Every Day A Good Day
ทุกวันล้วนเป็นวันดี

คนญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับการชงชาจนถึงขั้นที่ต้องมีพิธีชงชาอย่างจริงจัง มีขั้นตอนที่ยุ่งยากซับซ้อน จัดให้เป็นศิลปะแขนงหนึ่ง ถือเป็นธรรมเนียมที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน และยังเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่สำคัญของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย การชงชาคือหัวใจสำคัญของหนังเรื่องนี้เพราะเนื้อเรื่องของหนังจริงๆนั้นมีน้อยมากจนอดที่จะตกใจไม่ได้ว่าหนังตั้งใจให้อะไรกับเรากันแน่ นอกเหนือไปจาก การชงชา ที่ไม่ต่างอะไรกับการดูรายการสารคดี

ต้องยอมรับว่าคนดูจะได้อิ่มเอมกับพิธีชงชาแบบญี่ปุ่นอย่างเต็มอิ่มในรูปแบบที่เรียบง่ายและละมุนละไม ราวกับดูรายการสารคดีการชงชา ในขณะที่เนื้อเรื่องเนิบนิ่งเสียจนเราอดที่จะรู้สึกเบื่อไม่ได้ หรือแม้แต่ในบางช่วงที่หนังเล่าถึงความเป็นไปของตัวละครก็ยังรู้สึกว่าหนังไม่ได้ตั้งแต่ใจเล่าอะไรให้กับคนดูมากมายนัก เพียงแค่ให้คนดูพอเข้าอกเข้าใจตัวละครในเรื่องประมาณหนึ่ง เรารู้สึกว่าหนังตั้งใจให้รายละเอียดกับคนดูน้อยมากเพื่อให้คนดูขบคิดต่อเองว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างในหนังเรื่องนี้ หรือมีอะไรที่หนังไม่ได้บอกคนดูโดยตรงแต่บอกใบ้ให้กลับไปพิจารณาต่อเอง ราวกับให้คนดูได้พิจารณางานศิลปะอย่างไรอย่างนั้น

นี่คือหนังที่มีความสำคัญเป็นพิเศษเมื่อนักแสดงอาวุโสระดับตำนานของวงการหนังญี่ปุ่น คิริน กิกิ ได้เสียชีวิตลงเพราะนี่คือผลงานหนังเรื่องสุดท้ายของนักแสดงผู้นี้ ใครที่ได้ดูหนังญี่ปุ่นบ่อยก็คงจะคุ้นเคยกับนักแสดงอาวุโสท่านนี้อย่างแน่นอน

นี่ไม่ใช่หนังที่ดูสนุกแน่นอน และไม่บันเทิงเอาใจคนดูเสียเลย แต่เป็นหนังที่ชวนให้คนดูอิ่มเอมกับพิธีชงชา ซึมซับขนบธรรมเนียมแบบญี่ปุ่น เข้าใจธรรมชาติ และเตรียมใจรับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเราทุกคนได้

ขบเคี้ยวหนัง
#EveryDayAGoodDay #หัวใจใบชาความรัก