ฝึกงานเซเว่น เครียดกับพี่พนักงานมากค่ะ อยากย้าย

คือเราฝึกมาได้4เดือนแล้ว  ขอเล่าตั้ฃแต่แรกเริ่ม มาแรกเขาก็พูดด้วย เหมือนคนปกติทั่วไป พอผ่านไปได้1-2สัปดาห์แรก
เขาเริ่ม ทำตัวแปลกๆ เช่น เวลวอุ่นของ เขาชิบวางของแรงๆ ทำอะไรแรงๆเสียงดังๆใส่เวลาเราอยู่ใกล้ๆ เราก็ไม่สนใจก็ทำหนเาที่ตัวเองให้ดี
เวบาเขาพูดอะไรให้ก็เก็บมาจำทำให้ดีกว่าเดิมทุกครั้ง เคยบอก ผจก ไปแล้ว ถามเขาว่าเขา ไม่เราหรือเปล่า เขาตอบไม่ เขาเป็นแบบนี้อยู่แล้ว เราก็โล่งอก คิดว่าตัวเองคิดมาก แล้วพอเย็นมา เขาโพสสตอรี่ว่า  อวดเก่งหนักก็ทำเอาเอง เราก็ไม่เข้าใจว่า เราผิดอะไร เราแค่ถาม แต่เขาน่าจะหลงประเด็น
(ตอนนั้นฝึกได้1เดือนแล้วค่ะ) เวลาเราทำงานของเรา เขาก็ชอบ มองด้วยหางตาเหมือนไม่ชอบ เวลาเราถามงานเขา เขาชอบชักสีหน้า เขาเมินเรา ไม่ตอบเรา  เขาเริ่มทำเสียงดัง ใส่เรามากขึ้น เปิดประตูตู้เตรียมของ โดนเข่าเราแรงมาก ไม่ขอโทษ เราเลย  ตอนเราจะเอาน้ำในตู้น้ำให้ลูกค้า เเล้วเขาอยู่ในนั้น
เขาไม่หลบให้เรา เราบอกขอเอาน้ำแพ็คหน่อยค่ะพี่ เขาก็เมิน สักพัก แล้วพูดว่า ไมาเห็นหรอว่าทำอะไรอยู่(พูดเหมือนคนไม่อยากตอบ) ทั้งๆที่น้ำมันก็อยู่ข้างๆเขา เขาหยิบให้เราก็ได้นะที่จริง ลูกคเาก็รอเอาน้ำ  เราก็เงียบ แล้งก็รอ บอกลูกคเาสักครู่นะคะพี่ เรารอเขาเติมน้ำจนเสร็จ เขาก็ ถอยไปเติมอันอื่นต่อ
 เขาชอบพูดแหกหนเาเราต่อหนเาลูกค้า กับเพิ่อนร่วมงานคนอื่น ชอบแซะเราทำอะไรผิดเล็กๆน้อยๆ แต่ตอนเราทำดีไม่เคยพูดไม่เคยเห็น
หาเเต่เรื่องที่เราทำผิดมาพูดใส่  พูดภาษาอีสานก็ (มาซิกงิกใส่เราบ่อยๆ) เราพยายามทำดีกับพี่เขา พูดดีด้วย ชวนคุย อยากมีส่วนร่วมกับเพื่อนร่วมงานกับคนอื่นๆ  เราจัดของก่อนเปลี่ยนผลัด เขาก็บอกว่าจัดก็ไม่สวย ทำให้มันดีๆเหมือนหน้าตาหน่อยได้มั้ย  ชอบพูดใส่เวลาเรา ทำอะไร ก็ชัดสีหนเาใส่เรา 
แช้วเขาก็ไม่พูดกับเราอีกเลยก็ชอบมาทำให้เรารู้สึกด้อยค่า ไม่มีตัวตนกับเพื่อนที่ร่วมงาน พูดแต่กับเพื่อนร่วมงานอีกคน เอาแต่เรียกชื่อคนนั่น
