ผมคิดว่าทั้งอิชิอิและนิชิโนะมีปัญหาอย่างหนึ่งร่วมกันคือ เชื่อว่าทุกคนต้องทำหน้าที่แทนกันได้หมด จับใครลงต้องเล่นได้ ซึ่งความเชื่อนี้เท่าที่ผมสัมผัสมามันมีที่มาจากวัฒนธรรมประเพณีญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นที่ผมรู้จักคนหนึ่งเขาจบตรีปรัชญา แล้วไปทำบริษัทเอกชน ไปต่อบริหารธุรกิจที่สหรัฐ แล้วมาทำบัญชีที่ไทย เขาบอกว่า "คุณไม่ต้องสนใจหรอกว่าจบอะไรมาหรือมีแบคกราวด์แบบไหน ขอแค่มีใจจะทำงานก็พอ จะทำบัญชีไม่ต้องจบบัญชีโดยตรงก็ได้ เพราะคนเราสอนกันได้"

โอเค มันอาจจะใช้ได้ที่ญี่ปุ่น เพราะคนขับรถไฟก็สามารถจบประวัติศาสตร์มาได้ และถ้าสังเกตดู นักเตะญี่ปุ่นจะมาแนวนี้หมด กองกลาง Reo Hatate, Ao Tanaka, Hidemasa Morita etc. พวกนี้การเล่นเหมือนกันหมด คือเป็นอะไหล่ในระบบได้ทันที ซึ่งก็คงเป็นธรรมดาของสังคมญี่ปุ่นที่เน้น collectivism แต่ผมว่านักเตะไทยและคนไทย เรามักมีตัวตนที่ชัดเจนกว่าคนญี่ปุ่น นักเตะเรา เล่นกองกลางเหมือนกัน เล่นกองหลังเหมือนกัน แต่จริงๆแล้วไม่เหมือนกันเลย

อิชิอิไม่ต้องเปลี่ยนสไตล์ แต่ต้องปรับความคิดว่า mindset แบบญี่ปุ่นนั้นอาจใช้กับคนไทยไม่ได้ 100% (ถ้าคุณไม่เปลี่ยนวัฒนธรรมไทย ซึ่งคุณเปลี่ยนไม่ได้ เพราะคุณแค่มาเป็นโค้ชบอล) คนไทยแต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมคิดว่าถ้าละความคิดว่าแต่ละคนแทนกันได้หมดได้ แผนอาจยืดหยุ่นและผลงานอาจดีกว่านี้ได้

ป.ล. ผมไม่ได้ไล่โค้ช และสนับสนุนอิชิอิจนกระทั่งถึงจบเอเชียนคัพ 2027 เว้นแต่ตกรอบคัดเลือก การไล่โค้ชเพราะไม่ได้แชมป์อาเซียนทั้งที่ต้องเอาชุดครึ่งๆ กลางๆ มา เป็นความคิดที่ ปัญญาอ่อนสิ้นดี