ทุกคนเคยชอบใครมั้ยค่ะเราชอบคนๆนึ่งมาจะ2ปีแล้วค่ะเราชอบเขามากเราเคยบอกชอบด้วยแต่ก็ไม่สมหวังนั้นแหละค่ะ แต่ก็ยังชอบต่อเะราะมูฟออนไม่ได้คิดว่าสักวันเขาอาจจะมองเราแต่หนทางคืนมันไม่ง่ายเลยค่ะชีวิตเรามันต่างกันมากเราอยู่ห้อง2เขาอยู่ห้อง10พอขึ้นม.2มาอยู่คนละตึกไปอีกตอนม.1ยังไปผ่านหน้าห้องเขาได้แต่ม.2ไม่ได้ละแต่ก็พยายามเดินไปแหละแต่มันไม่เห็นไง แต่ตอนนี้รู้สึกได้ใกล้เขามากขึ้นเพราะเพื่อนเราเป็นเพื่อนกับเขา เลยได้เล่นเกมด้วยกันถ้าเป็นแต่ก่อนเราคงเขินแบบไม่กล้าเล่นไม่กล้าเปิดไมค์แต่ตอนนี้เราไม่ได้รู้สึกเขินหรืออะไรเลยรู้สึกปลงเพราะก่อนหน้านนี้คือเขามีแฟนค่ะเราจะตัดใจแล้ว แต่ประเด็นคือเขาคบกันไม่ถึงอาทิตให้มูฟไงไหวแต่ก็ไม่ได้ไปยุ่งวุ่นวายกับเขานะคะเราก็ชอบเขาในพื้นที่ของเรา เราก็ชอบเขาเรื่อยๆเลยค่ะแล้วมีอยู่ช่วงนึง คือ เพื่อนไม่ชอบเรา เราร้องไห้ทุกวันเลยมันอาจดูแปลกนะแต่พอเราเจอเขาเรายิ้มได้เราหายเครียดเลยทันที แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อก่อนหน้าเขาเรายังไม่กล้ามอง เราชอบเขามากจริงๆ แต่พอนานๆไปเราไม่ได้มีโมเมนต์ที่แบบสบตาเจอกันไรงี้ตอนนี้พอได้มารู้จักจริงๆก็รู้สึกเฉยๆ มันก็มีคนมาจีบเรานะแต่เรา แต่เราปฏิเสธหมดเลย เพราะเราไม่อยากมีใครนอกจากเขาอะตอนนี้เริ่มแน่ใจแล้วว่าไม่ได้ชอบเขาเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่อยากให้เขาหายไปจากชีวิตเวลาเวลาเราเหนื่อยยิ่งเราก็เห็นเขาเรายิ่งเหนื่อยไม่รู้เพราะอะไรไม่อยากจะเห็นหน้าแต่ก็อยากเห็นหัวใจก็ไม่เต้นแรงเหมือนแต่ก่อนเรารู้สึกเศร้ามากเราไม่อยากเลิกชอบเขาเลยค่ะ เราอยากจะถามทุกคนว่าอาการแบบนี้มันคืออะไรค่ะไม่เข้าใจตัวเองมากๆไม่รู้ว่าจะยื้อเขาไว้ในหัวใจทำไม