คือเราขอเล่าก่อนเลยว่าเมื่อต้นปี66แม่ได้เอารถไปเข้าไฟแนนซ์แต่พ่อไม่รู้ พอมาต้นปี67แม่เราได้ไปกู้เงินรายวันมาซึ่งตอนนั้นคือเรากับพ่อไม่รู้ แต่เราก็มีรางแปลกๆก็ถามแม่ตลอดว่าได้ไปกู้มั้ยแม่ก็บอกว่าไม่ได้กู้มาตลอด พอมาเดือนธันวาของปีที่แล้วพ่อเราได้รู้ว่าแม่ไปเอาเงินรายวันอีกทั้งไม่ยืมเงินของคนในมู่บ้านมา
ช่วงนั้นก็ทะเลาะกันหนัก เพราะไปยืมเงินทำไมไม่บอกพ่อ ขอบอกก่อนนะคะพ่อเราทำงานได้เงินต่อเดือนประมาณ11,000ต่อเดือน วันนั้นพ่อเรียกเราไปคุยด้วยว่ารู้มั้ยว่าแม่เอาเงินไปทำไมนั้นนี้ ซึ่งเราก็ไม่รู้ก็บอกไว้ก่อนนะคะว่าเราเป็นลูกคนเดียว
พอพ่อรู้ว่ามีหนี้จาก20,000มันก็เพิ่มาเรื่อยๆ ซึ่งพ่อก็ไปกู้เงินจากธนาคารเพื่อมาใช้หนี้รายวันให้แม่รวมๆก็เป็นแสนแล้ว เวลาพ่อถามแม่ว่ามีหนี้ที่ไหนบาง เอาไปทำอะไร ทำไมไม่บอกกัน เงินแต่ละเดือนที่พ่อให้ไม่พอทำไมไม่บอก แม่ก็เอาแต่เงียบบางทีก็ชอบขึ้นเสียงใส่พ่อบางทีจะทะเลาะกันพ่อก็เลือกที่จะเงียบ เราก็สงสารพ่อเหมือนกันที่พ่อทำงานคนเดียว
แม่จะชอบพูดว่าเอามาใช้จ่ายในครอบครัว เราก็เข้าใจนะคะ แต่ว่าเราอยากได้อะไรเราก็ขอพ่อหมด แม่แค่จ่ายเวลาไปโรงเรียน ซึ่งตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะ มีกู้ก.ย.ศไปด้วย เงินที่ได้จาก ก.ย.ศเราให้แม่ไปจ่ายหนี้ให้หมด แหวนทองที่พ่อซื้อให้เรา2วงเราก็ให้แม่เอาไปขายเพื่อใช้หนี้ รถมอเตอร์ไซร์จากบ้านเราที่มี4คันขายตอนนี้ให้แม่ไปใช้นี้แล้วค่ะ2คัน เหลือแค่คันของเราที่ขับไปโรงเรียนแต่เราให้แม่ขับไปทำงานแล้วให้แฟนมารับ แล้วก็ให้พ่อขับไปทำงานค่ะ ซึ่งตอนนี้หนี้รายวันของแม่แสนกว่าๆตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ เหลือเฉพาะหนี้ตามในหมู่บ้าน ที่เรารู้ก็มี 13,000/22,000/30,000/20,000/5,000ประมาณนี้ค่ะยังไม่รวมค่าที่ต้องจ่ายไฟแนนซ์แต่ละเดือน แม่ก็แอบเอาโฉนดที่ดินไปจำด้วยค่ะซึ่งอันนี้พ่อไม่รู้30,000
ตอนนี้เราไม่รู้จะเอายังไงต่อดีพ่อก็มาพูดกับเราประมาณว่า พ่อก็เหนื่อยเหมือนกันไม่ใช่ครั้งแรก อันนี้ครั้งที่สองแล้วที่พ่อตามจ่ายให้ พ่อท้อเหมือนกันอยากปล่อยแม่ไปให้จบๆแต่พ่อก็ไม่อยากให้เราต้องขาดความอบอุ่นจากแม่
วันนั้นแม่บอกให้เราออกจากโรงเรียนค่ะเพื่อไปทำงาน แต่เราก็เลือกที่จะเรียนเพราะใกล้จบ เราเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พ่อฟังพ่อก็บอกให้เลือกเรียนตามใจเรา พ่อจะส่งเรียนเอง พ่อบอกอยากให้เราได้ดีไม่อยากให้ลำบากแบบพ่อ เราก็อยากเรียนจบสูงๆเพื่อครอบครัวไม่อยากให้ครอบครัวลำบาก พ่อก็บอกว่าไม่ได้อยากให้แม่ไปหรอกแต่พ่อก็เหนื่อยเหมือนกัน พ่อท้อ พ่อคุยได้แค่กับเราเราก็รับฟังพ่อตลอดนะคะ พ่อบอกพ่อระบายให้แต่กับเรายังไม่รู้จะคุยกับใครได้มีแต่เราที่เข้าใจ เราก็บอกพ่อนะคะว่าตามใจพ่อเลยเราที่พ่อเลือกถึงละแยกทางพ่อกับแม่ก็ยังเป็นพ่อแม่ของเราอยู่ เหลือรถที่ใช้ทำมาหากินอยู่คันหนึ่งค่ะ พ่อก็คิดอยู่จะขายที่มั้ยพ่อบอกว่ายิ่งรู้ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆเราก็เราเข้าใจพ่อ ด้วยความที่เราอยู่จนชินเราก็เลยทำใจลำบากไม่รู้จะเอายังไงต่อดี😢 เราก็เป็นลูกคนเดียวด้วยตอนนี้ก็เครียดมากคะ😢😢
