ดูไทรอน ลูโค้ชริมสนามแล้ว ผมรู้สึกว่าแกเป็นโค้ชที่นิ่งมาก ใจเย็นมาก คุมอารมณ์ได้ดีมาก
สถานการณ์จะร่อแร่แค่ไหน ทีมจากนำกลายเป็นโดนแซง โดนทิ้งห่างแค่ไหน
แกก็ยังคุมอารมณ์ได้อย่างดี
เหมือนมีทัศนคติแบบเห็นงานเป็นงานจริงๆ
ไม่เอามาโยงเป็นเรื่องความสำเร็จหรือความล้มเหลวส่วนตัว
ประมาณว่าแค่ทำงานให้มันเสร็จๆไป แล้วก็กลับบ้านนอนหลับฝันดี
เรียกว่าลบภาพโค้ช NBA ในความคิดผมไปเลย
พวกโค้ชใส่อารมณ์ ด่า เอ็ดใส่ลูกทีม พยายามจุดไฟให้ลูกทีม
แต่ไทรอนนี่แกเหมือนคุณครูใจดีคุมทีมเด็กๆให้เล่นอย่างมีความสุข อะไรราวๆนั้นเลย

นี่ผมเห็นแล้วผมนึกถึงคาไวเลยทีเดียว
ตอนที่คนมาล้อกันว่า ดีใจ สะใจ ผิดหวัง คาไวสีหน้าเดียวเหมือนกันหมด
ลองดูตัวอย่าง
คาไวตอนได้ Finals MVP
หลังคว้าแชมป์
เวลาที่น่าดีใจสุดๆ

ไทรอน ลู ตอนโค้ชริมสนาม
สั่งให้เลอบรอนหุบปาก
เวลาที่น่าจะเข้มสุดๆ