ริมคลองน้อยน้ำใสไหลเอื่อยเย็น
ใต้ร่มเงามองเห็นต้นไม้ใหญ่
เสียงใบไม้ต้องลมพรมพัดใบ
ดั่งกล่อมใจให้สงบทุกยามกาล
เงาไม้ซ้อนทอดยาวพราวแสงแดด
ดั่งอ้อมแขนแผ่แวดโอบประสาน
ลอนคลื่นน้ำไหวรินดินชื่นบาน
ภาพตระการซึมซับประทับใจ
คลองสายเล็กคดเคี้ยวลัดเลาะสร้าง
น้ำสล้างใสเย็นระยิบไหว
เรือนไม้เก่าแนบชิดติดร่มไม้
เป็นวิถีเรียบง่ายย้อนวันวาน
เสียงนกน้อยขับขานก้องลานกว้าง
สะท้อนพร่างความสุขสนุกสนาน
ดอกไม้ป่าชูช่อรอเบิกบาน
แต่งตระการริมคลองมองสราญ
ปลาตัวเล็กแหวกว่ายธารน้ำใส
หิ่งห้อยวิบกะพริบไฟยามบินผ่าน
ชีวิตน้อยน้อยร้อยรินริมสายธาร
สุขพบพานพะนอใต้ร่มไม้งาม
ลมพัดพลิ้วปลิวกลิ่นดินลอยล่อง
เสียดประคองไผ่ไหวงามอร่าม
ใบหญ้าคลอริมคลองสะท้อนความ
วิถีนามธรรมชาติที่เรามี
คือเรือนไม้ชายคลองของชีวิต
ดั่งสะกดหัวใจไม่คิดหนี
ความสงบเรียบง่ายผ่านนาที
พบสุขีเพียงพอไม่ขอไกล
(โคลงสี่สุภาพ)
๏ ริมคลองน้ำเอื่อยช้อย ไหลไป
ใต้ร่มเงาไม้ใบ ปรกแล้ว
เสียงลมเสียดใกล้ไกล พรมพัด
ดั่งกล่อมใจสงบแพร้ว พิศไว้ให้คนึง ๛
๏ ซึ้งเงาไม้ทอดซ้อน พราวแผด
ดุจดั่งแขนแผ่แวด โอบเอื้อ
คลื่นน้ำท่ามแสงแดด ไหวเอี่อย
ดั่งภาพงามอะเคื้อ ซาบซึ้งตรึงใจ ๛
๏ ไหลสายน้ำคดเคี้ยว ลัดเลาะ
น้ำสล่างเสียงเสนาะ เรื่อยนั้น
เรือนเก่าแนบไม้เหมาะ ติดชิด
เรียบง่ายวิถีปั้น อุ่นเอื้อบันดาล ๛
๏ กังวานเสียงนกน้อย ขับขาน
พร่างสุขสนุกสนาน ไม่เว้น
ดอกไม้ช่อชูบาน สุขภิ- รมย์แล
งามตระการแฝงเร้น ห่อนห้อมหอมไกล ๛
๏ ปลาตัวเล็กว่ายน้ำ ริมธาร
กะพริบหิ่งห้อยสราญ ผ่านพลิ้ว
ซึ้งชีวิตประสาน สบสุข
พร่างพะนอใต้ริ้ว ร่มไม้ริมคลอง ๛
๏ ลมผะแผ่วแว่วซึ้ง ซาบจินต์
อวลกลิ่นหอมระริน ซ่านแท้
ใบหญ้าปรกแผ่นดิน ไหววาบ
ธรรมชาติงามแล้ พิศพริ้มครรลอง ๛
๏ คือชายคลองร่มไม้ เรือนไทย
ดั่งสะกดหัวใจ ไม่ลี้
พบสงบวิไล เรียบง่าย
ชื่นสุขใจบ่งชี้ ชีพนี้พอเพียง ๚ะ๛
