สวัสดีค่ะ อยากถามความเห็นเพื่อนๆ เราเข้าใจว่าเรื่องต่อไปนี้อาจมีคนทับถมว่าเราโง่ แต่ตอนนี้เรากำลังจะตัดสินใจค่ะ การตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากเอามาเสริมกำลังใจตัวเองให้เด็ดขาดและกล้าเดินไปข้างหน้า ตามหัวข้อเลยค่ะเราคบกันมาประมาณ2ปี เวลามีปากเสียงกันแฟนจะชอบบอกว่าเลิกทำตัวหน้ารำคาญคแล้วไล่เราอกจากห้องบอกให้ไปตายไหนก็ไปเราคิดว่าตัวเราทำเพื่อเขาเยอะเลยนะคะเท่าที่คนอย่างเราจะให้ได้ถึงเราจะหาเงินได้น้อยกว่าแต่ก็พยายามไม่เป็นภาระหารค่าห้องแชร์ค่าใช้จ่ายถึงจะไม่เยอะมากเพราะรายได้เราน้อยกว่าเขา บางครั้งเราชักหน้าไม่ถึงหลังแฟนได้เป็นคนเลี้ยงข้าว แต่พอถึงวันเงินออกเราก็พยายามเลี้ยงเขาคืนถึงจะน้อยแต่เราพยายามทำตัวไม่ให้เป็นภาระทางการเงินเค้าเท่าที่จะทำได้ เวลาปกติแฟนเราดีนะคะเขาก็ซัพพอร์ตเราในเรื่องที่เราขาด เราก็พยายามทดแทนด้วยการทำงานบ้านเองทุกอย่างกลับถึงห้องคุณแค่อาบน้ำกินข้าวนอนได้เลย เวลาไล่เราชอบเป็นช่วงดึกๆด้วยค่ะ ตอนที่เรานั่งพิมพ์กระทู้นี้เขาก็พึ่งไล่เรา เราเลยคิดว่าควรไปจริงๆสักที พรุ่งนี้เช้าว่าจะหาเวลาเก็บของหลังเลิกงาน ยังต้องไปทำงานค่ะต้องกินต้องใช้ เลยอยากขอความคิดเห็นพี่ๆ ให้กำลังใจก็ได้ค่ะ ตื่นเช้ามาพรุ่งนี้เราจะได้เด็ดขาดและเดินออกมาได้ ตอนนี้เราต้องการกำลังใจค่ะเป็นเหมือนว่าเราไม่ได้ตัวคนเดียวเราทำได้ สิ่งที่เราจะทำนั้นถูกแล้ว บางท่านอาจจะคิดว่าเราน่าสมเพชเรื่องแค่นี้ยังตัดสินใจยากทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว ตอนนี้เราพร้อมแล้วค่ะแต่รู้สึกไม่มั่นคงสิ่งที่เราต้องการคือแรงที่จะช่วยพลักเราให้เดินต่อค่ะ แต่ขอบ่นหน่อยเถอะค่ะอัดอั้นมากทำไมถึงชอบไล่คนอื่นออกจากห้องทั้งที่มันดึกแล้วคะ สอมงคิดได้แค่นั้นหรอมันไม่คิดอย่างอื่นที่จะตามมาเลยหรอคะ ไม่รักไม่ว่าแต่ไม่มีน้ำใจไม่มีจิตสำนึกเลย หลายอย่างเขาดีจนหลายครั้งเราลังเลที่จะเลิก แต่เป็นแบบนี้บ่อยเกินหงุดหงิดอารมณ์เสียง่ายเหมือนทำอะไรก็ผิดไปหมด จนเรารู้สึกว่าตัวเองมันเหมือนคนไร้ประโยชน์ไร้ความสามารถพยายามบอกตัวเองว่าเราไม่ได้เป็นแบบนั้นแต่หลายครั้งมันก็หดหู่จริงๆค่ะ ยาวมากขอบคุณทุกท่านที่อ่านนะคะ