หลักๆคือ ผมย้ายงานเข้าทำงานที่ใหม่ แล้วได้พบกับรุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาก่อนผมไม่นานนัก (น้องเขามีแฟนแล้ว) น้องเขาอัธยาศัยดีมากในตอนแรก เรียกได้ว่าคุยได้ตลอด ไปได้เรื่อยๆ บางครั้งก็เดินกลับด้วยกันแล้วไปแยกที่ป้ายรถเมล์ ตอนนั้นผมไม่คิดอะไรมากเพราะยอมรับว่าไม่ได้คิดเรื่องการจีบสาวเท่าไรนัก ต่อให้ผมชอบน้องเขาจริงๆแล้ว ยังไงก็เป็นไปไม่ได้เพราะเรามาเจอกันช้าเอง เป็นพี่น้องที่รู้จักกันในที่ทำงานก็พอแล้ว 

แต่พอหลังจากผ่านมาได้สักพัก (7-8 เดือน) น้องเขาหยุดทักทายไปเลย แบบไม่มองหน้ากันเลย พอไปทักคือตอบแบบห้วนๆ แล้วเงียบต่อเลย ผมในฐานะคนทำงานก็ไม่อยากคิดอะไรมาก ประกอบกับงานเริ่มยุ่งขึ้น เลยเงียบไป ไม่ได้ไปทักทายอะไรอีก แต่พอนานวันเข้ามันเงียบยาวนานผิดปกติผมเลยเริ่มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เราไปทำอะไรให้น้องเขาโกรธหรือเปล่า แต่ได้แค่เงียบไว้เพราะไม่อยากทำลายบรรยากาศการทำงาน เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าเพราะว่าเราแอบชอบเขาหรือเปล่า เขารู้สึกได้เลยชิงตัดขาดก่อน? ที่ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจคือน้องเขายังอัธยาศัยดีกับคนอื่น แล้วผมกลายเป็นคนเดียวในที่ทำงานที่น้องเขาไม่ทักทายหรือพูดคุยอะไรเลย ประมาณว่าโดนเมินน่ะแหละ แต่ก็พยายามไม่นึกถึงมันเหมือนเดิมน่ะแหละ กลัวว่าตัวเองจะคิดมากไป 

เรื่องมาถึงจุดวกฤติช่วงเดือนธันวาที่ผ่านมา ยอมรับว่าผมทำงานแล้วเครียดด้วยหลายๆปัจจัย มีวันหนึ่ง ผมระเบิดอารมณ์โกรธออกมาใส่น้องเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ (พอดีน้องเขาเข้ามาทำงานในห้องเดียวกับที่ผมทำงานพอดี) พอได้สติกลับมาคือช็อคมาก รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป (+ทำตัวเองบาดเจ็บไปด้วย) หลังจากนั้นคือถูกเมินแบบหนักมากจริง ผมได้แต่ไปขอโทษเขาแล้วไม่กล้าเข้าไปใกล้เขาอีกเลย พยายามไม่โผล่ไปให้เขาเห็นหน้าด้วยซ้ำ ในช่วงระหว่างนั้นผมได้มีเวลานั่งมองทบทวนตัวเอง เลยรู้ตัวว่าจริงๆแล้วผมชอบน้องเขาจริงๆแหละ แต่ผมไม่ต้องการแบบนั้นเพราะรู้ว่าน้องมีแฟนแล้ว และผมเองก็ไม่พร้อมที่จะมีแฟนด้วยซ้ำ (ออกแบบชีวิตไว้แค่ดูแลตัวเองได้และดูแลแม่ที่ชราภาพที่บ้านเท่านั้น)

ผมเลยอยากตัดใจให้มันจบๆไป แต่ก็ไม่อยากปล่อยให้บรรยากาศการทำงานเป็นแบบเงียบใส่กันไปตลอดอายุการทำงานด้วย เลยอยากหาวิธีปล่อยวางให้ได้ และอย่างน้อยฟื้นฟูความสัมพันธ์ให้กลับมาอยู่ในระดับที่พูดคุยกันได้ปกติ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรเหมือนกัน เพราะถ้าจะคุยกันคือน้องเขาไม่คุยตอบแล้ว ถ้าเข้าไปหาเขาจะเดินหนีเลย หรือถ้าต้องร่วมกันทำงานเขาจะไม่คุยกับผมเลย มีหลายครั้งที่เจอกันที่ลิฟต์แล้วเขาเลือกที่จะเดินหนีไปขึ้นลิฟต์ตรงอื่นทันที หรือถ้าสวนกันคือเขาจะเลี่ยงแล้วหันหน้าไปทางอื่น รวมถึงการถูกเลือกปฏิบัติแบบเจาะจง (สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นมาได้สักพักแล้วก่อนเรื่องจะเกิดขึ้น) ผมรับรู้ได้ว่าน่าจะถูกเกลียดแบบสาปส่งแล้ว 

ตอนนี้คือผมรู้สึกเครียดหนักกว่าเดิม เริ่มสัมผัสได้ถึงอาการซึมเศร้า(ที่อาจจะมีอยู่ก่อนแล้ว) และมืดแปดด้านมาก เลยอยากขอคำแนะนำว่าผมจะปล่อยวางเรื่องนี้ยังไงให้สงบที่สุด ผมจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบปกติได้เสียที