เรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันมา6-7ปีแล้วค่ะ มีลูกด้วยกันอยู่ 2 คน ตั้งแต่คลอดลูกคนที่2 มา เราก้เลือกที่จะฝังยาคุมค่ะ แล้วเราก้เริ่มอ้วนขึ้นเรื่อยๆ พยายามหลายทางแล้วก้ลดไม่ลง ลองหาวิธีลดหลายๆวิธีที่ว่าได้ผลก้ไม่ลง แถมน้ำหนักยังขึ้นเรื่อยๆ แฟนเราเค้าก้ดุเรา ว่าทำไมปล่อยตัวเองขนาดนี้ อ้วนมากรู้ตัวมั้ย แรกๆเราก้ไม่ได้ใส่คำพูดแฟนเรามาก จนมาวันนี้เลิกงานกลับมา แฟนเราก้คิดค่ะว่าจะกินอะไรดี เค้าถามเราว่าเส้นสปาเก็ตตี้ยังมีอยู่ใช่มั้ย เราก้ตอบว่ายังเหลืออยู่ เรากับแฟนก้เลยแวะซื้อของมาทำกินกัน พอเราทำเสร็จเราก้ตักแบ่ง 2 จาน แต่ด้วยความที่เราใช้ชามสแตนเลสใส่เส้นที่ลวกก่อนหน้าแล้วไม่อยากเปลี่ยนชามใหม่ เราเลยใส่ชามสแตนเลสเป็นของเรา 1 ชาม แล้วก้ชามของแฟนอีกชาม แล้วก้เรียกแฟนมากิน เรากำลังตักเข้าปากยังไม่ทันจะถึง3คำ แฟนเราก้พูดขึ้นว่า "กินเยอะขนาดนี้เลยหรอ" เราก้เลยบอกว่า"ก้แบ่งครึ่งกันไงตักให้เยอะนะ" แต่คราวนี้แฟนเราตะคอกเรากลับมาว่า "กุไม่ได้ถามว่าตักให้กุเยอะรึน้อยแต่-เยอะขนาดนี้เลยรึไง!!" เราช็อคไปเลยค่ะ เราก้เริ่มร้องไห้ เค้าก้พูดขึ้นมาอีกว่า "ในหัวมีแต่เรื่องกินรึยังไง!!" ทีนี้เรายิ่งร้องหนักเข้าไปอีก เราไม่เข้าใจค่ะ คือเรื่องน้ำหนักเราก้พยายามลดนะคะ แต่เราก้รู้อยู่นิดๆค่ะว่าเราอาจจะยังไม่พยายามพอ หลังจากนั้นเราก้หยุดกินแล้วก้ร้องไห้ ผ่านไปพักนึงเค้าก้ใส่เสื้อแล้วก้เดินออกไปนอกห้อง โดยไม่มองเราเลย มันเลยเกิดคำถามในใจค่ะ ว่าเราไม่เป็นที่ต้องการขนาดนี้เลยหรอ เราอ้วนจนน่ารังเกียจมากเลยหรอ แม้กระทั่งแฟนเรายังไม่สนไม่แคร์เราเลยว่าเราจะร้องไห้หนักมั้ย จะรู้สึกแย่มากรึป่าว เราท้อมากเลยค่ะ ไม่รู้จะหาทางระบายออกแบบไหน รึเราควรพอเพราะเรื่องราวนี้มันเกิดขึ้นค่อยข้างบ่อย เราควรทำยังไงคะ ในใจมันติดลบไปหมด
เรามันน่ารังเกียจมากใช่มั้ยคะ?