มีใครเป็นบ้างไหมคะ ล้มเหลวตั้งแต่เด็ก เช่นเรียนก็ไม่เก่ง สอบถ้าไม่ตกก็ร่อแร่ เป็นคนสุดท้ายที่ครูจะรัก แต่เป็นคนแรกที่ครูชอบว่า ความมั่นใจในตัวเองนะเหรอไม่เคยรู้จักมาตั้งแต่เกิด เพื่อนไม่ค่อยมีเพราะเรามันหมดราคา นั่งหลังห้องแบบก้มหน้าหลบตาตลอด เวลาที่มีความสุขที่สุดคือตอนนอนกลางคืนเพราะจะได้ฝันและมีตัวเองเป็นเพื่อน คืออยากให้ไม่มีตอนเช้าอะเพราะจะต้องกลับมาเป็นชีวิตจริงที่เส็งเคร็งอีกวันนึง พอจบมอปลายก็เรียนปวชเพราะไม่มีอะไรไปสอบเอ็นเข้ามหาลัยกับเขา สอบไรไม่เคยติดอะ ตกตลอด เรียนไม่สูง จบออกมาก็แค่นั้นแหละคือเป็นลูกจ้างเงียบๆเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่มีรถไม่มีบ้าน ใช้จ่ายน้อยๆ กินก๊วยเตียวกับข้าวเปล่าจะได้อิ่มนานๆ เรามันคนล้มเหลวซ้ำซากจนชินแล้ว ไม่เป็นไรอะ เดี๋ยวก็กลางคืนแล้ว จะได้นอนฝันอีกครั้ง อ้อที่บ้านเช่าเป็นบ้านไม้ตะเคียนเก่าๆที่แม่ปลูกไว้เพราะแต่ก่อนมันไม่แพง แต่คนสร้างเคยบอกแม่ว่ารับได้ไหมเพราะมันจะมีเจ้าของ ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่ฝันเห็นผีบ่อยๆ คือจนชินชา เช่นมาจับขาแล้วลากเราลอยไปไกลๆเหมือนความรู้สึกตอนตกจากที่สูงๆ อันนี้ฝันบ่อยเลย  แต่ก็ชินแล้ว ทำไงได้ คิดปลอบใจว่านั่นแหละเพื่อนที่สนิทที่สุดที่ชอบมาเล่นกับเราตอนหลับตา