คือต้องขอเล่าก่อนว่าตัวจขกท.เนี่ยเป็นเพศที่ 3 คนนึงครับ แล้วก็คงต้องเล่าย้อนไปตั้งแต่ช่วงประถมเลย คือช่วงนั้นก็จะมีการที่จขกทเนี่ย โดนผู้ชาย"เกือบทั้งห้อง" รังเกียจครับ และก็ยังโดนด่าต่างๆมากมายเช่น(ขออนุญาต) "ไอกระเทย ไอพวกขี้คาตูด น่ารังเกียจ อี๊เสนียด" อย่างนี้เป็นต้นครับ  แล้วก็จะต่อด้วยการหัวเราะเยอะเย้ย ซึ่งก็กลายเป็นการสร้าง"ปมในใจ"ให้ผมไปเลยครับ ทำให้ไม่กล้าคุย ไม่กล้าเข้าใกล้ หรือกลัวสายตาที่มองครับ ต่อมาในช่วงของมัถยม(ช่วงวัยของผมนี่แหละ) ก็ถือว่าเป็นวัยที่โตขึ้นมาแล้วครับ ก็อาจจะไม่มือการพูดที่มันถือว่าเป็นการแสดงความรังเกียจมากนัก แต่ก็ยังคงเหมือนเดิมครับ ผู้ชายเกือบทุกคนในห้อง ยังคงเหยียดและไม่ชอบเพศที่ 3 เหมือนเดิมครับ อย่างเช่นจะมีการ ทำท่าทางรังเกียจต่อเพศที่3 หรือการนินทาลับหลังครับ ซึ่งจากเหตุการที่ผมได้กล่าวมาทั้งหมดเลยทำให้เกิดคำถามนี้ขึ้นมาครับและผมยังอยากถามอีกว่า " การเหยียดหรือแสดงคำพูดแบบนี้ออกมาใส่บุคคลที่เป็นเพศที่3 เนี่ย มันเป็นการสร้างปมในใจนะครับ มันสนุกมากหรอ" นี่คือคำถามทั้งหมดครับ