>>>เรือนไม้ชายคลอง<<<
ริมคลองน้อยน้ำใสไหลเอื่อยเย็น
ใต้ร่มเงามองเห็นต้นไม้ใหญ่
เสียงใบไม้ต้องลมพรมพัดใบ
ดั่งกล่อมใจให้สงบทุกยามกาล
เงาไม้ซ้อนทอดยาวพราวแสงแดด
ดั่งอ้อมแขนแผ่แวดโอบประสาน
ลอนคลื่นน้ำไหวรินดินชื่นบาน
ภาพตระการซึมซับประทับใจ
คลองสายเล็กคดเคี้ยวลัดเลาะสร้าง
น้ำสล้างใสเย็นระยิบไหว
เรือนไม้เก่าแนบชิดติดร่มไม้
เป็นวิถีเรียบง่ายย้อนวันวาน
เสียงนกน้อยขับขานก้องลานกว้าง
สะท้อนพร่างความสุขสนุกสนาน
ดอกไม้ป่าชูช่อรอเบิกบาน
แต่งตระการริมคลองมองสราญ
ปลาตัวเล็กแหวกว่ายธารน้ำใส
หิ่งห้อยวิบกะพริบไฟยามบินผ่าน
ชีวิตน้อยน้อยร้อยรินริมสายธาร
สุขพบพานพะนอใต้ร่มไม้งาม
ลมพัดพลิ้วปลิวกลิ่นดินลอยล่อง
เสียดประคองไผ่ไหวงามอร่าม
ใบหญ้าคลอริมคลองสะท้อนความ
วิถีนามธรรมชาติที่เรามี
คือเรือนไม้ชายคลองของชีวิต
ดั่งสะกดหัวใจไม่คิดหนี
ความสงบเรียบง่ายผ่านนาที
พบสุขีเพียงพอไม่ขอไกล
(โคลงสี่สุภาพ)
๏ ริมคลองน้ำเอื่อยช้อย ไหลไป
ใต้ร่มเงาไม้ใบ ปรกแล้ว
เสียงลมเสียดใกล้ไกล พรมพัด
ดั่งกล่อมใจสงบแพร้ว พิศไว้ให้คนึง ๛
๏ ซึ้งเงาไม้ทอดซ้อน พราวแผด
ดุจดั่งแขนแผ่แวด โอบเอื้อ
คลื่นน้ำท่ามแสงแดด ไหวเอี่อย
ดั่งภาพงามอะเคื้อ ซาบซึ้งตรึงใจ ๛
๏ ไหลสายน้ำคดเคี้ยว ลัดเลาะ
น้ำสล่างเสียงเสนาะ เรื่อยนั้น
เรือนเก่าแนบไม้เหมาะ ติดชิด
เรียบง่ายวิถีปั้น อุ่นเอื้อบันดาล ๛
๏ กังวานเสียงนกน้อย ขับขาน
พร่างสุขสนุกสนาน ไม่เว้น
ดอกไม้ช่อชูบาน สุขภิ- รมย์แล
งามตระการแฝงเร้น ห่อนห้อมหอมไกล ๛
๏ ปลาตัวเล็กว่ายน้ำ ริมธาร
กะพริบหิ่งห้อยสราญ ผ่านพลิ้ว
ซึ้งชีวิตประสาน สบสุข
พร่างพะนอใต้ริ้ว ร่มไม้ริมคลอง ๛
๏ ลมผะแผ่วแว่วซึ้ง ซาบจินต์
อวลกลิ่นหอมระริน ซ่านแท้
ใบหญ้าปรกแผ่นดิน ไหววาบ
ธรรมชาติงามแล้ พิศพริ้มครรลอง ๛
๏ คือชายคลองร่มไม้ เรือนไทย
ดั่งสะกดหัวใจ ไม่ลี้
พบสงบวิไล เรียบง่าย
ชื่นสุขใจบ่งชี้ ชีพนี้พอเพียง ๚ะ๛