คบกับแฟนปีกว่าเกือบสองปี ช่วงที่ท้อง จนคลอด แฟนดูแลเราอย่างดี จนเราคลอดลูก รูปร่างหน้าตาโทรม อ้วน  เวลาไปเดินห้าง หรือไปที่มีคนเยอะ แฟนจะเดินห่างๆ ตอนแรกเราไม่คิดอะไร มีอยู่วันหนึ่ง เราอยากเดินคล้องแขนแฟน เราเลยเอามือไปแขนแฟนเพื่อที่คล้อง แฟนเรารีบสะบัดแขนออกแล้ว ก็เดินไปเลย เราก็เอะ เก็บไว้ในใจ ไม่เป็นไร  เพื่อนชวนไปงานโต๊ะบอล เลยชวนแฟนกับพ่อไปด้วย เอาลูกน้อยอยู่แม่เรา ตอนนั่นรถไปเราสองคนก็ถ่ายรูปคู่กับปกติ แต่พอไปถึงที่งาน แฟนก็อยู่ใกล้พ่อ  ส่วนเราก็คุยกับเพื่อนหาโต๊ะที่นั่ง ที่จองไว้ พอไปถึงโต๊ะเราก็นั่งข้างแฟน แต่แฟน ไล่ให้เราไปนั่งอีกฝั่งกับเพื่อน ลืมบอกไปว่าเพื่อนเป็นผู้ชาย คบกันตั้งแต่เด็กๆ ที่บ้านเรากับเพื่อนพ่อแม่สนิทกัน เพื่อนเราเห็นเรางง เลยเรียกเรามานั่งใกล้ฉันนี้ละ เราก็หน้าถอดสีแบบงง แต่ก็ไม่คิดอะไร เพราะเพื่อนมัน เอ็นเตอร์เทนคุยนั่นนี้ขำๆ ทำให้เราสนุกไปกับงาน  จนกับบ้านเราขับรถเพราะไม่ดื่มยังให้นมลูกอยู่ แฟนก็เหมือนจะมาเป็นห่วงขับรถ นั่งคุยกับเราปกติ  เราคิดไปว่าที่ไล่ไปนั่งกับเพื่อนคงอยากให้เราได้คุยเล่นกับเพื่อนละมั้ง วันหยุดเราพาลูกไปห้าง ใช้รถเข็นเด็ก ไปดูของเล่นเด็ก ช่วงนี้ลูกชอบกัด ชอบเอาของมาอม เราเดินเข็นลูกไปเรื่อย แฟนเราเดินนำ เดินไปที่เสื้อผ้าเด็ก พอดีเราไปเจอตุ๊กตาสำหรับเด็กกัด ก็รีบเดินไปที่แฟนอยู่  แต่จุดนั่นมี สาวๆพนักงานขาย อยู่ 3คน  เราเดินไปจับที่แขนแฟน แฟนสะบัดแขนออกจากมือเรา  เรารู้ สึกเศร้านิดๆ เอาของเล่นให้ดูว่าซื้อให้ลูกดีไหม แฟนเราบอกตามใจ แล้วก็เดินไปที่อื่น เราก็เข็นลูกเอาของไปเก็บที่ แล้วเดินไปลงลิฟต์ นั่งรอที่ประตูทางออก ที่จอดรถ วันนั้นเรากลับบ้าน มองดูตัวเอง อ้วน ผมฟู แต่งตัวเสื้อตัวใหญ่ๆ กางเกงยืด ธรรมดา หน้าแค่ทาแป้งฝุ่นไม่ให้หน้ามัน แฟนคงอายละ  เวลาเราไปไหนกับแฟนที่คนเยอะ จะเดินห่างๆ หน่อย ไม่จับไม่เข้าหา จะอุ้มลูกเล่นกับลูกไป  จนลูกเริ่มหัดเดิน หุ่นรูปร่างเราเริ่มจะกลับมา แต่ก็ไม่ผอมเท่าก่อนมีลูก เสื้อผ้าสวยๆ ตัวเก่า ก็เอามาใส่ได้แล้ว ก็แต่งตัวเหมือนก่อนมีลูกบ้าง เมื่อไม่นานมานี้ เราก็จะไปเดินตลาดนัดแฟนก็บอกไปด้วยเอาลูกไปเที่ยว เราก็ตามใจ เราก็ให้ลูกนั่งรถเข็นเล็กสำหรับพับง่ายไม่ใหญ่ ไม่เกะกะ คนที่มาเดินตลาด เราก็เดินเข็นลูกปกติ  เดินห่างเล็กน้อยกับแฟนเรา เราแวะซื้อของกิน คุยกับพ่อค้า ขนมไส้อะไร อร่อยไหม ไม่อร่อยไม่ซื้อนะ อยู่แฟนเราเดินมากอดคอเราเฉย เราตกใจ ตอนแรกคิดว่าพวกโรคจิต พอหันไปแฟนเรา แฟนเข้ามากอดคอ บอกว่าหิวแล้ว เราก็งง ตอบเออไป แล้วเดินกอดคอเรา ตลอดเวลาที่เดินตลาด  
ก่อนที่เราจะผอมลง มีพ่อแม่ และพี่ข้างบ้านทักว่า ลดหน้าหนักได้แล้ว แฟนจะได้รัก เราก็กลับมาคิด ทำไมทุกคนถึงพูดว่า แฟนจะได้รัก  เรานึกได้ว่าตลอดเวลา แฟนมักจะ ทำท่าไล่เรา หรือเดินหนี ชักสีหน้าไม่พอใจเวลาคุยกับเรา ทุกคนเขากับเห็นที่แแฟนทำกับเรา เลยเตือนให้ดูแลตัวเองลดความอ้วน 

แฟนเราเหมือนจะดี พูดดีบ้าง ไม่หงุดหงิดเวลาใกล้แต่ก็เว้นระยะนิดหน่อย 
ใจเราคิดไปแล้ว ว่าแฟนคงรังเกียจ อาย ไม่อยากเดินใกล้ ทำให้เราติดเดินห่าง ไม่แตะ ไม่จับตัวแฟน เวลาไปไหนด้วยกัน 
เพื่อนๆ มีประสบการณ์โดนเหมือนเราบ้างไหม อ่านแล้วคิดว่า มันรัก หรือรังเกียจ