I

#PerfectDay (หยุดโลกเหงาไว้ตรงนี้)

สองปีหลังมานี้ ผมไม่สะดวกเข้าโรงภาพยนตร์ ดูหนังเลย ด้วยเพราะไทม์ไลน์งานการที่ทำ มันไม่ตรงกับรอบเวลาฉายหนัง หนังเรื่องนี้เช่นกัน ผมพลาดที่เจ้าตีตั๋วเข้าไปนั่งดูในโรงภาพยนตร์ ได้แต่เสียดายและเฝ้ารอ ให้มาลง สตรีมมิ่ง 

รอมาเกือบปี…. ดีใจที่ เน็ตฟลิกซ์ เอามาลง  ผมดูจบตั้งแต่วันแรกที่หนังขึ้นสตรีม  ปล่อยเวลาให้ผ่านไปหลายวัน ว่าจะเขียนอะไรต่อมิอะไรที่ได้รับจากหนังมากมาย สุดท้ายมันกลับมีความรู้สึกเดียวที่ตกค้างอยู่  คือ อิ่มใจ และมีรอยยิ้มวนเวียนอยู่รอบตัว 

สำหรับผมแล้ว…หนังดีงาม สมคำร่ำลือครับ  ทุกนาทีที่หนังเล่า  มันมีสารที่สื่อออกมาให้เราเก็บเกี่ยวเข้าตัว ให้รู้สึกตามไปด้วยเสมอ ชอบมากมาย  

หลายเพจ หลายคน เขียนคำ ข้อความ เล่าบอกความรู้สึกที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ออกมาหลายความคิดเห็น คนไม่ชอบก็ไม่ชอบไปเลบ เฉยๆก็มี ชอบมากมายแบบผมก็เยอะ  ผมว่า…. ตัวเราเองต้องดูและตัดสินเองว่า...หนังเรื่องนี้มันทำงานและสื่อสารกับเราได้หรือไม่    ไม่มีใครผิดใครถูกที่จะชอบไม่ชอบหนังเรื่องนี้ 

แต่แอบบอกนิดนึงครับ….สำหรับคนไม่ชอบเรื่องนี้เลย… ในความคิดของผม ได้แต่หวังว่า หากวันหนึ่ง เขาและเธอคนนั้น ผ่านเรื่องราวในชิวีต พบเจอเรื่องยาก หนักหนา วางเรื่องที่แบกลงได้ (หรือยังแบกอยู่ก็ตาม) อยากให้กลับมาดูเรื่องนี้อีกที เพราะหนังเรื่องนี้กำลังบอกผมว่า...บางครั้ง… ชีวิตก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่ตื่นนอนขึ้นมา มีแรงลุกขึ้นไปทำงานที่ตัวเองทำให้ดีที่สุด  ได้นั่งกินข้าว ใต้ร่มไม้ มองขึ้นไปบนฟ้า เห็นแสงเงาใบไม้ รับรู้ถึงลมที่พัดผ่าน มองสิ่งรอบกาย ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทาง  โดยไม่ต้องคิดกังวลอะไร พักเรื่องหนักหนาไว้ข้างหลัง มองปัจจุบันที่เห็น เท่านี้ก็พบความสุขรอบตัวแล้ว…

ดั่งคำที่ตัวละครหลักว่าไว้… “วันนี้ก็คือวันนี้  วันหลังก็คือวันหลัง  ”🩵

ปล. เพลงประกอบดีงามมาก  ผมชอบซีนหนึ่ง ที่หลานพูดแกมถามลุง ที่ยังฟังเพลง จากเทปคาสเช็ทว่า "เพลงนี้น่าจะมีในสปอติฟายมั้ยนะ " ลุงหันมาตอบว่า"สปอติฟายที่บอก ร้านมันตั้งอยู่ที่ไหน "แล้วหลานก็ยิ้ม หัวเราะ 😁
ดูจบ ผมเปิดสปอติฟาย เซฟเพลย์ลิสต์ หนังเรื่องนี้ไว้ฟังในรถ เรียบร้อยแล้วครับ