สวัสดีครับ ผมมีเรื่องราวอยากจะแชร์ พอดีว่าผมกับแฟนตกลงจบความสัมพันธ์กัน เพราะว่าเธอย้ายมาอยู่กับผมไม่ได้
*ต้องบอกก่อนว่าแฟนผมจะไปๆมาๆ ระหว่างบ้านผมกับบ้านเค้าแต่จะมานอนกับผมทุกคืน*
*เราคบกันได้เกือบ 1 ปี*
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณเดือน 8 ปีที่แล้วผมไปจับได้ว่าแฟนโกหก (แฟนผมเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้วมีลูก 1 คน และบอกผมว่าตอนนี้บ้านที่อยู่อยู่กับแม่ 2 คนส่วนลูกอยู่กับฝั่งพ่อจะไปๆมาๆ ผมรู้ว่าเธอหย่าเรียบร้อยแล้ว โดยเธอจะอยู่กับผมวันอาทิตย์เพราะวันเสาร์ต้องอยู่กับลูก) แต่ผมมารู้ความจริงว่าบ้านหลังนั้นอยู่กัน 4 คนคือ แฟนผม ลูก แฟนเก่า แม่แฟนผม ตอนผมรู้ความจริงผมตั้งใจจะเลิกแต่เธอขอให้ผมอยู่ด้วยเหตุผลว่า
"ยังอยากเจอลูกทุกวัน ยังอยากไปส่งที่ รร ทุกวัน ยังไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่าขาดแม่"
และบอกผมว่า
"ขอเวลาอยู่กับลูกหน่อย แต่เดี๋ยวจะทำเรื่องขายบ้านหลังปีใหม่ปี 68"
ตอนนั้นผมก็เข้าใจและยอมให้เป็นแบบนั้น แต่เมื่อธันวาที่ผ่านมาเธอบอกว่า
"ขอไม่ขายบ้านแล้วได้มั๊ยกลัวแม่จะไม่มีที่อยู่ แล้วก็จะไม่มีที่ให้ลูกมาหา แต่จะย้ายออกมาอยู่กับผมแทน"
ผมก็เข้าใจในเหตุผลและโอเคตามนั้น
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราทะเลาะกันแล้วเธอบอกเลิกผม แต่ก็มาง้อขอคืนด้วย
ผมคิดว่าโอเคได้ แต่หลังจากนี้จะต้องเป็นความสัมพันธ์ที่จริงจังมากขึ้นเพราะผมก็ถึงวัยที่คิดว่าอยากจะจริงจังเรื่องนี้และมันก็ไม่แฟร์กับผมเลยถ้าต้องอยู่แบบนี้ต่อไปเพราะผมก็ไม่อยากต้องระแวงเวลาเธอกลับบ้าน เลยให้เงื่อไขไปว่า "ต้องย้ายมาอยู่กับผมตามที่เคยพูดเอาไว้" ผมให้เวลาเธอคิดให้ดีๆและคิดแบบรอบคอบว่าจะทำยังไงดี ผมบอกว่าจะเลือกยังไงก็ได้แต่ขอให้มันชัดเจนไม่คาราคาซัง ผมแนะนำเธอว่าเริ่มจากไปคุยกับ แฟนเก่าเค้าก่อนก็ได้ไปคุยกันดีๆว่า "ปรึกษาหน่อยพอดีจะย้ายออกไปอยู่กับแฟนเรื่องลูกเราจะจัดการกันยังไง" แต่เธอก็บอกว่าจะไม่คุย ผมเลยบอกว่าโอเคงั้นให้เวลาคิดก่อน แต่เมื่อวานเธอบอกกับผมว่ามันยากมากสำหรับเธอเลยจะขอจบความสัมพันธ์ เธอบอกว่าเธอทำให้ผมไม่ได้
ผมเข้าใจนะครับว่ามันยากแต่จะให้ผมทนแบบนี้ต่อไปผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ที่ผ่านมาผมพยามที่สุดในทุกอย่างแล้ว ผมยอมมากว่าที่เคยทำ ที่เสียใจที่สุดคือเธอยังไม่ได้แม้แต่พยามที่จะลองคุยเลย ผมลองปรึกษาเพื่อนทุกคนบอกว่า "ทำดีที่สุดแล้ว ที่ผ่านมาทำได้ดีที่สุดแล้ว"
