เราจะขึ้น ม.5 แล้วค่ะ แต่ตั้งแต่เปิดเทอมขึ้นม.4มา เรายังไม่มีเพื่อนในห้องเลย เราเรียนต่อที่รร.เดิม มีเพื่อนตั้งแต่ม.ต้นอยู่ค่ะ แต่เพื่อน ม.ต้นหนูทุกคนไม่มีใครได้อยู่ห้องเดียวกับหนูเลย
         
          ช่วงแรกๆเหมือนจะไปได้ดี แต่เราติดเกเร ไม่ค่อยเข้าเรียน เข้ากิจกรรมกับเพื่อน พอจะปรับตัวใหม่ก็ไม่ทันแล้ว เพื่อนในห้องเค้าจับกลุ่มกันหมดแล้วค่ะ นั่งเรียนในห้องคนเดียว โต๊ะที่ใช้ทำการทดลองที่มีหลายที่นั่ง เราก็ต้องไปนั่งโต๊ะใหญ่คนเดียว มี2-3โต๊ะที่คนนั่งไม่เต็ม แต่เราก็ไม่กล้าไปขอเค้านั่งด้วยเลย งานกลุ่มเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากสำหรับเรา ถ้าครูไม่จัดกลุ่มให้ งานที่ต้องทำเป็นกลุ่มเราก็ต้องทำคนเดียว จับคู่ทำงานประดิษฐ์ เราก็ทำคนเดียว ทั้งที่จำนวนคนในห้องเป็นเลขคู่ แต่เราไม่เห็นใครที่เขาดูเหมือนไม่มีคู่เลยค่ะ รู้สึกเสียใจและเหงามากๆ เดินไปไหนมาไหนคนเดียว ข้าวเที่ยงไม่เคยจะได้กิน พักหรือมีคาบว่างตอนไหนก็ไปหลบอยู่ห้องสมุด

          เพื่อนในห้องน่ารักดีนะคะ เราถามอะไรเพื่อนก็บอกดีๆ บางครั้งเพื่อนถามนั่นถามนี่บ้าง(นับครั้งได้) เรารู้สึกว่าเพื่อนในห้องบางคนอาจจะต้อนรับเรา แต่บางคนอาจจะไม่ชอบเลย ด้วยความที่เราเรียนไม่เก่งค่ะ งานก็ไม่ค่อยจะส่ง ห้องที่เราอยู่เป็นห้องคิงด้วย ประกาศคะแนนสอบทีไรเราจะอยู่แถวล่างๆของห้อง เพื่อนบางคนที่เราไปถามงานเค้าอาจจะรู้สึกไม่พอใจบ้างอันนี้ก็คงช่วยไม่ได้เพราะเค้าว่าเราขอลอกงาน อันนี้ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่ค่ะ

      ที่ปรึกษาเรียกไปคุย เพราะแม่โทรไปบอกที่ปรึกษาว่าเราไม่มีเพื่อนเลย (เราโทรปรึกษาแม่ไปก่อนหน้านี้ค่ะ ไม่ได้หวังให้แม่เคลื่อนไหวอะไร แค่ติดลมเล่าแบบขำๆไป) ที่ปษ.บอกว่าจะย้ายไหม ไปอยู่ห้องกับเพื่อนตอนม.ต้น ที่ปษ.บอกว่าไม่มีปัญหาถ้าจะทำ ถ้าไม่ย้ายก็พยายามเข้ากับเพื่อน ถึงตอนนี้เรานํ้าตาคลอเลยค่ะ ไม่รู้จะรส.ยังไงดี ได้แต่ยิ้มๆไป ไม่ได้ตกลงอะไร ใจนึงรู้สึกโกรธแม่ แต่แม่พยายามช่วย อยากให้มีเพื่อน ให้มีกำลังใจไปรร. ให้มีความสุขอยู่ที่รร. จะได้ไม่หนีเรียนหนีกิจกรรม แต่เราเสียใจมากค่ะ การพูดปัญหาตรงๆกับใครสักคนเป็นสิ่งที่ตันใจมาก ยังไงครั้ึงนี้ก็คงต้องขอบคุณแม่ อย่างน้อยที่ปษ.จะได้เห็นใจเราบ้าง

          ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้พยายามตามงาน ตั้งใจเรียนให้เป็นประโยชน์กับตัวเอง แต่ในสังคมรร. ไม่มีเพื่อนเป็นสิ่งที่อยู่ยากมากสำหรับหนู อย่างน้อยก็มีให้ถามงาน ทำงานกลุ่ม และปรึกษาเรื่องต่างๆเป็นความทรงจำช่วงดีๆตอนม.ปลาย
         
แต่ก็ไม่รู้จะเข้ากับเพื่อนยังไง บางคนเค้าอคติกับเราไปแล้วค่ะ และบางทีเราอาจจะเป็นคนที่เลวร้ายสำหรับเค้าหลังจากคบไปแล้ว กลัวว่าเค้าจะไม่ต้อนรับเรา จะให้ไปถามกับเค้าว่า ขอเล่นด้วยได้ไหม ก็ดูน่าสมเพชมากเลยค่ะ

พี่ๆคนไหนเคยผ่านช่วงเวลานี้ หรือใครมีคำแนะนำอะไรพูดมาได้เลยนะคะ 🥲 มีความคิดเห็นอะไรพิมพ์อย่างสุภาพด้วยนะคะ🙇🏻‍♀️ เรารู้สึกแย่แล้วก็เหงามากเลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