เขาว่ากันว่า สมองยิว ไม่เหมือนชาติอื่น

คงจะจริง 

เพราะทำหน้งออกมา ก็ลึกซึ้งแบบคิดไม่ถึง ทั้งที่บทไม่มีอะไรเลย

ยิวนี่ มีทั้งประสบความสำเร็จและล้มเหลว

ลูกพี่ลูกน้องสองคนที่ไปเที่ยวด้วยกัน แสดงให้เห็นชัด

คนหนึ่งยึดติดกับอดีตมากเกินไป  โอเวอร์เซนซิทีฟ  ทำให้ล้มเหลวในชีวิต

ฉากบนรถไฟที่ไปวีนไกด์บอกว่า มาสนุกสนานกันได้อย่างไง ก็สมัยก่อนรถไฟแบบนี้ คนยิวถูกจับไปยัดไว้ท้ายขบวน

มาเที่ยว จะไม่ให้มีอารมณ์สนุกเลยหรือ 

ฉากสุดท้ายที่นั่งเหงาๆคนเดียวที่สนามบิน กระชากใจสุดๆ

คนแบบนี้ แต่งงานกับใคร ก็อยุ่ได้ไม่นานหรอก

ในขณะที่ญาติอีกคน ประสบความสำเร็จ มีลูกน้อยที่น่ารัก  ครอบครัวที่อบอุ่น

เพราะมุมมองที่คิดถึงปัจจุบันขณะ  ให้อดีตของเชื้อชาติเป็นเพียงบทเรียน 

ไม่ให้เรื่องร้ายๆสมัยสงครามมากระแทกใจอีก

หนังเรื่องนี้ พยายามบอกว่า คนยิวในปัจจุบันควรเป็นแบบนักแสดงคนนี้ 

อดีตก็คืออดีต  ปัจจุบัน และ อนาคต สำคัญกว่า

นักแสดงทุกคนเล่นเก่งมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไกด์