ตอนนี้เรากำลังพยายามกับเรื่องนึงซึ่งเราซุ่มทำมาสักพัก โดยที่ครอบครัว และคนรอบข้างไม่รุ้เลยเเละเราก็เลือกที่จะไม่บอกต่อให้อยากบอกมากแค่ไหนก็ตาม แต่ด้วยความที่เคยบอกแต่เราทำไม่สำเร็จคนรอบข้าง เพื่อน หรือคนไกล้ชิดพูดให้เลิกทำให้เลิกพยามเพราะจะไม่สำเร้จล้มมาก้เจ้บ เสียเวลา เอาเวลาเอาเงินไปทำอย่างอื่นดีกว่า แต่นี่มันคือเป้าหมายและความฝันที่เราอยากทำและาำมันให้ได้ เราจึงเลือกที่จะไม่บอกใครและทำมันต่ออย่างเงียบๆ ไม่สำเร้จก้เสียใจคนเดียว ดีกว่ามีคนอื่นมาพูดให้เสียใจเพิ่ม มันผิดไหมที่เรากลายเป็นคนไม่ไว้ใจใครรวมถึงคนรอบข้าง เพียงเพราะเราอยากได้กำลังใจแต่เราไม่เคยได้ ตอนนี้เราไม่ต้องการแล้วเพราะแค่เราให้กำลังใจตัวเองก็มากและเพียงพอแล้ว
ผิดไหม?