พอดีอยากทราบว่าคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนไม่ว่าจะเป็นคุณแม่วัยใสหรือคุณแม่ที่เคยผ่านประสบการณ์การเป็นคุณแม่ครอบครัวที่สมบูรณ์มาก่อนแล้วแต่ต้องมาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเขารับมือกับการเลี้ยงลูกยังไงหรอคะ มีข้อแนะนำอะไรจะแนะนำสำหรับคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมือใหม่กันไหม ว่าต้องทำตัวยังไงให้ตัวเองมีกำลังใจในการเลี้ยงลูกในแต่ละวันและทำยังไงให้ลูกเกิดมาโดยไม่ต้องรู้สึกเหมือนว่าขาดหายอะไรไปเพราะไม่มีพ่อเด็ก แล้วมีข้อคิดดีๆอะไรจะช่วยแนะนำหรือข้อคิดฮีลใจให้คุณแม่ที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์การเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวหรือกำลังจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเร็วๆนี้ที่หมดกำลังใจไหมคะ สำหรับคนที่ไม่ใช่คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวจะเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวหรือวัยรุ่นวัยทำงานก็สามารถมาร่วมแสดงความคิดเห็นให้กำลังใจกันได้นะคะอยากแลกเปลี่ยนความคิดหรือกำลังใจกันในหลายๆมุมมองให้กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วฮีลใจสำหรับคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนค่ะ❤️

ปล.เราอาจจะพิมพ์คำถามไม่ค่อยเก่งวกไปวนมานะคะ😂 พอดีตั้งกระทู้มาได้แค่2-3กระทู้อาจจะใช้คำผิดยังไงต้องขอโทษขออภัยทุกคนด้วยนะคะ