว่าเพราะเกเรเข้าสน.บ่อย เราก็บอกว่าอย่างนี่ก็ไม่ได้เจอกันแล้วสิ น้องบอกว่ากลับทีเดือนนึง1-2วัน (ตอนนั้นนอยๆอยู่ใจหายเลยเพราะพี่รอน้องมาตั้ง2ปีกว่าจะได้เจอกันคุยกัน เราจะจากกันอีกแล้วอ่อ) แต่เราก็เข้าใจ แต่ที่เรางงคือทำไมน้องทำกะเราแบบนั้นอะ เจอเพื่อนๆที่โรงหนังแกล้งเพื่อนคุยขี้เล่นแหย่เพื่อนปกตินิสัยน้องเลย แต่อยู่กะเราน้องนิ่งเฉยไม่มองไม่สบตาเราแม้แต่นิดเดียว) ตอนนั้นเราก็เอ๊ะงงๆนะทำไมคุยกันก่อนหน้านี้ในแชททุกวันไม่บอกเรื่องว่าจะย้ายเลย แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะวันถัดมาหลังจากแยกย้ายกันกลับน้องยังมาตอบแชทอยู่เลยตอนเราถามว่าจะกลับแล้วใช่มั้ย30นี้น้องบอกว่าใช่ เราก็คงจริงแหละน้องไม่โกหกหรอกเพราะยังตอบเราในแชทปกติเลย ที่เมินเราเพราะอาจคงเขินที่ไม่ได้เจอเรานานทำตัวไม่ถูกหรือโกรธรุ่นพี่ที่ทิ้งไม่ดูหนังด้วยและน้องยังบอกเราอยู่เลยว่าก่อนผมจะไปวันที่30นี้ไปดูหนังกันอีกมั้ย เราก็อ้าวตอนอยู่ในโรงหนังบอกหนังแปลกๆ (ตอนดูหนัง) แต่บอกอยากดูอีก555 แต่น้องบอกว่าน่าจะต้องเลี้ยงรุ่นพี่คนเดิม (ก็คือคนที่กลับก่อนมาส่งน้องและไม่ดูอะ) เราก็ถามตรงๆคือจะให้เลี้ยงหรอ น้องบอกว่าไม่ใช่ และเราก็บอกน้องไปว่า30นี้หนังนี้ไม่ได้ออกโรงแล้ว น้องก็บอกโอเคๆ ไม่เป็นไร พอวันถัดมาวันที่30น้องทักถามทำไรวันนั้นวันสุดท้ายน้องยังไม่ได้อ่านข้อความที่เราจะตอบแล้วหายไปเลยตั้งแต่วันนั้น (ผ่านมาได้1เดือนเราเจอน้องเดินอยู่แถวบ้านเรา เรานั่งมอไซด์กำลังไปเรียนนะ เจอมันเดินอยู่ ราเห้ยในใจ เราไม่ได้ทักน้องนะ เพราะพูดไม่ออก เราเห็นน้องมองหน้าน้อง แต่น้องมองตรงออกไปไม่มองเราเลย คือรู้อะว่าไม่ได้ตั้งใจหลบหน้าแต่เมินกันเลย) ตอนนั้นเราเสียใจมาก คืออะไรวะทำไมแบบนี้ไหนบอกว่าย้ายไปอยู่ตจว.แล้ว (แล้วเชื่อมั้ยน้องทำเหมือนมาก เพราะไม่อินเฟสไห้เห็นเลยหายไปเลยตั้งแต่วันนั้น เพราะเรารู้และเจ้าใจว่าน้องไม่มีโทรศัพท์ ก็รอมันทุกวันๆให้มันมาตอบมาคุยกะเรา แต่นี่คืออะไรเราทำอะไรผิดไปรึป่าว เรางงมากหรือเพราะไม่ชอบพี่หรอถึงทำกันได้ขนาดนี้ น้องคนที่พี่ชอบไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่โกหกพี่ ยิ้มให้พี่คุยกะพี่ด้วยความจริงใจตลอด (ถ้าน้องบอกกับพี่ว่าผมไม่ชอบพี่นะ เราก็จะทำใจยอมรับและไม่เสียใจเท่านี้เลย และที่ผ่านมาคืออะไรถ้าไม่ได้รู้สึกดีหรืออยากคุยกะพี่ก่อนหน้านั้นตอบทุกวันคืออะไร มันเหมือนให้ความหวัง แล้วยังให้เรารออีก ทั้งๆที่มันไม่ได้ไปไหนไกลเลยตอนแรกเราก็คิดนะน้องอาจจะมาเอาของหรือป่าว แต่ไม่ใช่เพราะเพื่อนมันมาบอกเราว่าเจอมันอยู่แถวนี้ด้วยเมื่อวันก่อนใช้ชีวิตอยู่นี่ตามปกติ ทั้งๆมีเฟซก็ทักมาปฏิเสธหน่อยก็ได้ ถึงเจอกันเมินใส่พี่ แต่ไม่น่าทำแบบนี้ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบสิ มาทำแบบนี้ไม่ไหวมากเลย เสียใจที่สุด ()
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่