คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 22
ความรักทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า หรือเอกภพ จักรวาล พลังมหาศาลของธรรมชาติ อะไรก็แล้วแต่จะเรียก เราเองก็ศึกษาปรัชญาอื่นๆ มาพอควรส่วนมากมีแต่แนวคิดที่ไม่แยกโดดเดี่ยวตนทังนั้น แม้แต่พุทธบางนิกายก็เช่นกัน แต่อาจจะไม่เรียกสิ่งนั้นว่าพระเจ้าเหมือนคริสต์กับอิสลาม นักปรัชญาหลายท่านไม่เชื่อพระเจ้า แต่สิ่งที่พูดๆๆๆมานี่พระเจ้าเด๊ะๆ
ส่วนการพึ่งพระเจ้าก็คือการพึ่งพลังมหาศาลในตัวเองนั่นแหละค่ะ แต่ความหยิ่งผยองที่เชื่อว่านั่นคือพลังของตัวเอง มันคือการแยกโดดเดี่ยวตนนั่นเอง คนคริสต์เลยต้องระลึกให้ได้เสมอว่านั่นเป็นพลังจากพระเจ้า เพราะนั่นคือความจริง ความจริงที่ว่าทุกสิ่งคือสิ่งเดียวกัน มนุษย์นั่นแหละที่คิดไปเองและแปลกแยกตัวเองออกไป แล้วชีวิตคริสเตียนถ้าคุณศึกษาดีๆ คุณจะเห็นว่าเป็นชีวิตที่มุ่งจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับโลกใบนี้ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความรัก แต่ขณะเดียวกันก็ไม่หลงและยึดติดไปกับโลกใบนี้ ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความรักอีกนั่นแหละ เราจะไม่หลอกตัวเองและแยกโดดเดี่ยวตนด้วยการหยิ่งผยอง แต่เราจะกลับไปหลอมรวมกับสิ่งที่เราเป็นจริงๆ ด้วยความรัก
่การที่คุณคิดว่าคนคริสต์เอาแต่พึ่งพระเจ้าๆๆ แสดงว่าคุณมีความคิดแบบแยกโดดเดี่ยวตน และไม่ได้รู้จักศาสนาคริสต์อย่างที่คุณบอกเลย
ส่วนการพึ่งพระเจ้าก็คือการพึ่งพลังมหาศาลในตัวเองนั่นแหละค่ะ แต่ความหยิ่งผยองที่เชื่อว่านั่นคือพลังของตัวเอง มันคือการแยกโดดเดี่ยวตนนั่นเอง คนคริสต์เลยต้องระลึกให้ได้เสมอว่านั่นเป็นพลังจากพระเจ้า เพราะนั่นคือความจริง ความจริงที่ว่าทุกสิ่งคือสิ่งเดียวกัน มนุษย์นั่นแหละที่คิดไปเองและแปลกแยกตัวเองออกไป แล้วชีวิตคริสเตียนถ้าคุณศึกษาดีๆ คุณจะเห็นว่าเป็นชีวิตที่มุ่งจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับโลกใบนี้ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความรัก แต่ขณะเดียวกันก็ไม่หลงและยึดติดไปกับโลกใบนี้ ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความรักอีกนั่นแหละ เราจะไม่หลอกตัวเองและแยกโดดเดี่ยวตนด้วยการหยิ่งผยอง แต่เราจะกลับไปหลอมรวมกับสิ่งที่เราเป็นจริงๆ ด้วยความรัก
่การที่คุณคิดว่าคนคริสต์เอาแต่พึ่งพระเจ้าๆๆ แสดงว่าคุณมีความคิดแบบแยกโดดเดี่ยวตน และไม่ได้รู้จักศาสนาคริสต์อย่างที่คุณบอกเลย
แสดงความคิดเห็น
สงครามศาสนา พุทธ คริสต์ อิสลาม !!!
วันนี้ผมจะมาเลาต่อถึงเรื่อง สงครามศาสนานะครับ อยากจะฟังดูล่อเป้าไปหน่อยแต่ผมอยากจะให้เปิดใจอ่านครับ
เท่าที่ผมได้หาความรู้พอคราวๆมาจะเป็นดังนี้นะครับ
ทุกคนต่างก็ว่าศาสนาของตัวเองดีที่สุด ต่างเอาข้อดีของศาสนาของตัวเองมาเทียบกับศาสนาของคนอื่น
แต่ก็โต้วาทีกันเถียงกัน แต่เถียงแบบแตกประเด้นครับได้ครามรู้และได้ปรับความเข้าใจกันทั้ง 2 ฝ่ายและผู้อ่านท่านอื่นด้วย
เช่นศาสนาพุทธ กับศาสนาคริสต์ จะมีปัญหากันเรื่อง
ชาตินี้ ชาติหน้า , พึ่งพระเจ้า กับพึ่งตนเอง , และอีกหลายเรื่องอ่าครับ
ในเรื่อง ชาตินี้ ชาตืหน้าจะไม่ขอเกรินละกันนะครับ
จะขอเกรินแต่เรื่องพึ่งพระเจ้า พึ่งตนเอง ก่อนวันนี้ครับ
เริ่มจากศาสนาพุทธสอนว่า "ตนแลเป็นที่พีงแห่งตน"
ศาสนาคริสต์จะแย่งว่า "เวลามีความทุกข์อย่าลืมพระเจ้านะ"
ศาสนาพุทธจะบอกต่อว่า "ไม่เป็นไรหรอกพระพุทธเจ้าสอนอริยสัจ4"
ประมาณนี้แหละครับก็คือแต่ละคนบอกว่าศาสนาของตัวเองดีที่สุด
แต่ความรู้สึกของผมนะครับเท่าที่เคยศึกษา ศาสนามาบ้าง
จะเห็นได้ว่า ทั้ง สามศาสนาก็เหมือนครอบครัว 3 พี่น้องครับ
โดยที่มีอุดมการแตกต่างกัน แต่ทำตามแล้วก็เป็นที่ยอมรับ(ผมจะไม่บอกว่าเป้าหมายเหมือนกันนะครับ)
ออกตัวเลยนะครับว่าความคิดเห็นส่วนตัว!!!
เริ่มจากพี่ชายคนโตคือศาสนาพุทธ
คนเล็กและคนกลางคือศาสนาคริสต์อิสลาม
เดียวผมจะมาเล่าต่อด้านละนะครับ