เงินกู้นอกระบบ
ช่วงนั้นก็ทะเลาะกันหนัก เพราะไปยืมเงินทำไมไม่บอกพ่อ ขอบอกก่อนนะคะพ่อเราทำงานได้เงินต่อเดือนประมาณ11,000ต่อเดือน วันนั้นพ่อเรียกเราไปคุยด้วยว่ารู้มั้ยว่าแม่เอาเงินไปทำไมนั้นนี้ ซึ่งเราก็ไม่รู้ก็บอกไว้ก่อนนะคะว่าเราเป็นลูกคนเดียว
พอพ่อรู้ว่ามีหนี้จาก20,000มันก็เพิ่มาเรื่อยๆ ซึ่งพ่อก็ไปกู้เงินจากธนาคารเพื่อมาใช้หนี้รายวันให้แม่รวมๆก็เป็นแสนแล้ว เวลาพ่อถามแม่ว่ามีหนี้ที่ไหนบาง เอาไปทำอะไร ทำไมไม่บอกกัน เงินแต่ละเดือนที่พ่อให้ไม่พอทำไมไม่บอก แม่ก็เอาแต่เงียบบางทีก็ชอบขึ้นเสียงใส่พ่อบางทีจะทะเลาะกันพ่อก็เลือกที่จะเงียบ เราก็สงสารพ่อเหมือนกันที่พ่อทำงานคนเดียว
แม่จะชอบพูดว่าเอามาใช้จ่ายในครอบครัว เราก็เข้าใจนะคะ แต่ว่าเราอยากได้อะไรเราก็ขอพ่อหมด แม่แค่จ่ายเวลาไปโรงเรียน ซึ่งตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะ มีกู้ก.ย.ศไปด้วย เงินที่ได้จาก ก.ย.ศเราให้แม่ไปจ่ายหนี้ให้หมด แหวนทองที่พ่อซื้อให้เรา2วงเราก็ให้แม่เอาไปขายเพื่อใช้หนี้ รถมอเตอร์ไซร์จากบ้านเราที่มี4คันขายตอนนี้ให้แม่ไปใช้นี้แล้วค่ะ2คัน เหลือแค่คันของเราที่ขับไปโรงเรียนแต่เราให้แม่ขับไปทำงานแล้วให้แฟนมารับ แล้วก็ให้พ่อขับไปทำงานค่ะ ซึ่งตอนนี้หนี้รายวันของแม่แสนกว่าๆตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ เหลือเฉพาะหนี้ตามในหมู่บ้าน ที่เรารู้ก็มี 13,000/22,000/30,000/20,000/5,000ประมาณนี้ค่ะยังไม่รวมค่าที่ต้องจ่ายไฟแนนซ์แต่ละเดือน แม่ก็แอบเอาโฉนดที่ดินไปจำด้วยค่ะซึ่งอันนี้พ่อไม่รู้30,000
ตอนนี้เราไม่รู้จะเอายังไงต่อดีพ่อก็มาพูดกับเราประมาณว่า พ่อก็เหนื่อยเหมือนกันไม่ใช่ครั้งแรก อันนี้ครั้งที่สองแล้วที่พ่อตามจ่ายให้ พ่อท้อเหมือนกันอยากปล่อยแม่ไปให้จบๆแต่พ่อก็ไม่อยากให้เราต้องขาดความอบอุ่นจากแม่
วันนั้นแม่บอกให้เราออกจากโรงเรียนค่ะเพื่อไปทำงาน แต่เราก็เลือกที่จะเรียนเพราะใกล้จบ เราเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พ่อฟังพ่อก็บอกให้เลือกเรียนตามใจเรา พ่อจะส่งเรียนเอง พ่อบอกอยากให้เราได้ดีไม่อยากให้ลำบากแบบพ่อ เราก็อยากเรียนจบสูงๆเพื่อครอบครัวไม่อยากให้ครอบครัวลำบาก พ่อก็บอกว่าไม่ได้อยากให้แม่ไปหรอกแต่พ่อก็เหนื่อยเหมือนกัน พ่อท้อ พ่อคุยได้แค่กับเราเราก็รับฟังพ่อตลอดนะคะ พ่อบอกพ่อระบายให้แต่กับเรายังไม่รู้จะคุยกับใครได้มีแต่เราที่เข้าใจ เราก็บอกพ่อนะคะว่าตามใจพ่อเลยเราที่พ่อเลือกถึงละแยกทางพ่อกับแม่ก็ยังเป็นพ่อแม่ของเราอยู่ เหลือรถที่ใช้ทำมาหากินอยู่คันหนึ่งค่ะ พ่อก็คิดอยู่จะขายที่มั้ยพ่อบอกว่ายิ่งรู้ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆเราก็เราเข้าใจพ่อ ด้วยความที่เราอยู่จนชินเราก็เลยทำใจลำบากไม่รู้จะเอายังไงต่อดี😢 เราก็เป็นลูกคนเดียวด้วยตอนนี้ก็เครียดมากคะ😢😢