จากประสบการณ์ที่อยู่อังกฤษแล้วได้เจอเพื่อนจากหลายๆชาติ (ทั้งคนที่มาเรียน และมาทำงาน) คนจากชาติเอเซียเกือบทั้งหมดทำงานหนักกว่าคนไทยมากครับ จีน เกาหลี ประเทศเหล่านี้วัฒนธรรมการทำงานหนักมันอยู่ในสายเลือดของเค้าไปแล้ว และไม่ใช่แค่การทำงานหนัก แต่ยังเต็มไปด้วยความจริงจัง ซีเรียสกับงาน อีกประเทศคือเวียดนามที่คนรุ่นใหม่ทำงานหนักไม่แพ้กันครับ เด็กพวกนี้อยู่ในห้อง Lab ดังๆระดับโลกสายวิทย์มากมาย

ในขณะที่ชาวต่างชาติ มักจะมองว่าคนไทยขี้เกียจ เป็นคนง่ายๆ ชิวๆ ไม่จริงจัง มาก็สาย อะไรก็ช่างมันเถอะ (อันนี้ไป Search Google ได้ อย่าเพิ่งด่าผมว่าเป็นพวกชอบแซะ เพราะต่างชาติเค้ามองเราอย่างนี้จริงๆครับ)

แต่เรื่องทำงานหนักนี่ Sensitive มากๆในสังคมไทย (เช่นเดียวกับ การออมเงิน การพัฒนาตัวเอง) ผมคิดว่าช่วง 3-4 ปีหลัง อะไรพวกนี้ในเมืองไทยมันกลายเป็นคำต้องห้ามไปแล้ว หลายๆครั้งผมก็งงเหมือนกันที่บางคนโดนทัวร์ลงยับ เพียงเพราะหวังดีแล้วโพสแนะนำให้เก็บออม บางคนก็โดนทัวร์ลงเพียงเพราะแนะนำคนอื่นให้หาเวลาอ่านหนังสือเพิ่มพูนความรู้

ช่วงหลังสังคมบ้านเราบูชา Work-life balance มากๆ ใครมาพูดเรื่องความพยายาม-ความอดทนในยุคนี้กลายเป็นเชยไปแล้วครับ ซึ่งจริงๆส่วนตัวผมมองว่า Work-life balance ไม่ผิด (และจริงๆก็ชื่นชมด้วยซ้ำ) แต่สุดท้ายเราต้องยอมรับก่อนว่าเราอยู่ในโลกทุนนิยมนะ โลกที่ขับเคลื่อนด้วยทุน และทุนมันมักจะไม่จ่ายให้อะไรที่มันไม่มี Productivity ถ้าประเทศอื่นๆทำงานในมาตรฐานโอลิมปิค แต่เราอยู่ในมาตรฐานซีเกมส์ มันเปรียบเทียบกับได้อย่างเห็นชัดมากครับ