สวัสดีค่ะวันนี้อยากเล่าประสบการณ์ทักคนที่แอบมองมานานบน รฟฟ. ของสาวโสด-โสดมาก ในวัย 33
และกล้าเข้าไปทักทำความรู้จัก
ขอเริ่มต้นด้วย ถ้าใครที่ไม่เห็นด้วยกับการที่ผู้หญิงจีบผู้ชายก่อน
ช่วยผ่านกระทู้นี้ไป เพราะกระทู้นี้มั่นมาก ไม่เหมาะกับคนรักนวลสงวนตัว
 
เราอายุ 33 ทำงานด้านแฟชั่นดีไซน์ โสดสนิท ผิวสีน้ำผึ้ง สูง 1.70 สมส่วนค่ะ
เราใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีลม และสายสุขุมวิทเป็นประจำทุกเช้าเย็น
เมื่อเดือน กย. ปีที่แล้วเราได้เจอผู้ชายคนนึงบน รฟฟ โดยบังเอิญ
เค้าใส่แมสแน่นหนา แต่ดูยังไงก็หล่อทะลุแมสค่ะ การแต่งตัวและรูปร่างดูดีสมส่วน
เจอครั้งแรกยังไม่เท่าไหร่ค่ะ แค่มองเพลินๆ
หลังจากนั้นเราก็เจอเค้าบ่อยๆในเวลาเดิมค่ะ
ช่วงเช้าเค้าจะขึ้นจากสถานีกรุงธนบุรี และลงที่ช่องนนทรี เข้ามาที่ตู้เดิมตลอด 
หลังๆเราเลยเริ่มรอที่ตู้โดยสารนี้ค่ะ
นานๆทีเค้าจะลงสถานีเดียวกับเราที่สยาม
รู้เลย! เวลาเราเจอคนคนเดิมที่ถูกใจใช่เลยบ่อยๆ
เราจะสนใจและอยากทำความรู้จัก รู้ตัวอีกทีก็จำได้แล้วว่า เค้าขึ้นจากที่ไหน ลงที่ไหน
 
เมื่อ มค ที่ผ่านมา เราเจอเค้าแบบจังๆที่สถานีสยาม เค้าและเรากำลังรอ รฟฟ สายสีลม
และเค้าถอดแมส ทำให้เราเห็นหน้าเค้าเต็มๆ และโอ้ว!! พระเจ้า เค้าดูดีทุกมุมเลยค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่แน่ใจว่า ใช่หรือป่าวนะ
แต่ด้วยความที่เราคิดว่า 90% คือใช่ เพราะจำทรงผมได้
และดูจากการแต่งตัวเชิ๊ตขาว กางเกงฟิตๆ ขาเต่อโชว์ข้อเท้าขาวๆ  รองเท้าหนัง
ทรงผม oppa มีความจีนผสมเกาหลี มันคือเค้าแน่ๆ
เราเลยเข้าห้องโดยสารเดียวกับเค้า พอเข้าไปถึงเค้านั่งคุณโทรศัพท์ และเรายืนหน้าเค้าเลยค่ะ
อยากให้เค้าเห็นเราค่ะ เค้าก็เห็นนะ และสบตากันแวบนึง แต่ไม่อะไรกับเรา
และเค้าก็ลงที่สถานีกรุงธนบุรีเหมือนเดิม คิดว่าคงพักแถวๆนั้น
ได้เจอหน้าจังๆวันนี้ เพิ่มความสนใจมากขึ้นไปอีกค่ะ
ไม่เถียงเลยว่า บุคลิคของคนคือ ประตูบานแรก และเค้าดึงดูดจริงๆ
 
เราเลยตั้งใจว่า ถ้าเจอกันอีก เราอยากทำความรู้จักกับเค้า
กลาง มค. เราเจอเค้าอีกครั้ง และรอบนี้เค้านั่งริมสุด เรายืนตรงประตู
เราเห็นเค้าอ่านพันทิปบนไอโฟน รุ่น Pro สลับกับดูกราฟหุ้น เราไม่กล้าจ้องโทรศัพท์ เค้านานๆ
เลยไม่รู้ว่า เค้าอ่านพันทิปแบบ Guest หรือมีบัญชี
นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่เราสมัครพันทิป เพื่อติดต่อเค้าค่ะ 
เราคิดว่า เค้าน่าจะอ่านประจำ และเผื่อเค้าอ่านเจอกระทู้นี้

และวันนั้นเราตั้งใจจะทักเค้าให้ได้ 
เค้าลงที่สถานีกรุงธนบุรี และเราลงทุนตามเค้าออกมาค่ะ
แต่ .. เค้าเจอเพื่อน ยืนคุยกัน วันนั้นเลยกินแห้วไปค่ะ
หลังจากนั้นเราไม่ได้เจอเค้าอีกเลย 2 สัปดาห์ หายไปแบบคิดถึง
 
และวันที่ 3 กพ. ตอนเช้า สวรรค์เป็นใจ เราได้เจอเค้าอีกครั้งค่ะ
รอบนี้เราคิดว่าต้องรู้จักให้ได้ 
เค้าลงที่สถานีช่องนนทรีเหมือนเดิม เราตามออกไป และทักเค้าหลังจากเค้าแตะบัตรออก
เราเริ่มต้นถามชื่อ และบอกว่าอยากรู้จักข้างหลังแมสต้องทำยังไงคะ?
เค้าที่ใส่แมสอยู่ ดูจะเงิบๆ และสตั๊นกับคำถามเรา
เค้าพูดว่า : เราหรอ? (เสียงหล่อ)
เรา : ใช่ค่ะ
เค้า : ยังไงดีล่ะ วันนี้เรารีบนิดนึง ไว้คราวหน้านะครับ
 
พูดจบเค้าเดินไปเลย ทำเราเสียทรงนิดหน่อย และตั้งแต่วันนั้น-วันนี้ยังไม่ได้เจอเค้าอีกเลยค่ะ
เราไม่รู้ว่า เค้าจะมีโอกาสผ่านมาเห็นกระทู้นี้ และรู้ตัวไหม
อยากจะบอกสั้นๆว่า “ยังอยากรู้จักนะคะ” ถ้ามีแฟนแล้วเป็นเพื่อนกันได้
และถ้าจำตัวเองได้ ช่วยทักมาหน่อยค่ะ
 
ขอบคุณค่ะ