ตัวอย่างการนำเสนอแบบเรียงความ
(หัวข้อเรื่อง)ฉันชอบโตเกียว
(บทนำ)สวัสดีครับเพื่อนๆ
ผมชื่อวัชรา ขนิษฐบุตร
เป็นนักเขียนอิสระ
วันนี้จะมาแลกเปลี่ยน
ประสบการณ์เรื่อง ฉันชอบโตเกียว
โดยการบรรยายไปตามประเด็นต่างๆคือ
เดินทางสะดวก สินค้าต่างๆมีมาก
และมีวัฒนธรรมเก่าๆเหลืออยู่
(เนื้อหาหลัก)
(ประเด็นที่1) ประการแรก เลยก็คือ
ในโตเกียวเราสามารถเดินทางได้
อย่างสะดวกมากเลยครับ
(ตรรกะ)ทำไมผมจึงกล่าวเช่นนั้นครับ
(ยกตัวอย่าง)เพราะในโตเกียวมียานพาหนะ
ทั้งรถใต้ดิน รถไฟฟ้าบนดิน รถบัส
จะเดินทางไปไหนมาไหนก็สะดวก
ต่อให้เกิดเหตุฉุกเฉิน เกิดอุบัติเหตุ
รถไฟใต้ดินหยุด
คุณก็สามารถเดินทางโดยรถบัสได้
ถ้าจับผมผูกตา
แล้วเอาไปปล่อยไว้ในโตเกียว
ปลดผ้าผูกตาออก
ผมก็สามารถเดินทางกลับที่พักได้
แต่ไม่ใช่นอนอยู่ตรงจุดที่
ปลดผ้าผูกตานะครับ
ผมจะเดินทางกลับด้วยรถไฟ
สายยามาโนเตะสีเขียว
ที่วิ่งเป็นวงกลมอยู่ในโตเกียว
(ประเด็นอีกครั้ง) เพราะฉะนั้น
ผมจึงรู้สึกว่าในโตเกียว
มีการเดินทางที่สะดวกมาก
ต่อไป ผมจะพูดเนื้อหาเลย
โดยไม่กล่าวถึงคำในวงเล็บนะครับ
(ประเด็นที่2) นอกจากนั้นแล้ว
สินค้าต่างๆมีมาก
(ตรรกะ) เพราะว่าไปที่โตเกียว
มีทุกสิ่งทั่วโลกมารวมกัน
ถึงกับมีคำกล่าวว่า
"ไม่มีสิ่งที่ไม่มีขายในโตเกียว"
(ยกตัวอย่าง)ไม่ว่าจะเป็นใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าที่อาคิฮาบาร่า
เสื้อผ้าแฟชั่นที่ชิบูย่า
หรือสินค้าเกียวกับวัยรุ่นที่ร็อปปองหงิ
ไม่ว่าท่านต้องการซื้อสินค้าใด
แม้แต่ร้านอาหารไทย
ก็มีอยู่ทั่วในโตเกียวครับ
เพียงแต่ผัดไทยอาจมีรสชาติ
ไม่เหมือนผัดไทยนัก
มันคือผัดไทยในญี่ปุ่นครับ
(ประเด็นอีกครั้ง) ดังนั้นผมจึงรู้สึกว่า
ที่โตเกียวมีของดีๆ
และสินค้าต่างๆอยู่มาก
(ประเด็นที่3) ประเด็นสุดท้ายคือ
ที่โตเกียวมีวัฒนธรรมเก่าๆเหลืออยู่
(ตรรกะ) เพราะมีหลักฐานของวัฒนธรรมให้เราเห็น
(ยกตัวอย่าง)ไม่ว่าจะเป็นศาลเจ้าเมจิที่คนญี่ปุ่นในโตเกียว
รวมทั้งชาวต่างชาติไปสักการะ
ทั้งในวันธรรมดาและวันหยุด
พิธีชงชาที่ท่านสามารถเข้าถึง
และเข้าร่วมได้อย่างมากมายหลายที่
ผมเคยคิดว่าพิธีชงชา
เป็นแค่วิธีทางกายภาพ
เอาใบชามาใส่น้ำร้อน
แต่เมื่อศึกษาดูแล้วพบว่า
พิธีชงชา
