สวัสดีครับผมชื่อชานมวันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ ย้อนกลับไปเมื่อ2-3ปีที่แล้ววตอนผมไกล้จะจบม.3ตอนนั้นผมเป็นเด็กที่เล่นดนตรีเรียนดนตรีอยู่จังหวัดแห่งงหนึ่งที่ภาคอิสานเวลาผมจะเดินทางไปโรงเรียนเพื่อซ้อมดนตรีในวันหยุดบ้านผมและะโรงเรียนห่างกันประมาณ50กิโลมีโดยเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซมาวันหนึ่งผมได้ไปซ้อมที่โรงเรียนตั้งแต่ 9:00 จน ถึง 23:30 ผมได้ทำการขับรถกลับบ้านโดยทางกลับรอบข้างจะมีแต่ป่าและะก้มีหมู่บ้านนิดหน่อยผมขับรถไปเรื่อยๆอีกประมาณ20กิโลก้จะถึงบ้านแล้ววผมขับรถผ่านศาลาเเห่งหนึ่งเเละเส้นทางนั้นไมีมีรถผ่านเเละ_ม่มีไฟริมข้างทางตาผมเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ศาลาในใจผมก้คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอกเขาเเค่มารอรถรเปล่าเเต่พอผมมานึกคิดอีกทีนี่มันก้5ทุ่มแล้ววผมก้กลับถึงบ้านอย่าวปลอดภัยวันถัดไปผมได้ไปซ้อมเหมือนเดิมและะกลับเวลาเดิมผมเห็นผู้ชายคนนั้อีกรอบเเต่คราวนี้ไม่เหมือนคราวก่อนๆผู้ชายคนนั้นได้ยืนอยู่ข้างทางและะโบกมือผมก้เลยบิดมอเตอร์ไซไปโดยไม่สนใจเมื่อผมกลับถึงบ้านอาบน้ำทำธุรเรียบร้อยแล้ววผมก้เข้านอนห้องนอนผมจะอยู่ชั้น2ปกติแล้ววแถววหมู่บ้านผมชั้นล่างจะเป็นปูนและะชั้นบนเป็นไม้กระดานเมื่อผมนอนผมได้ทำการเล่นโทรศัพสักนิดหนึ่งผมได้ยินเสียงฝีเท้าเดินขึ้นมาเเละมาหยุดที่หนเาห้องของผมผมก้คิดในใจว่ายายผมคงจะมาดูว่านอนเเล้วหรือยังหลังจากนั้นก้มีเสียงทุบประตูดุงปั้งมันทำให้ผมตกใจเเละผมก้ถามไปว่าใครอะเเละไม่ได้รับคำตอบกลับมาผมก้เลยนอนลุมโปงจากนั้นเช้ามาผมก้เลยไปถามคุณยายว่าได้ขึ้นมาที่ห้องหรือไม่ยายผมตอบกลับมาว่า(ไม่)ผมก้เลยเล่าทุกอย่างให้คุณยายผมฟังจากนั้นคุณตาผมก้เดินมาบอกว่าลองไปหาหมอดูมั้ย หมอในที่นี้คือหมอธรรมอะไรต่างๆนะครับผมก้เลยบอกว่าลองดูก้ได้เมื่อผมเดินทางไปหาหมอผมก้าวขาเข้าก้าวเเรกหมอบอกว่ามีคนตามนะผมก้เลยถามว่าใครครับหมดบอกว่า
เดะผมมาเช่าต่อนะครับ