คือหนูเป็นผู้หญิงเคยแต่งงานมีลูกแต่ว่าเลิกลากันไปได้ปีกว่า จนวันนึงเรามาเจอผู้หญิงคนนึงในโลกออนไลน์ คุยกันมาได้1ปี โทรคุยกันทุกวัน ตอนคบกันแรกๆเราก็บอกเขาว่าถ้ามีคนเข้ามาอย่าปิดโอกาสให้ตัวเองนะ แรกก็คุยไปอย่างงั้นพอมันเริ่มผูกพันธ์มันทำให้เราเห็นแก่ตัวที่ไม่อยากให้เขาไปเจอใครไปเป็นของใครคือรักเขาจริงๆให้แล้ว ส่วนตัวเขาบอกรักบอกฝันดีเราทุกวันแล้วฐานะเขารวยมากทำธุรกิจส่วนตัวและเราจนมากเลิกกับแฟนเก่าก็มาแต่ตัวเริ่มนับหนึ่งใหม่ จุดเริ่มต้นที่สับสนคือ คือเราชอบคุยสายแล้วดูติ๊กต๊อกมีข่าวนึงที่เขาดูแล้วก็พูดกับเราว่า #แค่รักมันกินไม่ได้ มันทำให้เรากลับมาคิดทบทวนตัวเองอยู่บ่อยครั้งว่า ควรจะหยุดความสัมพันธ์นี้เพราะเรามีข้อเสียมากมาย(เคยมีแฟนผู้ชายแล้วมีลูก/จนอีก/เป็นผู้หญิงทั้งคู่) คือที่เขายังอยู่เขาแค่สงสารเราเพราะเราพึ่งสอบเข้าได้งานโรงพยาบาลเขาไม่อยากให้เราเสียงานถ้าหากว่าเขาไป ก่อนหน้านี้เราเคยขอหยุดความสัมพันธ์กับเขาแล้วแต่เราทำใจไม่ได้เราเจ็บแทบขาดใจตอนไม่ได้คุยกับเขาไม่เคยรู้สึกใจจะขาดกับใครเลยจนกระทั่งเจอผู้หญิงคนนี้ ขอโทษค่ะพูดวกไปวนมาเราสับสนไปหมด แล้วเราก็ขอเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมเขาก็บอกว่าเขาไม่เคยเปลี่ยนไปแล้วทำอะไรก็บอกรายงานกันเรียกกันว่าแฟนที่รักโทรคุยกันทุกวันจนเราเริ่มคิดถึงความเป็นจริงที่มันเป็นไปไม่ได้เลย เราตัดเขาไม่ขาดเพราะเขายังพูดดีทำดีกับเราทุกวันให้กำลังใจเราทุกวันเขารับรู้เรื่องลูกเราด้วยพี่ๆช่วยแนะนำหนูหน่อยว่าหนูควรถอยหรือจะอยู่ตรงนี้ต่อดีทั้งๆที่รู้ว่าปลายทางไม่มีเส้นชัย ขอโทษที่พิมพ์ไม่รู้เรื่องนะคะ
กระทู้นี้ขอพี่ๆ30+ ช่วยขอวิธีจัดการความรู้สึกสับสนนี้สักทีค่ะ