*อ่านๆแล้วมันอาจจะไม่ละเอียดถ้าสงสัยลองพิมถามได้ครับว่ามีอะไรนอกจากที่ผมพิมไป*
ความรักมันไปต่อไม่ได้
*ต้องบอกก่อนว่าแฟนผมจะไปๆมาๆ ระหว่างบ้านผมกับบ้านเค้าแต่จะมานอนกับผมทุกคืน*
*เราคบกันได้เกือบ 1 ปี*
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณเดือน 8 ปีที่แล้วผมไปจับได้ว่าแฟนโกหก (แฟนผมเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้วมีลูก 1 คน และบอกผมว่าตอนนี้บ้านที่อยู่อยู่กับแม่ 2 คนส่วนลูกอยู่กับฝั่งพ่อจะไปๆมาๆ ผมรู้ว่าเธอหย่าเรียบร้อยแล้ว โดยเธอจะอยู่กับผมวันอาทิตย์เพราะวันเสาร์ต้องอยู่กับลูก) แต่ผมมารู้ความจริงว่าบ้านหลังนั้นอยู่กัน 4 คนคือ แฟนผม ลูก แฟนเก่า แม่แฟนผม ตอนผมรู้ความจริงผมตั้งใจจะเลิกแต่เธอขอให้ผมอยู่ด้วยเหตุผลว่า
"ยังอยากเจอลูกทุกวัน ยังอยากไปส่งที่ รร ทุกวัน ยังไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่าขาดแม่"
และบอกผมว่า
"ขอเวลาอยู่กับลูกหน่อย แต่เดี๋ยวจะทำเรื่องขายบ้านหลังปีใหม่ปี 68"
ตอนนั้นผมก็เข้าใจและยอมให้เป็นแบบนั้น แต่เมื่อธันวาที่ผ่านมาเธอบอกว่า
"ขอไม่ขายบ้านแล้วได้มั๊ยกลัวแม่จะไม่มีที่อยู่ แล้วก็จะไม่มีที่ให้ลูกมาหา แต่จะย้ายออกมาอยู่กับผมแทน"
ผมก็เข้าใจในเหตุผลและโอเคตามนั้น
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราทะเลาะกันแล้วเธอบอกเลิกผม แต่ก็มาง้อขอคืนด้วย
ผมคิดว่าโอเคได้ แต่หลังจากนี้จะต้องเป็นความสัมพันธ์ที่จริงจังมากขึ้นเพราะผมก็ถึงวัยที่คิดว่าอยากจะจริงจังเรื่องนี้และมันก็ไม่แฟร์กับผมเลยถ้าต้องอยู่แบบนี้ต่อไปเพราะผมก็ไม่อยากต้องระแวงเวลาเธอกลับบ้าน เลยให้เงื่อไขไปว่า "ต้องย้ายมาอยู่กับผมตามที่เคยพูดเอาไว้" ผมให้เวลาเธอคิดให้ดีๆและคิดแบบรอบคอบว่าจะทำยังไงดี ผมบอกว่าจะเลือกยังไงก็ได้แต่ขอให้มันชัดเจนไม่คาราคาซัง ผมแนะนำเธอว่าเริ่มจากไปคุยกับ แฟนเก่าเค้าก่อนก็ได้ไปคุยกันดีๆว่า "ปรึกษาหน่อยพอดีจะย้ายออกไปอยู่กับแฟนเรื่องลูกเราจะจัดการกันยังไง" แต่เธอก็บอกว่าจะไม่คุย ผมเลยบอกว่าโอเคงั้นให้เวลาคิดก่อน แต่เมื่อวานเธอบอกกับผมว่ามันยากมากสำหรับเธอเลยจะขอจบความสัมพันธ์ เธอบอกว่าเธอทำให้ผมไม่ได้
ผมเข้าใจนะครับว่ามันยากแต่จะให้ผมทนแบบนี้ต่อไปผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ที่ผ่านมาผมพยามที่สุดในทุกอย่างแล้ว ผมยอมมากว่าที่เคยทำ ที่เสียใจที่สุดคือเธอยังไม่ได้แม้แต่พยามที่จะลองคุยเลย ผมลองปรึกษาเพื่อนทุกคนบอกว่า "ทำดีที่สุดแล้ว ที่ผ่านมาทำได้ดีที่สุดแล้ว"
*อ่านๆแล้วมันอาจจะไม่ละเอียดถ้าสงสัยลองพิมถามได้ครับว่ามีอะไรนอกจากที่ผมพิมไป*