เป็นการสื่อสารของ ฟ้า มนุษย์ และดิน
ที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
สุดยอดของวัฒนธรรม
ที่ไม่สามารถถ่ายทอดทางวาจาคือ
วัฒนธรรมทางจิตใจ
ที่แผ่ซึมซับมาถึงผู้มาเยือน
ตอนที่ผมไปฝึกงานที่ญี่ปุ่น
วันหนึ่งเดินทางอยู่ในซอยเล็กๆ เพื่อกลับที่พัก
ในตอนนั้นเวลาประมาณตีหนึ่ง อากาศหนาวเย็น
ผมจึงเอามือทั้งสองข้างซุกกระเป๋าไว้
แต่เมื่อมีชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเดินสวนมา
ผมดึงมือทั้งสองข้างออกจากกระเป๋า
เพื่อแสดงความเป็นมิตร
เพื่อแสดงว่าไม่ได้ซ่อนอาวุธไว้
เพราะผมซึมซับวัฒนธรรมของโตเกียว
(ประเด็นอีกครั้ง) ครับ วัฒนธรรมของโตเกียว
ก็เป็นวัฒนธรรมของโลก
การมีเมตตาต่อกัน
(บทสรุป)
(ทวนซ้ำ) ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น
จึงทำให้ผมชอบโตเกียวที่สุด
(นำไปปฏิบัติ) สนใจที่จะไปเที่ยวโตเกียวไหมครับ
ลองไปโตเกียวสักครั้ง
คุณคงจะชอบโตเกียวครับ
(คำปิดท้าย) ขอจบการนำเสนอ
ของผมเพียงเท่านี้ครับ
ขอบคุณครับ
จนกว่าจะพบกันใหม่
#โตเกียว #ที่พักโตเกียว #lekredmanee
ตัวอย่างการนำเสนอแบบเรียงความ (หัวข้อเรื่อง)ฉันชอบโตเกียว
(หัวข้อเรื่อง)ฉันชอบโตเกียว
(บทนำ)สวัสดีครับเพื่อนๆ
ผมชื่อวัชรา ขนิษฐบุตร
เป็นนักเขียนอิสระ
วันนี้จะมาแลกเปลี่ยน
ประสบการณ์เรื่อง ฉันชอบโตเกียว
โดยการบรรยายไปตามประเด็นต่างๆคือ
เดินทางสะดวก สินค้าต่างๆมีมาก
และมีวัฒนธรรมเก่าๆเหลืออยู่
(เนื้อหาหลัก)
(ประเด็นที่1) ประการแรก เลยก็คือ
ในโตเกียวเราสามารถเดินทางได้
อย่างสะดวกมากเลยครับ
(ตรรกะ)ทำไมผมจึงกล่าวเช่นนั้นครับ
(ยกตัวอย่าง)เพราะในโตเกียวมียานพาหนะ
ทั้งรถใต้ดิน รถไฟฟ้าบนดิน รถบัส
จะเดินทางไปไหนมาไหนก็สะดวก
ต่อให้เกิดเหตุฉุกเฉิน เกิดอุบัติเหตุ
รถไฟใต้ดินหยุด
คุณก็สามารถเดินทางโดยรถบัสได้
ถ้าจับผมผูกตา
แล้วเอาไปปล่อยไว้ในโตเกียว
ปลดผ้าผูกตาออก
ผมก็สามารถเดินทางกลับที่พักได้
แต่ไม่ใช่นอนอยู่ตรงจุดที่
ปลดผ้าผูกตานะครับ
ผมจะเดินทางกลับด้วยรถไฟ
สายยามาโนเตะสีเขียว
ที่วิ่งเป็นวงกลมอยู่ในโตเกียว
(ประเด็นอีกครั้ง) เพราะฉะนั้น
ผมจึงรู้สึกว่าในโตเกียว
มีการเดินทางที่สะดวกมาก
ต่อไป ผมจะพูดเนื้อหาเลย
โดยไม่กล่าวถึงคำในวงเล็บนะครับ
