เรื่องคือเรากับเพื่อนไปเที่ยวญี่ปุ่นกัน 5 คน
วันนั้นเรากับเพื่อนแพลนจะไปเที่ยวที่หนึ่ง 
ปัญหาคือที่นั่นเขารับเฉพาะเงินสด และเงินสดติดตัวเรามีไม่พอ (เข้าใจผิดว่าใช้บัตรได้) 
เราพยายามหาตู้กดเงินแถวนั้นแล้วก็ไม่เจอ 
ที่นี้กลุ่มเราจะไปกินข้าวร้านใกล้ๆ ก่อน ซึ่งร้านรับบัตรพอดี
เราเลยขอเพื่อนจ่ายบัตร แล้วขอเงินสดค่าข้าวเพื่อนแทน
แต่เพื่อนเราไม่ยอม บอกว่า ทุกคนแลกเงินมาพอดี ไม่มีใครแลกเผื่อ ถ้าเขาใช้ไม่พอทำยังไง
เราก็โอเค เพราะคิดว่าคงจ่ายด้วยบ้ตรรวม  ไม่ได้ใช้เงินจ่ายกัน
แต่ตอนจ่ายเงิน ทุกคนกลับหารเงินสดกันหมด 

ตรงนี้ที่เราไม่เข้าใจว่า ในเมื่อทุกคนจะจ่ายเงินสดอยู่แล้ว (เสียเงินสดเท่าเดิม) ทำไมเราขอจ่ายบัตรแล้วขอเงินสดเพื่อนมาไม่ได้
เราเลยถามว่าเพื่อนคนอื่นเสียเปรียบยังไง ไม่เข้าใจ เพื่อนบอกว่าเราต้องเข้าใจคนอื่นนะ
ทำไมพวกเขาต้องทำตามสิ่งที่เราขอเพราะเราไม่เตรียมตัวให้พร้อม และบอกว่าเราอย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางว่าคนอื่นต้องทำตามตัวเองทุกเรื่อง

และพอไปถึงที่เที่ยว ไม่มีใครให้เรายืมเงินสดจ่ายเลย
เราเห็นว่าเพื่อนเราเงินเหลือพอให้เรายืม (นอกจากเงินที่จ่ายของเขา)
ตอนนั้นเราขอแค่ยืมเงินสด ถ้าเราเจอตู้กดเงินเมื่อไหร่เราจะกดมาคืน หรือจะโอนคืนตอนนั้นเลย แต่เพื่อนก็ไม่ให้ยืม
เพื่อนเราบอกว่าเขาต้องเตรียมเงินสดไว้จ่ายในวันอื่นๆ ด้วย เขากลัวเหลือเงินไม่พอ
สุดท้ายเราต้องวนรถกลับออกมาหาตู้กดเงินที่สถานีคนเดียว ให้เพื่อนคนอื่นเข้าไปเที่ยวกันก่อน

ที่รู้สึกแย่อีกคือ วันสุดท้าย เงินสดเราใช้หมดพอดี แต่เราต้องหารเงินคืนกัน
เพื่อนที่ตอนแรกไม่ให้เรายืมเงิน เอาเงินสดที่เหลือจากทริปนี้ทั้งหมด (แถมเป็นเหรียญด้วย) + เงินบาทมาคืนเรา
เราบอกแล้วเราจะไปใช้เงินเยนที่ไหนจะกลับแล้ว เพื่อนบอกให้เราไปแลกคืนเอา หรือไปใช้ที่สนามบิน 

พอจบทริปนี้เรารู้สึกแย่มาก 
เราก็รู้ว่าตัวเองผิดที่ไม่เตรียมเงินให้พร้อม และเพื่อนมีสิทธิไม่ให้
แต่ตอนนั้นถ้ากลับกัน เรามีเงินให้เพื่อนยืม เพื่อนขาดเราจะช่วยทันทีเลย
และไม่เข้าใจว่าเราเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางขนาดนั้นเลยเหรอ