สวัสดีค่ะ เรา/หนู อายุ 21 ปี นะคะ อยากทราบว่านิสัยแบบนี้ หากคุณได้เป็นเเฟน คุณมีความคิดอย่างไร โอเคมั้ย หรือว่าต้องปรับปรุงอีกเยอะ เนื่องจากว่า ส่วนตัวค่อนข้างสับสนว่า เราที่นิสัยแบบนี้เรียกว่า เป็นแฟนที่ดีได้แล้วหรือยัง นิสัยเราที่ปฏิบัติต่อแฟนคือ เราไม่แชทกับแฟนตลอดเวลานะคะ คือแฟนอายุห่างกับเรา 8 ปี +++ เราไม่โทรตาม ให้อิสระ ไม่ถามว่าไปไหน อยู่กับใคร เพราะคิดว่าถ้าแฟนอยากบอกเดี๋ยวก็บอกเอง ยอมรับในสิ่งที่ทำผิด ทำผิดก็ขอโทษเเละปรับปรุงตัว พูดจามีหางเสียง ให้ความเคารพต่อแฟน รักเดียวใจเดียว รู้จักเว้นระยะห่างกับผู้ชายคนอื่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่แต่งตัวโป๊หรือนุ่งสั้นเพราะแฟนไม่โอเคค่ะ ไปลามาไหว้ รักครอบครัวแฟนเหมือนครอบครัวตัวเองค่ะ ไม่ชอบบ่น ต่อให้แฟนจะมีนิสัย ชอบทำห้องรก ไม่ชอบทำความสะอาดห้อง เราไม่บ่นค่ะ เพราะเรามักจะบอกตัวเองว่าถ้าเขาคิดได้เดี๋ยวก็ทำเอง ถ้ามีเวลาว่างบางทีเราทำความสะอาดให้ค่ะ เขาชอบเล่นเกมมาก เราไม่เคยห้ามค่ะ เพราะด้วยความที่เราอายุน่าจะยังน้อยอยู่เลยเข้าใจในสิ่งที่เขาชอบ ดูแลและพึงพาได้ (กับครอบครัวตัวเองก็เป็นนะคะ) เชื่อฟังเเฟน เราเป็นชอบน้อยใจค่ะ
น้อยใจเก่งมากๆ แต่ไม่พูดออกไปค่ะ แสดงออกกโดยการเงียบ เน้นง้อตัวเองหาคำมาปลอบใจให้ตัวเองหายน้อยใจ เวลาถามอะไรแล้วไม่ได้คำตอบหรือไม่ชัดเจน เราจะถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แล้วก็ไปนอยด์เอง หายเอง พยายามเข้าใจแฟนในทุกๆเรื่อง แม้บางเรื่องไม่เข้าใจแต่ก็ต้องเข้าใจ เป็นฝ่ายง้อมากกว่าโดนง้อค่ะ แฟนมักจะมองว่า เวลาเราไปถามเขาว่าวันนี้ได้ไปออกกำลังกายมั้ยคะ เขาก็จะไม่ตอบว่าไปรึป่าว เเต่จะบอกว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรถาม เพราะเขาจะไปหรือไม่มันคือเรื่องของเขา คือเราก็ไม่รู้ว่าคนในวัยทำงาน เขาไม่โอเคในการถามเรื่องแบบนี้ใช่มั้ยคะ พอเรารู้ว่าแฟนไม่โอเคจึงไม่ค่อยกล้าที่จะถามอะไรเขาแล้วค่ะ เช่น ถามว่า ได้ไปซื้อยาแก้หวัดมามั้ยคะ ที่บ้านหนาวมั้ยคะ วันนี้จะดูบอลมั้ยคะ คำถามพวกนี้ไม่กล้าถามแล้วค่ะ ไม่ได้ถามบ่อยๆนะคะ บางอย่างเราไม่รู้แล้วไปถามเขา ก็โดนว่ากลับมา อาจจะถามมากไปใช่มั้ยคะ อยากได้คำเเนะนำค่ะ ว่าคบกับผู้ชายในวัยทำงาน ควรปฏิบัติแบบไหนบ้าง ให้เขาสบายใจ และทำให้เราไม่โดนมองว่า ไปทำตัวจู้จี้จุกจิก ทำตัวน่ารำคาญ ทำตัวให้โตมากขึ้น เขาทำดีกับเรามาก และสอนเราในทางที่ดีมาตลอด เราอยากทำดีตอบกลับเขาบ้างค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ
ปล. ไม่ได้มุ่งเรื่องความรักมากนะคะ ให้ความสำคัญกับอนาคตตัวเองมากที่สุดค่ะ เราแค่อยากเป็นแฟนที่ดีให้ได้ค่ะ ไม่แค่แฟนที่ดีแต่อยากเป็นคนที่นิสัยดีด้วยค่ะ
หากคุณมีเเฟนสาวที่นิสัยแบบนี้ คุณคิดอย่างไร (ผู้หญิงก็ตอบได้นะคะ)
น้อยใจเก่งมากๆ แต่ไม่พูดออกไปค่ะ แสดงออกกโดยการเงียบ เน้นง้อตัวเองหาคำมาปลอบใจให้ตัวเองหายน้อยใจ เวลาถามอะไรแล้วไม่ได้คำตอบหรือไม่ชัดเจน เราจะถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แล้วก็ไปนอยด์เอง หายเอง พยายามเข้าใจแฟนในทุกๆเรื่อง แม้บางเรื่องไม่เข้าใจแต่ก็ต้องเข้าใจ เป็นฝ่ายง้อมากกว่าโดนง้อค่ะ แฟนมักจะมองว่า เวลาเราไปถามเขาว่าวันนี้ได้ไปออกกำลังกายมั้ยคะ เขาก็จะไม่ตอบว่าไปรึป่าว เเต่จะบอกว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรถาม เพราะเขาจะไปหรือไม่มันคือเรื่องของเขา คือเราก็ไม่รู้ว่าคนในวัยทำงาน เขาไม่โอเคในการถามเรื่องแบบนี้ใช่มั้ยคะ พอเรารู้ว่าแฟนไม่โอเคจึงไม่ค่อยกล้าที่จะถามอะไรเขาแล้วค่ะ เช่น ถามว่า ได้ไปซื้อยาแก้หวัดมามั้ยคะ ที่บ้านหนาวมั้ยคะ วันนี้จะดูบอลมั้ยคะ คำถามพวกนี้ไม่กล้าถามแล้วค่ะ ไม่ได้ถามบ่อยๆนะคะ บางอย่างเราไม่รู้แล้วไปถามเขา ก็โดนว่ากลับมา อาจจะถามมากไปใช่มั้ยคะ อยากได้คำเเนะนำค่ะ ว่าคบกับผู้ชายในวัยทำงาน ควรปฏิบัติแบบไหนบ้าง ให้เขาสบายใจ และทำให้เราไม่โดนมองว่า ไปทำตัวจู้จี้จุกจิก ทำตัวน่ารำคาญ ทำตัวให้โตมากขึ้น เขาทำดีกับเรามาก และสอนเราในทางที่ดีมาตลอด เราอยากทำดีตอบกลับเขาบ้างค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ
ปล. ไม่ได้มุ่งเรื่องความรักมากนะคะ ให้ความสำคัญกับอนาคตตัวเองมากที่สุดค่ะ เราแค่อยากเป็นแฟนที่ดีให้ได้ค่ะ ไม่แค่แฟนที่ดีแต่อยากเป็นคนที่นิสัยดีด้วยค่ะ