(ประเด็นที่2) นอกจากนั้นแล้ว
สินค้าต่างๆมีมาก
(ตรรกะ) เพราะว่าไปที่โตเกียว
มีทุกสิ่งทั่วโลกมารวมกัน
ถึงกับมีคำกล่าวว่า
"ไม่มีสิ่งที่ไม่มีขายในโตเกียว"
(ยกตัวอย่าง)ไม่ว่าจะเป็นใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าที่อาคิฮาบาร่า
เสื้อผ้าแฟชั่นที่ชิบูย่า
หรือสินค้าเกียวกับวัยรุ่นที่ร็อปปองหงิ
ไม่ว่าท่านต้องการซื้อสินค้าใด
แม้แต่ร้านอาหารไทย
ก็มีอยู่ทั่วในโตเกียวครับ
เพียงแต่ผัดไทยอาจมีรสชาติ
ไม่เหมือนผัดไทยนัก
มันคือผัดไทยในญี่ปุ่นครับ
(ประเด็นอีกครั้ง) ดังนั้นผมจึงรู้สึกว่า
ที่โตเกียวมีของดีๆ
และสินค้าต่างๆอยู่มาก
(ประเด็นที่3) ประเด็นสุดท้ายคือ
ที่โตเกียวมีวัฒนธรรมเก่าๆเหลืออยู่
(ตรรกะ) เพราะมีหลักฐานของวัฒนธรรมให้เราเห็น
(ยกตัวอย่าง)ไม่ว่าจะเป็นศาลเจ้าเมจิที่คนญี่ปุ่นในโตเกียว
รวมทั้งชาวต่างชาติไปสักการะ
ทั้งในวันธรรมดาและวันหยุด
พิธีชงชาที่ท่านสามารถเข้าถึง
และเข้าร่วมได้อย่างมากมายหลายที่
ผมเคยคิดว่าพิธีชงชา
เป็นแค่วิธีทางกายภาพ
เอาใบชามาใส่น้ำร้อน
แต่เมื่อศึกษาดูแล้วพบว่า
พิธีชงชา
เป็นการสื่อสารของ ฟ้า มนุษย์ และดิน
ที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
สุดยอดของวัฒนธรรม
ที่ไม่สามารถถ่ายทอดทางวาจาคือ
วัฒนธรรมทางจิตใจ
ที่แผ่ซึมซับมาถึงผู้มาเยือน
ตอนที่ผมไปฝึกงานที่ญี่ปุ่น
วันหนึ่งเดินทางอยู่ในซอยเล็กๆ เพื่อกลับที่พัก
ในตอนนั้นเวลาประมาณตีหนึ่ง อากาศหนาวเย็น
ผมจึงเอามือทั้งสองข้างซุกกระเป๋าไว้
แต่เมื่อมีชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเดินสวนมา
ผมดึงมือทั้งสองข้างออกจากกระเป๋า
เพื่อแสดงความเป็นมิตร
เพื่อแสดงว่าไม่ได้ซ่อนอาวุธไว้
เพราะผมซึมซับวัฒนธรรมของโตเกียว
(ประเด็นอีกครั้ง) ครับ วัฒนธรรมของโตเกียว
ก็เป็นวัฒนธรรมของโลก
การมีเมตตาต่อกัน
(บทสรุป)
(ทวนซ้ำ) ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น
จึงทำให้ผมชอบโตเกียวที่สุด
(นำไปปฏิบัติ) สนใจที่จะไปเที่ยวโตเกียวไหมครับ
ลองไปโตเกียวสักครั้ง
คุณคงจะชอบโตเกียวครับ
(คำปิดท้าย) ขอจบการนำเสนอ
ของผมเพียงเท่านี้ครับ
ขอบคุณครับ
จนกว่าจะพบกันใหม่
#โตเกียว #ที่พักโตเกียว #lekredmanee