จะกระทู้ปีที่แล้วช่วงเดือนมิถุนายน 2567ได้ตั้งกระทู้เรื่องการเป็นมะเร็งลำไส้ตรงระยะที่ 4 การรักษาเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เดือนกรกฎาคมวันที่ 1 ได้รับคีโมเข็มแรกเป็นสูตรประคับประคองการเดินทางผ่านไปได้เพียง 1 เข็มแบบทุลักทุเลพอจะไปให้ยาเข็มที่ 2 ค่าเลือดไม่ผ่านกลับมาตั้งหลักใหม่ดันมีแผลเบาหวานที่เท้าเกิดขึ้นติดเชื้ออย่างรุนแรงเกือบได้ตัดขาแต่ก็เดชะบุญได้ตัดแค่ปลายนิ้วกลางออกไปแล้วก็คว้านเนื้อตายที่หน้าฝ่าเท้าออกจนเหลือแค่เส้นเอ็นรักษากันแบบนี้จนเนื้อฟูขึ้นมาเป็นระยะเวลาทั้งหมด 5 เดือนกว่าเกือบ 6 เดือนได้ปิดแผลแบบสกินการ์ฟโดยใช้เนื้อที่ต้นขามาปิดแผลที่เท้าก่อนหน้านั้นก็ให้คีโมสลับมาเรื่อยๆคีโมผ่านไป 6 เข็มได้รับข่าวดีก้อนมะเร็งทุกจุดลดลงไปถึง 29% แต่พอตัดภาพมาที่หลังจากที่เราปิดแผลทำสกินกราฟไปเมื่อ9 ธันวาคมที่ผ่านมาไม่นานเราจึงได้หยุดทำคีโมไปร่วมๆเกือบ 2 เดือนปรากฏว่าคนไข้มีท้องมารเกิดขึ้นท้องขยายใหญ่ขึ้นตัวบวมขึ้นโดยส่วนตัวแล้วพอจะรู้สึกได้ว่าโรคอาจจะกระจายมาที่ท้องหลังจากที่ขาเริ่มหายแล้วตกลงกันว่าหลังปีใหม่เราจะกลับมาสู้กับคีโมกันอีกครั้งนะแต่ก็เหมือนโลกใบนี้ไม่ได้ใจดีกับเราแบบที่ผ่านมาปรากฏว่าหลังปีใหม่เมื่อวันที่ 6 มกราคมเรามาหาคุณหมอมะเร็งตามนัดคุณหมอตรวจค่า cea ขึ้นมาเกือบ 2,600 บาทเรากับคนป่วยก็ยังใจสู้ไปกันต่อโดยวันนั้นมีการให้คีโมเข็มที่ 9 จาก 12 เข็มที่เคยนัดกับคุณหมอไว้วันนั้นมีการเจาะน้ำที่ท้องออกไปด้วย 2 ลิตรแล้วก็ให้คีโมต่อซึ่งจริงๆคุณหมอก็ไม่ค่อยอยากให้เท่าไหร่เพราะดูจากอาการแล้วโรคน่าจะกำเริบคีโมสูตรเดิมน่าจะคุมไม่อยู่แต่ก็ได้มีการให้ไปหลังจากนั้นวันที่ 14 มกราคมที่ผ่านมาคุณหมอได้มีการนัดคนป่วยไป admit ที่โรงพยาบาลอีกครั้งเพื่อจะทำ CT scan ดูว่าโรคแพร่กระจายไปที่ไหนบ้างวันที่ 15 ได้มีการทำ CT scan และนั่นคือคราวเคราะห์ของคนป่วยคนป่วยก่อนหน้านี้มีค่าไตที่ 1.5 ก่อนที่จะทำ CT scan แต่พอหลังจากทำ CT scan ไปแล้วคนป่วยเกิดภาวะไตวายเฉียบพลันซึ่งมีความดันตกต่ำมาด้วยคุณหมอบอกว่าคนป่วยจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 7 วันเราพยายามทำทุกอย่างที่จะให้เกิดปาฏิหาริย์แล้วปาฏิหาริย์ก็ใจดีกับเราจนมาถึงวันนี้วันที่ 3 กุมภาพันธ์จากที่ดีใจอยู่ไม่นานก็ได้รับข่าวร้ายจากคุณหมออีกครั้งว่าจากที่ข้าไตดูท่าทางว่าจะดีขึ้นแต่กลับเริ่มทรุดลงอีกฟอกไตไม่ได้เนื่องจากร่างกายคนไข้ไม่แข็งแรงเลยเราไม่รู้หรอกว่าเวลาที่เหลือจะเหลือมากหรือเหลือน้อยแต่สิ่งนึงที่เรารับรู้มาตลอดคือทั้งเราและคนไข้สู้กันอย่างเต็มที่และดูกันวันต่อวันไม่ว่าพรุ่งนี้สิ่งที่เจอจะเป็นข่าวร้ายหรือข่าวดีก็เป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับจุดๆนี้ให้ได้และก็อยากเป็นกำลังใจให้กับคนป่วยมะเร็งหรือคนดูแลนะคะมันเป็นภาวะที่จุกในใจพูดไม่ออกเป็นภาวะที่เหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดีเกิดขึ้นได้ทุกอย่างสุดท้ายนี้ขอให้โลกใบนี้ใจดีกับคนป่วยมะเร็งทุกๆคนนะคะขอให้ทุกคนมีคุณภาพชีวิตที่ดีในทุกๆวันอย่าได้โชคร้ายเหมือนกับครอบครัวของเราค่ะ