ตอนนี้ผมมีไฟอย่างมากที่จะแต่งเกี่ยวกับโลกแฟนตาซี และการผจญภัยและสงครามต่างๆ แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้ระแวงกลัวว่าจะออกมาไม่ดี บลาๆ ก็เลยลองมาถามดูว่า ผมควรแก้อะไรไมตอนนี้ผมได้เริ่มทำบทนำเรื่องมาก่อนแล้วนะ
ณ ดินแดนแห่ง วัลเธเรีย
ในช่วงเวลาอาณาจักรต่างๆ ที่อยู่ในความสงบสุข และความปรองดองและเป็นมิตรที่ดีต่อกัน
มีชายคนผู้หนึ่งที่ครั้งนึงเคยเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ใช้ชีวิตไปวันๆ
ได้ไปเจอกับอาวุธต้องสาป ดาบ ชาโดว์ฟอล มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก
เมื่อผู้ใดก็ตามที่ครอบครองมันจะค่อยๆ ถูกมันกลืนกินนับตั้งแต่นั้นมาเมื่อเค้าได้ครอบครองดาบเล่มนั้น
ก็เริ่มถูกดาบนั่นปกคลุมไปด้วยพลังแห่งความมืด จนเค้าเริ่มสูญเสียความเป็นตัวเองไป วันแล้ววันเล่า
ชายผู้นั้นเริ่มลุ่มหลงไปกับพลังอำนาจของดาบเล่มนั้น จนในที่สุดเค้าถูกดาบนั่นกลืนกิน
นับแต่นั้นมาเค้ากลายเป็นบางสิ่งบางอย่างที่หน้ากลัวและน่าเกรงขามไปทั่ว แข็งแกร่งเกินกว่าที่ทุกคนจะเป็นได้
หลังจากผ่านไปหลายปี เค้าได้เดินทางไปทุกหนทุกแห่งไล่สังหารทุกชีวิต ใช้พลังของตนทำให้สยบทุกสิ่งให้อยู่ใต้อาณัติ
ของตนเองโดยสมบูรณ์ หลังจากที่เค้าขยายอำนาจขึ้นมาจนเป็นมหาอำนาจ เค้าได้ตั้งนามของตนใหม่ว่า
ดาร์คซารอส เดอะ แบล็คธอร์น
ด้วยความหลงลำพองในพลังอำนาจที่ไม่สิ้นสุดของตน เค้าจึงหวังที่จะยึดครองดินแดนทั้งหมดมาเป็นของตน
กองทัพของ ดาร์คซารอส เหยียบย่ำธรณีมืดฟ้ามัวดินเริ่มรุกรานไปทุกหนแห่ง ทุกที่ที่ไปทุกอย่างต้องล่มสลาย
ทุกอย่างค่อยๆ ถูกความมืดกลืนกินอย่างต่อเนื่อง จนแทบสูญสิ้นทุกอย่าง
แต่แล้วดินแดนที่เหลือรอดจากการรุกรานของ ดาร์คซารอส ได้ลุกขึ้นต่อต้านและผนึกกำลังกันต่อสู้
เมื่อสงครามครั้งใหญ่ได้อุบัติขึ้นกองทัพทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกันด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี
จนเกิดเป็นมหาสงครามที่ยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในหน้าประวัติศาสตร์
แต่ทว่าสงครามนั้นก็ยืดเยื้อกินเวลายาวนานนับหลายปี จนทุกที่เต็มไปด้วยไฟสงครามและซากศพที่กองเป็นภูเขา
เสียงกรีดร้องแห่งความโศรกเศร้าและไฟแห่งความแค้นที่มีมากมายเกินคณานับ
แต่ท้ายที่สุดบทสรุปของสงครามครั้งนี้ ดาร์คซารอส ถูกสังหารลงโดยกองทัพฝ่ายพันธมิตร
ฝ่ายพันธมิตรต่างปิติยินดีกับชัยชนะในครั้งนี้เป็นอย่างมาก….แต่ก็ต้องแลกกับความสูญเสียที่มากมายเช่นกัน
ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นทว่าดวงจิตของ ดาร์คซารอส กลับหนีไปได้และหายสาบสูญ
หลังจากนั้นมากองทัพฝ่ายพันธมิตร ก็ออกตามล่าและหาดาบของ ดาร์คซารอส เช่นกัน
กันอยู่นานแต่สุดท้ายก็ไม่มีใครได้พบเห็นอีก ท้ายที่สุดแล้วจึงได้แยกย้ายกันไป
การเวลาผ่านไปหลายร้อยปีจากรุ่นสู่รุ่น กองทัพที่เคยร่วมมือกันในวันนั้นกับเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
หลายเผ่าพันธุ์ที่เคยรักกันแน่นแฟ้นดังพี่น้องกับกลายเป็นคู่แค้น
และ เริ่มการต่อสู้กันเอย่างบ้าระห่ำพียงเพื่อผลประโยชน์ของเผ่าพันธุ์ของตนเอง
ยิ่งนานวันเข้าแต่ละอาณาจักรเริ่มขีดเส้นแบ่งอย่างชัดเจนระหว่างเผ่าพันธุ์
ทั้งสถานะของเผ่าพันธุ์ และ ระบบการปกครองที่กดขี่เผ่าพันธุ์อื่นๆ
ซึ่งบางคนก็คิดว่านี่อาจเป็นเพราะพลังแห่งความมืด
ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ของ ดาร์คซารอส ที่ค่อยๆ ทำลายจากภายในอย่างช้าๆ
นับแต่นี้จึงทำให้ทุกสิ่งไม่อาจกลับไปเป็นเช่น วันวานที่ทุกคนเคยเป็นมาอย่างครั้งอดีตอีกนานนับหลายร้อยปี
แต่ทว่ากองทัพของ ดาร์คซารอส เดอะ แบล็คธอร์น ยังไม่ได้หายไปไหน
พวกมันแค่กลับไปปกครองยังดินแดนที่ นายของมันยังยึดครองเอาไว้ได้
และตั้งชื่อมันว่า มอร์ดาเธียร์ เพื่อรอวันที่เจ้านายของพวกมันจะกลับมาเหยียบยังดินแดนแห่งนี้อีกครั้ง
แห่งนี้อีกครั้ง.....
ผมอยากได้คำปรึกษาเกี่ยวกับ นิยาย ของผมอย่างมากครับช่วยวิจารย์ด้วย
ณ ดินแดนแห่ง วัลเธเรีย
ในช่วงเวลาอาณาจักรต่างๆ ที่อยู่ในความสงบสุข และความปรองดองและเป็นมิตรที่ดีต่อกัน
มีชายคนผู้หนึ่งที่ครั้งนึงเคยเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ใช้ชีวิตไปวันๆ
ได้ไปเจอกับอาวุธต้องสาป ดาบ ชาโดว์ฟอล มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก
เมื่อผู้ใดก็ตามที่ครอบครองมันจะค่อยๆ ถูกมันกลืนกินนับตั้งแต่นั้นมาเมื่อเค้าได้ครอบครองดาบเล่มนั้น
ก็เริ่มถูกดาบนั่นปกคลุมไปด้วยพลังแห่งความมืด จนเค้าเริ่มสูญเสียความเป็นตัวเองไป วันแล้ววันเล่า
ชายผู้นั้นเริ่มลุ่มหลงไปกับพลังอำนาจของดาบเล่มนั้น จนในที่สุดเค้าถูกดาบนั่นกลืนกิน
นับแต่นั้นมาเค้ากลายเป็นบางสิ่งบางอย่างที่หน้ากลัวและน่าเกรงขามไปทั่ว แข็งแกร่งเกินกว่าที่ทุกคนจะเป็นได้
หลังจากผ่านไปหลายปี เค้าได้เดินทางไปทุกหนทุกแห่งไล่สังหารทุกชีวิต ใช้พลังของตนทำให้สยบทุกสิ่งให้อยู่ใต้อาณัติ
ของตนเองโดยสมบูรณ์ หลังจากที่เค้าขยายอำนาจขึ้นมาจนเป็นมหาอำนาจ เค้าได้ตั้งนามของตนใหม่ว่า
ดาร์คซารอส เดอะ แบล็คธอร์น
ด้วยความหลงลำพองในพลังอำนาจที่ไม่สิ้นสุดของตน เค้าจึงหวังที่จะยึดครองดินแดนทั้งหมดมาเป็นของตน
กองทัพของ ดาร์คซารอส เหยียบย่ำธรณีมืดฟ้ามัวดินเริ่มรุกรานไปทุกหนแห่ง ทุกที่ที่ไปทุกอย่างต้องล่มสลาย
ทุกอย่างค่อยๆ ถูกความมืดกลืนกินอย่างต่อเนื่อง จนแทบสูญสิ้นทุกอย่าง
แต่แล้วดินแดนที่เหลือรอดจากการรุกรานของ ดาร์คซารอส ได้ลุกขึ้นต่อต้านและผนึกกำลังกันต่อสู้
เมื่อสงครามครั้งใหญ่ได้อุบัติขึ้นกองทัพทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกันด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี
จนเกิดเป็นมหาสงครามที่ยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในหน้าประวัติศาสตร์
แต่ทว่าสงครามนั้นก็ยืดเยื้อกินเวลายาวนานนับหลายปี จนทุกที่เต็มไปด้วยไฟสงครามและซากศพที่กองเป็นภูเขา
เสียงกรีดร้องแห่งความโศรกเศร้าและไฟแห่งความแค้นที่มีมากมายเกินคณานับ
แต่ท้ายที่สุดบทสรุปของสงครามครั้งนี้ ดาร์คซารอส ถูกสังหารลงโดยกองทัพฝ่ายพันธมิตร
ฝ่ายพันธมิตรต่างปิติยินดีกับชัยชนะในครั้งนี้เป็นอย่างมาก….แต่ก็ต้องแลกกับความสูญเสียที่มากมายเช่นกัน
ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นทว่าดวงจิตของ ดาร์คซารอส กลับหนีไปได้และหายสาบสูญ
หลังจากนั้นมากองทัพฝ่ายพันธมิตร ก็ออกตามล่าและหาดาบของ ดาร์คซารอส เช่นกัน
กันอยู่นานแต่สุดท้ายก็ไม่มีใครได้พบเห็นอีก ท้ายที่สุดแล้วจึงได้แยกย้ายกันไป
การเวลาผ่านไปหลายร้อยปีจากรุ่นสู่รุ่น กองทัพที่เคยร่วมมือกันในวันนั้นกับเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
หลายเผ่าพันธุ์ที่เคยรักกันแน่นแฟ้นดังพี่น้องกับกลายเป็นคู่แค้น
และ เริ่มการต่อสู้กันเอย่างบ้าระห่ำพียงเพื่อผลประโยชน์ของเผ่าพันธุ์ของตนเอง
ยิ่งนานวันเข้าแต่ละอาณาจักรเริ่มขีดเส้นแบ่งอย่างชัดเจนระหว่างเผ่าพันธุ์
ทั้งสถานะของเผ่าพันธุ์ และ ระบบการปกครองที่กดขี่เผ่าพันธุ์อื่นๆ
ซึ่งบางคนก็คิดว่านี่อาจเป็นเพราะพลังแห่งความมืด
ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ของ ดาร์คซารอส ที่ค่อยๆ ทำลายจากภายในอย่างช้าๆ
นับแต่นี้จึงทำให้ทุกสิ่งไม่อาจกลับไปเป็นเช่น วันวานที่ทุกคนเคยเป็นมาอย่างครั้งอดีตอีกนานนับหลายร้อยปี
แต่ทว่ากองทัพของ ดาร์คซารอส เดอะ แบล็คธอร์น ยังไม่ได้หายไปไหน
พวกมันแค่กลับไปปกครองยังดินแดนที่ นายของมันยังยึดครองเอาไว้ได้
และตั้งชื่อมันว่า มอร์ดาเธียร์ เพื่อรอวันที่เจ้านายของพวกมันจะกลับมาเหยียบยังดินแดนแห่งนี้อีกครั้ง
แห่งนี้อีกครั้ง.....