เกรินเรียกแขกครับ ขออำภัย
วันนี้ เจอ น้อง อ น้องขี่รถเครื่อง อยู่ในลำพูน
สถาพขา เข้าเผือก...

ไม่มีอะไร แต่ อยากให้กำลังใจ 
ว่ามีคนสนันสนุนอยู่น่ะ
เปิดกระจกรถ ขี่ไปเทียบข้าง 
ชูมือ กำหมัด บอกน้องสู้ๆน่ะ
น้ำตาจะไหล แต่ โครตรู้สึกดีเลย
ที่ได้บอกน้อง บอกใครสักคนที่รับใช้ทีมชาติ
น้อง เขา ยิ้ม แบบสุภาพและจริงใจ (มีเหวอนิดนึง55)
พยักหน้าตอบ แล้ว ก็มี อีกคัน 
เป็นผญ ก็ขี่มาเทียบข้างแล้วให้กำลังใจ
น้องเข้า เช่นกัน

นอนเค้าคือตัวแทนทีมชาติ
ไม่คิดว่าจะได้เจอ ในสถานะการณ์ปกติ(จากดราม่าในจอทีวีสู่ต่างจังหวัด)
น้องขี่รถ มีโอ มีเผือกอ่อนขาขวา 
ส่วนผมกำลังออกไปทำงาน...

ทีมชาติไทย ก็คือ น้องข้างบ้านจริงๆเค้าทำเต็มที่แล้ว เราอยากจะให้มอง
ว่าเค้าเป็นญาติพี่น้อง เราจริงๆ
เค้าก็ทุ่มเท ให้แล้ว ส่วนตัวจะเป็นลุงข้างบ้านน้อง
และจะสนับสนุนให้กำลังใจครับต่อไปครับ
ปล
เห็นแล้ว หายเหนื่อยหายเจ็บใจเลยครับ