ขอตั้งชื่อว่า บี  เรียกแต่ บีๆ บีๆ  น้องบี  บีกินข้าวกับอารายหรอ หูยน่ากินจัง  บลาๆๆ ทำเหมือนเราไร้ตัวตน เราพยายามทำดีด้วยเขาก็ยิ่งทำไม่ดีใส่เรากลับ เราเลยถอดใจ ไม่ทำดีด้วยแล้ว เขาก็มาวุ่นวายกับเรา หาเเต่เรื่อบมาว่าเรา จนตอนนี้ เราก็รู้สึกไม่ชอบเขาขึ่นมาแล้ว เรารู้กลัวตลอดเวบาที่อยู่ใกล้เขา
ทำอะไรก็กชะวทำไม่ถูกใจ แต่ก่อนหนเานี้เรารู้สึกว่าเราใจกว้าง ใจดีกับเขา เราหวังดีตลอด เวลาเขาอุ่นแซนวิช เราก็เตรียมขิงวางไว้ให้พร้อมใช้
เขาเห็นเราทำ เขาหักหน้าเรา โดยการ ไม่ใช้ขอบที่เราเตรียมไว้ให้ ยื่นมือไปหยิบของใหม่ทั้งหมด  เวบาเขาจะเอาของที่อยู่ใกล้เรา เรายื่นไปให้ เขาก็บอก ให้บี หยิบใฟ้ใหม่แทน เวลามีของอุ่นที่อุ่นเสร็จต้องเอาออกจากเครื่องไมโครเวฟ เรายืนข้างเขา เขาไม่ใช้เรา เขาใช้ บีให้ไปเอาออกมาแทน ทั้งๆที่หนเาที่นั้นมันคือหนเาที่เรา เขาหักหนหน้าเรา แถมไม่รับน้ำใจเราตลอด จนเรารู้สึกท้อ ที่จริงก็ท้อทุกวันแหละค่ะ รู้มั้ยคะ วันไหน้ราทีความสุขที่สุด วันที่ไม่หยุดทกับวันที่เราหยุดค่ะ วันไหนที่เขาไม่มา เราเป็นตัวเองสุดๆ ทำงานแฮปปี้มากค่ะ  รู้สึกว่าวันนั้นมีพลังและกำละงใจในการทำงานแบบล้าน% ถึงเราจะไม่มีเพื่อนเลยก็ตาม เทียบกับตอนมาแรกๆ เราพูดเก่งมาก เราเข้ากัขทุกคนได้ พอเราโดนเขาทำตัวแบบนั้นใส่เราก็เปลี่ยนไป ไม่กล้าพูดอะไร หรือแสดงความคิดเห็รอะไรกับใครในบทสนทนาที่มีพี่เขาอยู่ เรากลายเป็นคนเงียบๆ เพราะกชะวพูดอะไรไปหรือทำอะไรไปแล้วโดนเขาด่าว่า แซะ ใส่เราอีก และตอนนี้เราทนไม่ไหวแล้วกับการกระทำของเขา แล้วค่ะ แต่เราไม่กล้าบอก ผจก เพราะกลัวคนอื่นคิดว่าเราเป็นตัวปัญหา กละวคนอื่นไม่เล่นด้วยหรือคุยด้วย เราควรทำไงดีคะ เครียดมากๆ ไม่อยากไปทำงานเจอคนนั้ยเลยค่ะ เราทนมาได้4เดือนก็ สุดๆแล้วค่ะ เราต้องฝึกเป็นปีแหนะ กลัวตัวเอง กลายเป็นเครียดมากเกินไปจน ซึมเศร้า เพราะเป็นคนที่คิดมาก มากๆ อยู่แล้วด้วย ปล เราอายุ16 เองค่ะ พี่เจา 31 แบเวมีลูกแล้วตั้ง3คน 😭😭 ช่วยด้วยค่ะ โปรดอย่าซ้ำเติมหนฟุเลยนะคะ  บอกแนวทางการพูด ขอย้าย หรือ เปลี่ยนผลัดพี่เขา ให้หนูกับเขาไม่ได้ทำงานด้วยกันทีค่ะ ทนไม่ไหวจริงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่