คือหนูอายุสิบสามปีค่ะปีหน้าขึ้นมอสองหนูเป็นคนเรียนรู้บางอย่างที่ต้องใช้ความเข้าใจช้าแต่หนูไม่กล้าบอกคนอื่นว่าหนูเป็นแบบนั้นแล้ววันนี้แม่หนูบ่นเรื่องที่หนูเข้าห้องน้ำนานเพราะวันนี้หนูปวดท้องหนักอยู่พอสมควรแล้วแม่หนูก็บอกว่าจำไม่ได้หรอที่บอกเมื้อวานว่ากลับบ้านมาให้ทำอะไรให้เสร็ดซึ้งตอนนั้นที่แม่หนูบอกมันก็ดึกมากๆแล้วหนูก็ง่วงหน่อยๆเลยจำไม่ได้แต่พอแม่พูดหนูก็พึ่งนึกได้ค่ะแต่ทำไงได้ก็มันจำไม่ได้จริงๆแล้วแม่ก็พูดถึงเรื่องการเรียนของหนูซึ้งเรื่องนี้หนูไม่ชอบเอามากๆกดดันสุดๆก็คนมันพยามแล้วมันได้เท่านี้ถึงจะลองเรียนเองมันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีแล้วเวลาพูดเรื่องนี้ความคิดหนูชอบเอาไปเปรียบเทียบกับเพื่อนตลอดทำไม่กูไม่เก่งแบบมันบ้างะอะไรประมาณนี้หนูเรียนห้องวิทย์คณิตค่ะแต่หนูไม่แข็งวิชาคณิตเลยแล้วเพื่อนเขาก็ทำได้กันหมดแล้วทำไมเราทำไม่ได้เรียนก็เรียนเหมือนกันหนูเลยคิดว่าตัวเองไร้ประโยชน์ไร้ค่าค่ะควรทำไงดีคะ