สวัสดีดีค่ะ ปัจจุบันหนูอายุ 25 ปี หนูรู้สึกว่าหนูไม่สามารถทำอะไรแม้แต่เรื่องที่เคยชอบก็กลับไม่มีแรงที่จะทำ เพราะสูญเสียแฟน ซึ่งเขาเป็นคนดีนะคะ ทำให้ชีวิตหนูดีขึ้น พอเค้าไม่อยู่หนูจึงไม่รู้ว่าต้องใช้ชีวิตต่อไปยังไง หนูมีครอบครัวพ่อแม่นะคะ แต่ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน ทุกครั้งที่เขาจะคุยดีกับหนูเพราะเขาต้องการเงินจากหนูไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาไม่เคยภูมิใจหรือมีคำพูดดีๆกับหนู จนหนูมาเจอแฟนคนนี้ พอเค้าจากไปหนูเลยรู้สึก มีชีวิตไปวันๆไม่มีเป้าหมาย ก่อนหน้านี้หนูเคยทำเรื่องที่ผิดพลาด บางคนเขาทำเหมือนเข้าใจ นะคะแต่พอลับตาเขาก็เอาไปนสง่าร้าย ตั้งแต่หนูเสียแฟนคนนี้ไป ตอนนี้ก็ 4 ปี แล้วค่ะ ทุกวันนี้หนูมีแฟนใหม่เพราะพยามคิดบวกว่า เราต้องก้าวต่อไปแม้วันที่เค้าจากเราไปแล้ว แต่ทุกครั้งที่หนูมีแฟนใหม่ การใช้ชีวิตของหนูครอบครัวแฟนไม่ถูกใจค่ะ เพราะคนอื่นเค้าเอาเรื่องอดีตที่หนูทำผิดพลาดมาพูดทำลายให้คนในครอบครัวแฟนหนูเขารังเกียจ อคติกับหนู หนูอดทนเพราะชีวิตหนูไม่มีใคร รู้สึกว่าไปตรงไหนก็ไม่มีใครอยากต้อนรับจริงๆ บางคนไม่ชอบหนูเพียงเพราะเขาฟังจากคนที่เกลียดหนู หนูไม่อยากทำให้คนที่หนูรักต้องลำบาดใจ กี่ครั้งที่สุดท้ายหนูยอมเลือกที่จะออกมาจากชีวิตคนๆหนึ่งเพื่อให้เข้าได้มีชีวิตที่ดี หนูไม่เหมาะสมกับใครเลยค่ะ บางคนทำเรื่องที่ชั่วช้า กว่าสิ่งที่หนูทำในอดีต แต่หนูก็ไม่เคยพูดหรือเล่าเพื่อแก้แค้นที่คนพสกนั้นทำ  หนูเป็นคนไม่ค่อยชอบไปไหน ตั้งแต่เสียแฟนไปก็เริ่มมีบุคลิกเก็บตัว แอบร้องไห้คนเดียว เก็บทุกเรื่องไว้คนเดียว แล้วยอมเสียสระความสุขเพื่อให้คนที่เรารักไม่เกิดความไม่สบายใจ หนุเหนื่อยกับเรื่องที่คนอื่นพูดทำลายหนูมาตลอดทั้งที่หนูไม่เคยทำอะไรให้เขาเรยนะคะคุยกันแค่ต้อนไปสัางข้าวร้านเขา แต่เขาสามารถทำลายชีวิตหนูได้จริงๆ ครอบครัวแฟนเขาเป็นคนใหญ่ หนูคิดว่าเขาต้องมีวุฒิภาวะในการฟังตัดสินใจ แต่ไม่เลยค่ะ เขาไม่ชอบหนูแค่เขาไม่เคยคุยถามในเรื่องที่เขาคิดว่าหนูเป็นแบบที่คนอื่นบอกเค้ามาจริงไหม เขาตัดสินหนูจากปากคนอื่นแต่เขากลับบอกหนุว่ามีอะไรอย่าเอาเรื่องในบ้านไปพูดข้างนอก หนูไม่เคยพูดเลยนะคะ เก็บทุกการกระทำที่ถูกกระทำทั้งค่อหน้าและลับหลังไว้ในใจ แฟนคนปัจจุบันหนูเข้าใจหนูทุกคนอย่างทุกเรื่องราวที่ผ่านมา แต่แฟนหนูทำไรมากไม่ได้เพราะแม่แฟนเขามีแฟนใหม่ แล้วมีน้องสาใคนล่ะพ่อ แฟนหนูไม่มีพ่อค่ะ มีแต่พ่อเลี้ยง ซึ่งมันอคดอัดเลยไม่อยากพูดออกไปให้แฟนรับรู้ เพราะไม่อยากให้แฟนหนูมีปัญหากับแม่ของเขา แล้วยิ่งเขา อคติหนูด้วน พูดไปก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นค่ะ แถมแฟนหนูถูกไล่ออกจากบ้านอีก เคยมีอยู่ครั้ง แฟนของน้องสาว (น้องเขย) แฟนหนูเขามาชอบเดินวนเวียนเลาะทำนองว่าชอบหนู แฟนหนูอยู่ด้วยตลอดนะคะเวลาอยู่บ้านแฟนหนูเห็นทุกการกระทำหนูเลือกที่จะหลบหน้าไม่ออกจากห้องถ้าไม่จำเป็น หนูเลือกใช้คำว่า จบที่เราเบาที่สุด แต่ไม่ได้ช่วยเลยค่ะ  พอน้องสาวของแฟนหนูเขาดูออก ว่าผัวเขามาเดินเลาะหน้าเบาะหลัง เขาแอบคุนกับแม่แฟนค่ะ และเริ่มพูดให้น้าแฟนพ่อเลี้ยงแฟน อคติกับหนู ทั้งที่หนูเลือกที่จะหลบหลีก การที่ผู้ใหญ่ไม่มีความยุติธรรมมากพอหนูรู้ต่ะว่าหนูควรพอ แต่แฟนหนูเค้าก็บอกหนูเสมอว่า เราไม่สามาึทำให้คนทั้งโลกรักเรา ถ้าต่อให้ทุกคนไม่ชอบเราแต่มีเพียงหนึ่งคนที่รักเรา เราควรสนใจคนที่รักเรา หนูคิดจบชีวิตตัวเองหลายครั้งแล้วค่ะ จนแฟนไม่ค่อยอยากให้หนูอยู่คนเดียว อยากหนีไปจบชีวิตแบบที่ไม่มีใครตามหาศพเจอ แต่ก็ใจก็ยังไม่กล้าพอกลัวความเจ็บปวดกลัวว่าถ้าทำลงไปจริงๆ หนูจะโดดเดี่ยวแม้แต่วันที่หนูจากโลกนี้ไปเลยหรอ หนูไปอยากเข้าสังคมเพราะด้วยความคิดหนูคิดว่าหนูๆม่ดีพอที่จะเอาตัวหนูไปอยู่ในที่ ที่เขาดีอยู่แล้ว มันมีหลายๆอย่างที่หนูรู้ว่าหนูคิดเอง แต่ไม่เคยหยุดความคิดได้เลยค่ะ กลัวว่าสักวันหนูจะเป็นคนบ้า ที่เดินอยู่ตามข้างถนน ขอบคุณพี่ๆที่เข้ามาอ่านนะคะ หนูแค่อยากมีครอบครัวแบบที่ดี
ที่ ครอบครัวของหนู ไม่ได้มอบความอบอุ่นให้หนู แต่ทุกครั้งมันพังจากปากของคนอื่น หนูแก้ไขตัวเองทำตัวเพื่อลบคำสบประมาทคนอื่นแค่ไหน เขาก็เลือกตัดสินจาก อดีตของหนูทุกครั้ง หรือบนโลกนี้ ไม่มีที่ยืนสำหรับหนูจริงๆใช่ไหมคะ การแก้ไขอดีตไม่ได้แต่ทำปัจจุบันให้ดีไม่กลับไปทำมันซ้ำ มันไม่ทำให้คนอื่นเลิกพูดแต่เรื่องไม่ดีได้เลย หนูคงต่ำต้อยเกินกว่าจะเข้าไปในชีวิตใครให้แปะเปื้อนใช่ไหมคะ