ท้าวความ เราตัดสิ้นใจกู้ซื้อบ้านกันสองคน แล้วพอทำเรื่องเสร็จย้ายเข้าบ้าน เราเลยบอกขอพ่อแม่มาอยู่ด้วยนะได้มั้ย เค้าตอบตกลง พออยู่กันแรกๆก็โอเคสักพักปัญหาก็เริ่มเกิด  ปีแรก ก็มีเหตุการณ์ อยู่ๆเค้าบอกว่าแม่เราประมานว่าไม่ได้เรื่องงานบ้านทำความสะอาดไม่สะอาด และอีกหลายๆเรื่อง เค้าชอบพูดว่าทางบ้านเค้าดูแลเค้าดีกว่านี้ เราก็ได้พยายามปรับปรุงในสิ่งนี้ บางเรื่องดีขึ้น แต่บางเรื่องยังเหมือนเดิม เช่นเรื่องทำความสะอาดบ้าน เราทำงานเราก็พยยามทำให้มันดี โดยเราทำความสะอาดบ้านบางครั้งที่เราไม่เหนื่อยหรือว่าง ขัดห้องน้ำ ซักผ้าปู เก็บกวาดห้อง บลาๆ  ปีนี้เป็นปีที่สอง และคืนนี้ที่พิมพ์อยู่ เพื่ออยากขอความคิดเห็นว่าควรจะทำอย่างไรดี ในใจพอมีคำตอบอยู่บ้าง แต่ยังไม่ปรึกษาใคร
 วันนี้เหตุการณ์
    เค้าพูดว่าเหนื่อยท้อ ทำมั้ยต้องแบกรับภาระ ในบ้านนี้มันเป็นของใคร ตูไม่เห็นจะช่วยอะไรตูเลยตูเหนื่อย วันๆทำอะไรบ้าง พ่อแม่เมรงสบายเนาะ เเล้วพ่อแม่ตูล่ะ  แล้วก็บอกตูสงสารเมรงนะ ต้องมาทำอะไร เค้าเคยช่วยอะไรเมรงมั้ย  (แม่เราค่อนข้างอ้วน ทำงานเลี้ยงเรามาเป็นสิบปีขาแกไม่ค่อยดีพึ่งลาออกจากงานตั้งแต่เราซื้อบ้านส่วนพ่อทำงานอยู่ และให้ตังแม่เดือนละ5พันใช้จ่ายส่วนตัว2พัน และ3พันทำกับข้าวบ้าง และกินเองบ้าง ส่วนเราต
ตะให้เงินแม่ทำกับข้าวต่างหากเป็นครั้งๆไป) เราเข้าใจเค้าในทุกส่วน และเข้าใจในส่วนของเรา  เค้าบอกว่าไม่ไหว จะเลิก จะเอาบ้านไว้ ฟิลเหมือนไล่เราแหละ  แต่เราก็บอกว่าได้เลยเอาที่เธอไหว ในเมื่อถ้ามันจะต้องจบก็โอเค ประมานนี้ [ประโยคนึงเค้าเปรียบเทียบป้าเค้ากับแม่เราว่าป้าเค้าดีมากเลย ทำให้ทุกอย่าง และดีด้วย ส่วนแม่เรา ทำไม่ดีอาหารไม่ดี ทำความสะอาดไม่ดี ทุกอย่างไม่ดีสำหรับเค้า] เราแค่อยากรู้ว่าเราควรจะยังไงประมานไหนดี

ในใจ<มีคิดไว้ว่า โอเคเคารพการตัดสินใจเค้าจะเอาบ้านได้เลยเราให้เรายอมหมดทุกอย่าง อีกอย่างเราเป็นคนกู้ร่วม แล้วก็ เค้ายืนยันจะเอาบ้านไว้  อีกอย่างเค้าบอกว่ารักเรานะแต่ก็นั่นแหละ....> ตอนนี้ลำบากใจมากๆ ช่วงชีวิตนึงต้องมาตั้งกระทู้ ขอให้มีคนตอบสักคน จริงๆ รายละเอียดเล็กๆน้อยๆเยอะมากๆ ........เห้ออออ!!!

คิดทบทวนวนลูปมากๆ