เราพยายามให้กำลังใจตัวเอง ถึงมันจะยากมากๆ ยังไงชีวิตก็ต้องเดินต่อ เราทำผิดพลาดแล้วคิดจะเห็นแก่ตัวคิดจะตายทิ้งลูกไปแบบนี้ไม่ได้  ลูกไม่มีที่พิ่งที่ไหนนอกจากเรา เราต้องอยู่รับผิดชอบและแก้ปัญหาตรงนี้ให้ครอบครัว โอ้ย เวรกรรมอะไรเนี่ย ชีวิตนี้จะเอาให้ตายกันให้ได้เลยใช่มั้ย โคตรท้อเลย ปวดใจ เราไม่น่าจะลืมความทุกข์ทรมานตรงนี้ได้แน่นอน มันฝังใจสุดๆ และชาตินี้เราไม่สามารถมีความสุขได้อีกแล้ว